راه حل نجات
برپائی
حاکمیت ملی است
م. امیر

تحلیل های متین شما را می خوانم و دلسوزی و احساس مسئولیت و احساس خطرشما را درك میكنم، احساس خطر از آنچه كه در راه است! خطری ویرانگر كه شاید سرنوشت عراق و یوگسلاوی پیش آن كوچك و ناچیز باشد!

با شما موافقم که امپریالیست ها تصمیم نهائی شان را گرفته اند: كامل كردن حاكمیت مطلق خود بر جهان! و حكومت واحد جهانی ضد بشری! از طریق تسلط و حاكمیت كامل بر خلیج فارس، مركز و قلب انرژی جهان!

و این شدنی نیست مگر با پاك كردن صورت مسئله ای باسم ایران بزرگ! و به هر بهائی و لو پاك كردن بخشی از کشور از روی نقشه، با بمب اتم!

به نظر می آید كه این تصمیم گرفته شده و بی برو برگشت هم هست! فقط منتظرند و دارند كار می كنند كه طرح كامل شود و باصطلاح جا بیافتد و زمانش برسد، كه علی القاعده نباید دور باشد! به همین دلیل هم با طرح های چند جانبه در داخل ایران و در سطح جهانی، می کوشند زمینه این طرح فراهم شود. در شرایطی بغرنج، حاکمیتی در سطح نازل آگاهی که در میان آنها عوامل دشمن نیز حضور دارند، سکان کشور را بدست دارد.

طرح تملك بر خلیج فارس در دستور امپریالیست هاست. به قول كیسینجر،(که آخرین مصاحبه اش را برای شما فرستادم) این رؤیای شیرینی است كه مدتها و در زمان های طولانی در سر می پرورندند!

همزمان با این جراحی نقشه خاورمیانه، امپریالیست ها می کوشند یک جماهیر اسلامی متشکل از کشورهائی که در آنها اکثریت سنی مذهب وجود دارد تشکیل دهند. بخش هائی از ایران تکه پاره شده که در آن اکثریت سنی زندگی می کنند نیز بعدها می توانند به این جماهیر بپیوندند. این جماهیر باید در آینده در برابر هر تحول چپ در منطقه و یا روسیه بایستد و ضمنا سدی شود در برابر چین.

كوبش طبل های حادثه، بطور دلهره آوری شروع شده است! نمیشنوید؟ بقول كیسینجر فقط اگر كرَ باشیم نمی شنویم! و ابرهای تیره و تار جنگی هول انگیز هر روز بر فراز منطقه متراكم تر و متراكم تر میشود!

دلسوزانه ترین پیشنهاد تشکیل یک شورای حكومتی برای عبور از بحران است. گرچه این نوع پیشنهادها گوش شنوائی در حاکمیت ایران نداشته باشد، اما در تاریخ می ماند که شما چه گفتید و چه راه حلی را پیشنهاد کردید.