راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

نفت روی آتش
جنگ در سودان

روزنامه اومانیته
ترجمه ا. آذرفریتاش

 

 

  حریق جنگ داخلی در یکی از فقیرترین و درعین حال ثروتمند ترین کشورهای جهان، یعنی سودان (جنوبی) بار دیگر زبانه کشیده است. کشوری که پس ازخونین ترین جنگ داخلی به دو بخش مستقل تقسیم شد و اکنون در بخش جنوبی و نفت خیز جنگ بار دیگر زبانه کشیده است.
پس از استقلال سودان جنوبی در ژوئیه سال 2011 سودان جنوبی سه چهارم منابع نفتی سودان را به ارث بُرد. در آن زمان شرکت های نفتی بطور موقت به یک توافق نسبی برای حل و فصل رقابت مسلحانه سیاسی در سودان دست یافتند و سودان شمالی و سودان جنوبی در ماه اوت سال 2012 با یک توافقنامه از هم جدا شدند. طبق این توافقنامه مقامات مسئول سودان جنوبی متعهد شدند مبلغی معادل 9.48 دلار بابت هر بشکه نفت صادراتی سودان جنوبی را به مدت سه سال و نیم به سودان شمالی "خارطوم" پرداخت کند. "تابو امبکی" که در ان زمان میانجی اتحادیه افریقا بود گفت "این توافقنامه کمکی برای تجدید تولید صنعت نفت در اسرع وقت در سودان است که از ابتدای سال 2011 متوقف شده است" توافقنامه ژوئیه سال 2011 بین دو کشور مورد استقبال رئیس جمهور اوباما قرار گرفت، اما وضعیت منطقه "آبیه" منطقه مرزی بین دو کشور سودان شمالی و جنوبی که سرشار از نفت است به جای خود باقی ماند. حالا جنگ در سودان جنوبی بالا گرفته و دامنه آن به مرزهای بین دو کشور که سرشار از منابع نفتی است نیز کشیده شده است. جنگی که بدنبال رقابت بر سر قدرت در درون حاکمیت سودان جنوبی و متهم کردن هر گروه دیگری را به فساد مالی آغاز شد و ادامه آن به دخالت سودان جنوبی کشیده شد. ابتدا با حمله به یک میدان نفتی در سودان جنوبی و 5 کشته برجای گذاشت. کارکنان شرکت نفت سودان جنوبی عمدتا از یک کنسرسیوم چینی اند.
خط لوله نفت "نیل بزرگ" به سودان جنوبی اجازه میدهد صادرات نفتی خود را از مسیر سودان شمالی به دریای سرخ برساند و نقطه مرکزی جنگ در میدانی است که همین لوله نفت از آن عبور می کند. "معاون رئیس جمهور سودان جنوبی اکنون شهر "بور" مرکز استان "ژونگلی" را در 200 کیلومتری "جوبا" پایتخت در اختیار دارد و آن را پایگاه خویش قرار داده و از همین نقطه جنگ و جلوگیری از صدور نفت را رهبری می کند. جنگی که تنها در دو هفته گذشته بیش از 400 کشته برجای گذاشته است. معاون برکنار شده رئیس جمهور، یعنی "ریاک مشار" از قوم "نوئه" است و حامیان رئیس جمهور "سالواکر" از قبایل "دینکا" که اکثریت جمعیت سودان جنوبی را تشکیل میدهند.
به این ترتیب قربانیان جنگی که بر سر تصاحب نفت میان شرکت های نفتی و بویژه شرکت های غربی که مخالف نفوذ چین در سودان جنوبی اند و می خواهند تولید نفت سودان را از شرکت های جینی بگیرند دامنه قومی و قبیله ای به خود گرفته است. اقوام و قبائلی که از پشت صحنه خبر ندارند و فعلا به حمایت از رئیس جمهور و معاون شورشی او از دو قوم و فبیله یکدیگر را می کشند.
"ریاک مشار" در سال 1991 علیه رهبر شورشیان آن زمان سودان جنوبی بنام "جان گرنگ" که مخالف جدائی و تجزیه سودان به دو قسمت بود جنگید. در سال 2005 "جان گرنگ" بطرز مبهمی کشته شد تا تقسیم سودان عملی شود.
از سوی دیگر رئیس جمهور سودان شمالی نیز نه نگران جنگ و کشته شدن مردم در سودان جنوبی بلکه نگران به خطر افتادن درآمدهای حاصله از منابع نفتی سودان جنوبی است و به همین دلیل می کوشند نقش میانجی را بازی کند و از رهبران کشورهای اتیوپی، کنیا، اوگاندا و روندا خواسته است تا برای خاتمه جنگ، سریعا کنفرانسی را در پایتخت سودان جنوبی "جوبا" تشکیل دهند. دولت سودان شمالی نگران متوقف شدن صادرات نفت سودان جنوبی از مسیر "ترانزیت" سودان شمالی به در یای سرخ و درآمد حاصله از آن است.
 

 

 

 

                        راه توده  439     5 بهمن ماه 1392

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت