جمهوری بلاروس

اتحاد شوروی کوچک

روزنامه سویتسکایا راسیا و دیگر منابع روسی

ترجمه آزاده اسفندیاری

با شروع هفته دوم ماه اکتبر 2013 هیات بزرگی از خبرنگاران رسانه های مختلف خبری روسیه از جمهوری سوسیالیستی بلاروس دیدن کردند.

هرساله گروه های خبرنگاران روس بطور دوره ای در تاریخی معین با رئیس جمهور بلاروس"الکساندر لوکاشنکو"مصاحبه انجام می کنند. امسال نیز، گروه خبر نگاران روس، پس از باز دیدهای خود از برخی مناطق و شهرهای بلاروس، روز جمعه 11 اکتبر با رئیس جمهور این کشور، مصاحبه ای انجام دادند که حدود چهار ساعت بطول انجامید. این مصاحبه را می توان یکی از مهم ترین و جالب ترین مصاحبه های خبرنگاران روس به حساب آورد. تسلط لوکاشنکو به اوضاع سیاسی-اقتصادی جهان، روسیه و دیگر کشورهای اتحاد شوروی سابق و جمهوری بلاروس برای همه خبرنگاران تحسین برانگیز بود. بویژه زمانی که رئیس جمهوری بلاروس در پاسخ های خود از آمارهای دقیق استفاده می کرد. سادگی و صمیمیت لوکاشنگو نیز بر طولانی شدن این مصاحبه تاثیر داشت.

خبرنگاران روس از هر دری سخن به میان آوردند و "لوکاشنکو" گاه به شوخی اما به جد، جواب آنان را به تفصیل داد.

لوکاشنگو در این مصاحبه، از جمله درباره بحران اقتصادی جهان گفت:

بحران مالی و اقتصادی کشورهای مختلف جهان، خواه نا خواه گریبان کشورهای ما و شما را هم می گیرد. برای جلوگیری از این تاثیر این بحران برزندگی مردم، باید دست به دست یکدیگر داد و بر مشکلات بر آمده از آن غلبه کرد. آثار سوء بحران ها را خصوصا در شروع نیمه دوم سال جاری شاهد بودیم. بر همین اساس هیچ دوره ای از سال های گذشته تا به حال، اینچنین ضرورت اتحاد مردم بلاروس با خلق های روسیه احساس نمی شود.

پس از ویرانی و تخریب اتحاد شوروی، علی رغم افت و خیزها و ناهنجاری هایی که توسط دولت های مختلف روسیه به مردم ما تحمیل شد، تا به حال بلاروس و فدارسیون روسیه قدم های محکمی جهت همگامی و اتحاد با یکدیگر برداشته اند. بدون چنین همکاری های متقابلی، ما نه قادر به دست یابی رابطه اقتصادی درخورتوجهی بودیم و نه دست آورد اشتراک گمرکی داشتیم. این نوع همخوانی ها و واشتراک مساعی ها می توانند منشاء قابل اتکایی برای کشورهای ارو- آسیا باشند. وظیفه تاریخی گسترش چنین راهی در گرو اتحاد همه جانبه بلاروس و روسیه است. سرنوشت همه ما بستگی به چنین اتحادهای برادرانه و ادغام های داوطلبانه دارد. پایه های اقتصادی و سیاسی قوی موجب خواهد شد ما بتوانیم در مقابل تجاوزگری های علنی جهانی استقامت داشته باشیم. افسار گسیختگی نظامی گری ناشی از بحران های کشورهای سرمایه داری، فجایعی را در پی داشته و دارد که پایان آن غیر قابل پیش بینی است. متجاوزین به کشورهای مستقل جهان، ازهیچ عمل جنایتکارانه ابایی نداشته و ندارند. پرنسیب ها و قرار داد های جهانی را رعایت نکرده و نمی کنند. در این صورت، ما چاره ای جز تقویت بنیه اقتصادی و نظامی خود نداریم و اگر به این امر مهم توجه کافی مبذول نداشته باشیم، نخواهیم توانست در مقابله با تهدیدات نظامی ویران گر نیروهای خارجی از خود دفاع کنیم.

لازم می دانم از نقش آفرینی کمک های برادرانه کشور چین به دولت و مردم خودمان یاد کنم. دولت چین، از بدو سمت گیری مردمی جمهوری بلاروس، بزرگ ترین حامی ما بوده است. در تمام افت و خیزها و فشارهای خارجی، چه فشار نظامی و چه اقتصادی، این دولت چین بود که دست برادری به سوی ما دراز کرد. ما هرگز فراموش نخواهیم کرد که در زمان معینی، غربی ها علنا کشور ما را مورد تهدید نظامی قرار دادند. اخطار به موقع دولت چین منجر به آن شد تا آن ها عاقبت سر جای خود بنشینند. در دوره های مختلف، چین با اختصاص دادن کمک های مالی و تکنیکی به یاری بلاروس شتافت. با باز سازی بخش بزرگی از موسسات صنعتی و اختصاص مبالغ میلیاردی به صورت وام، توسط کشور سوسیالیستی چین، توانستیم اقتصاد جمهوری خود را سر پا نگهداریم و امروز تبدیل به یک قطب مهم صنعتی جهان شویم.

مردم بلاروس مردمانی زحمتکش و صلح جو هستند. علیرغم رنج ها و مصائب تاریخی که بلاروس ها متحمل شده اند، هر کدام از همسایگان ما می توانند با این روحیه دمساز باشند و از نعمت صلح و روحیه برادری خلق ما، برای پیش برد راه حل های مسالمت جویانه بهره گیری کنند.

در رابطه با مسایل داخلی باید متذکر شوم که جمهوری بلاروس جزو معدود کشورهای جهان است که بیکاری را به حد صفر رسانده است. در واقع، با تدابیر اقتصادی و اجتماعی که دولت ما اتخاذ کرده است، متناسب با وضعیت صنعتی، کشاورزی و دامپروری کشور، با کمبود نیروی کار مواجه هستیم. به همین مناسبت، بلاروس کشوری است مهاجر پذیر. دهها هزار نفر از کشورهای اتحاد شوروی سابق در اینجا مشغول کار هستند. آنها حتی اگر تمایل داشته باشند می توانند تقاضای شهروندی کشور ما را داده و من با مسئولیت خود به در خواست آنان رسیدگی خواهم کرد. نه تنها شهروندان اتحاد شوروی سابق، بلکه از دیگر نقاط جهان هم، هر کس می تواند شهروند بلاروس گردد.

یکی از استراتژی های مهم و اساسی ما، تشویق و کمک به ازدیاد جمعیت کشور است. داشتن جمعیتی متناسب با رشد صنعتی و اقتصادی، یکی از الویت های درجه اولی است که دولت بلاروس برنامه های خاصی را برای آن اندیشیده است. ما هر گونه امکان رفاهی و سلامتی مادران و فرزندان آنان را فراهم خواهیم کرد. برای هر خانواده حد اقل سه فرزند را در نظر گرفته ایم تا جمعیت کشور افزایش پیدا کند. برای هر کودکی که متولد می شود، دولت معادل ده هزار دلار به حساب بانکی او پرداخت می کند. تقویت خورد و خوراک در کودکستان ها، امکانات تحصیلات مجانی از مدارس تا دانشگاه ها، همه و همه باید در خدمت رشد و تربیت انسان های با نشاط و سالم باشد.

معلمان مدارس و اساتید دانشگاه های بلاروس، در شرایط فعلی از زندگی در خوری بر خوردار نیستند. دولت سعی می کند تا این نقیصه بزرگ را بر طرف کرده و امکان مالی مناسبی را برای آن ها فراهم سازد. آموزگاران و اساتید ما باید بدون دغدغه خاطر از مشکلات معیشتی، تمام قوه و نیروی خود را برای آموزش فرزندان این کشور، به کار ببرند.

کشور ما درها را برای سرمایه گذاران خارجی باز گذاشته است. در صورتی که سرمایه گذاران شرایط مناسبی را که مورد نظر ما هست بپذیرند، با آن ها همکاری خواهیم داشت. دولت ما سه شرط را برای سرمایه گذاران خارجی در نظر دارد

 1) سرمایه  متناسب با قیمت هرموسسه باید باشد

2) تکنیک پیشرفته و امروزی را به خدمت بگیرد

3) بازار یابی برای کالا های تولیدی آن موسسه خاص(سهم بلاروس 51 و سرمایه گذار 49 در صد).

کارخانه"بل آز" (کارخانه ماشین سازی بلاروس) یکی از بی بدیل ترین کارخانه های ماشین سازی باری جهانی است. این کار خانه 30 در صد تولید جهانی ماشین های بار بری انتقال مواد استخراجی از معدن تا کارخانه مورد نظر را در اختیار دارد. البته تاسیسات"بل آز"یکی از افتخارت کشور است که ما آن را با کسی شریک نخواهیم شد.

ما اعتقاد داریم راهی که برگزیده ایم راه دستی است، البته سعی می کنیم از تجارب سیستم اجتماعی اتحاد شوروی سابق سود برده و آن را احیا کنیم. من با افتخار خود را انسان اتحاد شوروی می دانم و از این نظر به خود و ملت خود که تجارب گران بهایی را پشت سر داریم می بالم.

جمهوری بلاروس اتحاد شوروی کوچکی است که باید تلاش کنیم تا ضمن دارا بودن نقش پیشآهنگی خود، دیگر کشورها را به اتحاد برادرانه ترغیب کند.

نابودی اتحاد شوروی را میتوان بزرگ ترین فاجعه قرن گذشته قلمداد کرد. در جلسه "بلاوژ" در سال 1993 در بلاروس قرار داد انحلال اتحاد شوروی را یلسین از روسیه، کراوچوک از اوکرایین و شوشکویچ از بلاروس امضا کردند. باید محل استقرار آنان در همان مکان که مست لایعقل این سند را امضا کردند  حصار کشیده میشد و آن ها دستگیر می شدند تا مانع از اعلام انحلال اتحاد شوروی، این بزرگترین دستآورد بشری شد. این عمل کاری بود ممکن اما اراده ای در کار نبود و فرصت از دست رفت.