چشم های بینا

با انتخابات 92 باز شدند

هفته گذشته آقای خالد عزیزی دبیرکل حزب دموکرات کردستان در یک برنامه تلویزیونی شرکت کرد و سخنان قابل تاملی بر زبان آورد. وی ضمن پشتیبانی از شرکت در انتخابات و رای به حسن روحانی، این توهم را که گویا میان روحانی و احمدی نژاد و بقیه دست اندرکاران جمهوری اسلامی تفاوتی نیست رد کرد. وی یاداور شد که نه اپوزیسیون خارج کشور توانسته است الترناتیو معتبری دربرابر جمهوری اسلامی بوجود آورد و نه تکیه به قدرت های خارجی برای سرنگونی حکومت بخردانه و قابل دفاع است. عزیزی به درستی گفت که اپوزیسیون خارج کشور ارتباط خود را با مردم و جامعه ایران و واقعیات آن از دست داده و توان تاثیرگذاری بر سیر حوادث و رویدادها را ندارد. به همین دلیل وی خواهان در پیش گرفتن سیاست هایی شد که برای اپوزیسیون امکان دخالت و تاثیرگذاری و همراهی با مردم را فراهم کند و مردم را به مشارکت بیشتر در تعیین سرنوشت خود تشویق کند.

سخنان خالد عزیزی هر چند احتمالا مشتی طعنه و ناسزا و برچسب را نثار او خواهد کرد ولی ادامه زمزمه ها و تحلیل های نوینی است که از چندی پیش در بخشی از اپوزیسیون مبارزه جو و فعال خارج کشور بجد مطرح شده است. به همان شکل که برای بخشی از اپوزیسیون منفعل و بی خاصیت برون مرزی در همچنان بر روی همان پاشنه اوهام و خیالات راجع به سرنگونی و براندازی و طرد و برکناری می چرخد و می خواهند با این جمله پردازی ها برکنار ماندن خود از مبارزه واقعی در داخل ایران را که دیگر بر همه و بر خود آنها اشکار شده توجیه کنند. به همان شکل هم برعکس برای بخشی از اپوزیسیون که به اثرگذاری بیش از جمله پردازی فکر می کند و به حرکت در کنار و همراه مردم می اندیشد و از پیروزی حسن روحانی و حضور مردم در صحنه سیاسی و تلاش آنان برای ایجاد تغییر نه ناراحت که خشنود است، امروز مسئله بازنگری عمیق در سیاست های گذشته به شکلی جدی مطرح است. سخنان خالد عزیزی نمونه ای از این گرایش است که یا در گذشته نظراتش شنیده نمی شد و یا امروز به نگاهی تازه دست یافته است. مشابه این دیدگاه ها درون اتحاد جمهوریخواهان، فداییان خلق، نیروهای ملی خارج کشور نیز به شکلی جدی مطرح است و می رود که عرصه را بر منفعلان و سرنگونی طلبان خیالی تنگ کند.

راه توده البته 22 سال است که راه خود را از این اپوزیسیون خارج کشور جدا کرده و از این بابت هم ناسزاهای بسیار شنیده و اتهامات زیادی را تحمل کرده و بی اعتنایی های بسیار دیده است. و طبعا خشنود است که این مشی در حال پیشروی و اثرگذاری است، بویژه در میان احزاب کُرد که سابقه مبارزاتی طولانی در کشور ما دارند و برخی نیروهای راست در داخل کشور و قدرت های جهانی بر روی بعضی از آنها برای ایجاد تنش و درگیری مدام در داخل ایران و خفه کردن دموکراسی به این بهانه سرمایه گذاری زیاد کرده اند. سخنان خالد عزیزی در واقع صدای آگاه مردم کردستان ایران است که نمی خواهد بازیچه راست حکومتی باشد، صدای کسانی است که می کوشند به دموکراسی در ایران و تحقق خواست های برحق مردم کرُد همزمان با یکدیگر یاری رسانند. این صدا امروز بیش از هر زمان دیگر در میان مردم کرُد مخاطب و شنونده دارد که نه سرنوشت عراق را می خواهند و نه سوریه را، بلکه خواهان زندگی مسالمت امیز در چارچوبی ایران دموکراتیک با تامین حقوق اولیه و بدیهی خود مانند دیگر مردمان و خلق های ایران هستند. تامین این حقوق نه در ایجاد جدایی که در پیوند زدن مبارزه مردمان همه مناطق و اقوام و ملیت های کشور ما ممکن است. ایجاد این پیوند بدون یافتن زمینه های مشترک مبارزه و تاکید بر آنها ناممکن است و مسایل مشترک ملی مانند انتخابات ریاست جمهوری یکی از عرصه هایی است که در آن منافع اقوام و ملیت ها و مناطق مخلتف ایران به یکدیگر گره می خورد و از این نظر توجه خالد عزیزی به این انتخابات و نقدی که وی از موضع اپوزیسیون خارج کشور از آن می کند درست و برای اپوزیسیون خارج نشین باید تامل انگیز باشد.

خوانندگان راه توده که علاقمند به دیدن و شنیدن این مصاحبه باشند می توانند این فیلم را با عنوان"سخنان متفاوت از دهان رهبر حزب دمکرات کردستان" در این شماره راه توده ببینند و بشنوند!