عکس های آنجلا دیویس

کشف مهاجمین

به دفتر

حزب توده ایران

تيرماه سال 1359. عده ای كه هنوز نام حزب الله بر خود نگذاشته بودند، با قمه و چاقو و شعار "حزب فقط حزب الله " به ساختمانی مقابل دانشگاه تهران در خيابان شانزده آذر حمله كردند و در و پيكر آن را خرد کردند. آنجا دفتر حزب توده ايران بود. از آن دفتر جز تعدادی خودكار و دفتر و ميز صندلی چوبی قديمی و نيمه شكسته غنيمتی بدست نياوردند. در عوض گفتند که "سند فساد" را یافتند. پوسترهايی از يك زن سياه پوست آمريكايی با موهای وزی و پف كرده از پنجره ها بر سر دست گرفته شد و بعنوان نشان بی دينی و فساد ساكنان اين دفتر پاره پاره شد و بر كف خيابان و صورت رهگذران ریخته شد.

نزدیک به 34 سال از انقلاب 57 و تاسیس جمهوری اسلامی می گذرد، اما هنوز همین شیوه عمل و تبلیغ وحکومت ادامه دارد. به بحث ها و سخنرانی های روزهای اخیر مجلس برای بررسی وزرای پیشنهادی حسن روحانی اگر باز گردید و آنچه که در باره ارتباط برخی از وزرای پیشنهادی با باصطلاح "فتنه" (میرحسین موسوی) گفته شد، تائید سلطه  همین شیوه حکومتی در جمهوری اسلامی است.

آن ساختمان که به آن حمله شد و دیوار کج استبداد را با سنگ و آجر آن بنا کردند و همچنان کج بالا می رود، بعدها دفتر بنياد قران شد. صدايی اگر از آن بيرون می آمد صدای سرود و آهنگ زندگی نبود، صدای نوحه و گريه و نماز جمعه و نوار درس فقه و خارج فلان يا بهمان آيت الله و حجت اسلام بود و گاه ندبه هائی که در حسینه اوین ضبط کرده بودند. جای عكس زن جوان سياه پوست را عكس های روحانیونی گرفت که حتی تا اندکی پس از تاسیس جمهوری اسلامی هم مخالف انقلاب بودند و یا امثال  حاج حبیب الله عسگراولادی که درمراسم "سپاه شاهنشاه آیامهر" در زندان جلوتر از همه ایستاده بود تا بلکه زودتر از بقیه ای که در همین صف بودند از زندان شاه آزاد شود.

حالا نسلی درایران قد کشیده که هنگام عبور از خیابان 16 آذر از سوابق و رویدادهای این خیابان اطلاعی ندارد. همچنان که از سرنوشت هزاران امید انقلابی که با اشغال این خانه برباد رفت و در زندان اوین نیز بر دار شد.

آن زن سیاهپوست که مهاجمین "حزب الله" و پدران تعمیدی چماقداران کودتای انتخاباتی 88 عکس های او را از دیوارهای این دفتر کندند و به بیرون پرت کردند، یکی از معروف ترین مبارزان حقوق مدنی امریکا بود و همچنان نیز "پیرانه سر" هست: آنجلا دیویس.

نگاه کنید به سرگذشت او در امریکا

در سپيده دم 26 ژانويه 1944 در شهر بيرمنگام ايالت الابامای آمريكا آنجلا نخستين فرزند خانواده ديويس متولد شد. پدر و مادر او هر دو آموزگار و از مبارزان حقوق مدنی سياهان بودند.

بيرمنگام شهری بود كه نژادپرستی در آن بيداد می كرد. آنجلا در پانزده سالگی بيرمنگام را ترك كرد و تحصيلاتش را در دبيرستان "اليزابت ايروين" نيويورك ادامه داد. دو سال بعد در رشته زبان فرانسه وارد دانشگاه شد و در سال 1963 بعنوان بخشی از دوره تحصيلات دانشگاهی خود به پاريس رفت و در آنجا با انقلابيون الجزايری كه در پاريس فعاليت ميكردند آشنا شد. در بازگشت به امريكا تحصيلات در رشته فلسفه را آغاز كرد و در كلاسهای هربرت ماركوزه فيلسوف ماركسيست شركت نمود.

با پايان تحصيلات دانشگاهی با كمك ماركوزه به آلمان غربی رفت و تحصيلات خود را در " انستيتوی پژوهشهای اجتماعی فرانكفورت" ادامه داد. در آلمان با جنبش دانشجويی چپگرای ان كشور از نزديك آشنا شد.

در سال 1967 آنجلا به آمريكا بازگشت و  پایان نامه دكترای خود را زير نظر "ماركوزه" آغاز كرد. سال بعد به حزب كمونيست آمريكا پيوست و در بخش سياهان اين حزب كه به "كلوپ چه - لومومبا" شهرت داشت فعال شد. وی اعتقاد پيدا كرده بود كه آزادی سياهان بدون برچيده شدن نظم سرمايه داری ممكن نيست.

در ايالات متحده عضويت در حزب كمونيست آمريكا ظاهرا آزاد، اما بطور غيررسمی ممنوع بود. در سال 1969 آنجلا ديويس كه بعنوان دستيار در دانشگاه تدريس مي كرد بدليل عضويتش در حزب کمونیست از دانشگاه اخراج شد. اما بدليل موقعيت حرفه ای علمی و  زير فشار اساتيد و دانشجويان چندی بعد به كار باز گردانده شد.

سال بعد مجددا اما اين بار به بهانه پشتيبانی او از "برادران سولداد" كه متهم به كشتن يك نگهبان زندان بودند از دانشگاه اخراج شد. رنالد ريگان فرماندار وقت كاليفرنيا و رئيس جمهور بعدی آمريكا در همان زمان قسم خورد كه اجازه نخواهد داد آنجلا ديويس در هيچ دانشگاهی تدريس كند. آنجلا ديوس از نظر مقامات آمريكا چهار جرم بزرگ مرتكب شده بود:

اول اينكه سياه بود، دوم زن بود، سوم عضو حزب كمونيست شده بود و چهارم اينكه يك زن سياه كمونيست توانسته به مقام استادی در دانشگاه نزديك شود.

مقامات امنيتی آمريكا تصميم به حذف او گرفتند.

در همين زمان، يعنی در  اوت 1970 تلاش "جاناتان جكسون" برای آزادی برادرش "جرج جكسون" كه جزو گروه برادران سولداد بود ناكام ماند. بدنبال اين حادثه در 11 اوت پليس فدرال امريكا اف. بی . آی از اين فرصت استفاده كرد و حكم بازداشت آنجلا يويس را صادر کرد و او را در فهرست ده تنی قرار داد كه پليس بيش از همه در جستجوی آنان است. اف بی ای مدعی شد كه اسلحه جاناتان توسط آنجلا تهيه شده و بدين عنوان او را به قتل، آدم ربايی و شركت در اين عمليات متهم كرد.

برگه جستجوی آنجلا دیویس که پلیس آمریکا تهیه کرده بود درسراسر آن کشور توزیع شد

روز 13 اكتبر آنجلا ديويس در نيويورك دستگير شد. و بدنبال آن يك موج عظيم جهانی تحت عنوان "آزادی آنجلا" به راه افتاد. در نتيجه اين موج دادگاه او به يكی از مشهورترين دادگاههای تاريخ ايالات متحده و حتی جهان تبديل شد. در 27 فوريه 1972 زير فشار تظاهرات دانشجويی و اعتراضات روشنفكران جهان و در شرايطی كه هيچگونه مدركی عليه آنجلا ديويس وجود نداشت، وی پس از گذاراندن هيجده ماه زندان آزاد شد. اما "جرج جكسون" نويسنده سياه پوست و عضو گروه پلنگان سياه در زندان به طرزی فجيع كشته شد.

در دادگاه

آنجلا ديويس پس از آزادی "اتحاد ملی عليه نزادپرستی و سركوب سياسی” را پايه گذاری كرد، سازمانی كه امروز هم به فعاليت خود ادامه می دهد. انجلا بار دیگر در دانشگاهی در كاليفرنيا مشغول به كار شد و تاکنون در همه 50 ايالت آمريكا و همچنين در آفريقا، اروپا، كشورهای كارائيب و اتحاد شوروی سابق تدريس كرده است. وی همچنين مولف كتاب " زندگی آنجلا" است كه پس از انقلاب توسط "ناتالیا ورنیس" به فارسی ترجمه و منتشر شد، اما اجازه باز انتشار به آن ندادند و اکنون جزو كتاب های ممنوعه تلقی ميشود.

" زن، نژاد و طبقه"، " زن، فرهنگ و سياست"، "اگر آنان صبح بيايند: صدای مقاومت" از آثار ديگر آنجلا دیویس است. از آنجلا ديويس همچنين بررسی هايی در مورد موسيقی سياهان آمريكا منتشر شده است.

انجلا ديويس امروز يكی از فعالترين و شناخته شده ترین زنان سياه پوست آمريكايی است و در همه جا برای حقوق مدنی سياهان، زنان و همه انسانها مبارزه می كند. آخرين تلاشهای او مبارزه عليه جنگ در افغانستان و عراق است.