مصاحبه با بشار اسد

بازگشت سوریه

به دوران استعمار

ممکن نیست!

فرانکفورترآلگماینه- آزاده اسفندیاری

متن زیر مصاحبه ای است که چندی پیش روز نامه "فرانکفورتر آلگماینه" چاپ آلمان با "بشار اسد" رئیس جمهور سوریه  انجام  داده است.

س : آقای رئیس جمهور نظر شما در باره بهار عربی چیست ؟

ج : اساسا به کار بردن واژه بهار در مورد حوادث کشور های عربی اشتباه است . نام هر فصلی مفهوم خاص خود را دارد ، بهار فصل  پشت سر گذاشتن  سرما و سرآغاز خرمی و سر سبزی و لطافت طبیعت است ، در حالی که آن چه در این کشور ها رخ داده است جنگ و خون ریزی و تخریب و خشونت می باشد که این دو غیر قابل مقایسه می باشند. چه طور می توان بمب گذاری و نابود کردن مدارس و سلاخی کردن مردم و آدم خواری  و قتل زنان و کودکان را " بهار" نام گذاری کرد ؟

س : شما قبلا  اشکال مختلف دخالت نظامی را در کشورها به معنی گسترش جنگ به دیگر مناطق ارزیابی کرده بودید .

ج : دخالت نظامی در دیگر کشورها به دو صورت انجام می گیرد، یکی از طریق غیر مستقیم توسط مزدوران خارجی و عوامل داخلی و دیگری دخالت مستقیم مانند آن چه در عراق و لیبی اتفاق افتاد. ما درحال حاضر در گیر نوع اول جنگ هستیم هر چند که دخالت مستقیم ، مخرب تر است چرا که هرج و مرج غیر قابل کنترلی را در پی دارد . درهر دو صورت جنگ و آدم کشی عواقب فاجعه باری را برای بشریت در پی دارد .

س : شما همواره عنوان می کنید که  کشورهایی نظیر ترکیه ، انگلستان ، فرانسه ، عربستان و قطر در حوادث کشور سوریه دخالت مستقیم و غیر مستقیم دارند پس  نقش روسیه و ایران را در کشور خود چه می نامید ؟

ج : تفاوت بزرگی است بین همکاری کشورها که به لحاظ حقوقی با موازین جهانی مطابقت دارند . یعنی بر اساس خواسته ها و نیازهای طرفین ، قرارداد هایی رد و بدل می شوند که شکل قانونی و عرفی دارند . روابط بین روسیه و ایران و دیگر کشور های دوست سوریه بر یک چنین پایه هایی قرار دارد . دخالت کشورهای دسته اول در امور داخلی سوریه زیر پا نهادن قوانین شناخته شده جهانی است خاصه که دخالت آن ها جنبه نظامی هم دارد  . این دو حالت را نمی توان با یک دیگر جمع بست و یک نتیجه از آن گرفت .

س : به نظر شما ائتلاف انگلستان ، فرانسه ، ترکیه ، عربستان و قطر با دخالت در امور داخلی سوریه و فکر سرنگونی حکومت این کشور چه اهدافی را دنبال می کند ؟

ج : باید در نظر داشته باشید که در منطقه ما انگلستان و فرانسه سابقه استعماری دارند و اقتصاد آن ها عمیقا به نفت وابسته است . در تعین سیاست های جهانی این دو کشور اروپایی مانند برادر بزرگ خود ، ایالات متحده آمریکا منافع مشترک دارند ، به همین دلیل در سیاست های تجاوزکارانه و نظامی گری خود در جای جای جهان از چتر نظامی آن کشور بهره مند می گردند .

ترکیه ، عربستان و قطر نیز پیرو سیاست های جهانی این بلوک بندی سیاسی نظامی هستند و آن چه غرب  دیکته می کند آنان مجبور به اجرای آن هستند . عناد و دشمنی کشور های مورد اشاره به دخالت در امور داخلی  سوریه از آن جا ناشی می شود که سیاست های سوریه توسط پارلمان و دولت آن کشور تعیین می شود . آن چه در سوریه می گذرد خلاص شدن از " شر " دولتی ، به زعم آن ها " سرکش " است . آن ها به رئیس دولت هایی احتیاج دارند که  " بله " گوی امیال و سیاست های شان باشد. بله ای که ما سوری ها از گفتن آن امتناع کرده و می کنیم .

س :  برداشتن منع ارسال اسلحه به مخالفان حکومت سوریه توسط اتحادیه اروپا را چگونه ارزیابی می کنید ؟  

ج : اتحادیه اروپا خوشبختانه نشان داد که در این مورد سیاست یگانه ای ندارد . آلمان و چند کشور دیگر با عدم موافقت خود نشان دادند که دید منطقی و درستی نسبت به این موضوع دارند . با وجود تکرار لفاظی های دولت آمریکا در مورد طالبان " خوب و بد  " یا  " خوب و بد کردن " تروریست های سلفی و القاعده ، کشور های مخالف ارسال اسلحه برای تروریست ها روی نظر خود پا فشاری کردند . اولا آن ها می دانند که آموزش دادن و مسلح کردن تروریست های مزدور فردا روز هایی " حیات خلوت " آنان را در اروپا مورد تهدید قرار خواهند داد . دوما با برگشتن این افراد ماجرا جو و آدم کش به کشورهای خود ، آنان غیر قابل کنترل هستند و چه بسا که دست به قتل و غارت بزنند . به همین دلیل مخالفت کشور های مذبور آینده را درهمکاری با دولت سوریه می بینند و نه با باندیت های مسلح  و تروریست .

س : بریتانیا و فرانسه اخیرا ادعا کرده اند که دولت سوریه در شهر حلب از سلاح شیمیایی استفاده کرده است . دولت آمریکا هم با تایید این مساله عنوان کرده است که اسنادی در دست دارد که نظر بریتانیا و فرانسه را تاید می کند . ضمن این که شما با تحقیقات سازمان ملل مخالفت کرده اید . نظر شما در این مورد چیست ؟

ج : این یک اتهام و دروغی است فاحش  . ایالات متحده آمریکا و فرانسه و بریتانیا هیچ گونه مدرکی که دال بر استفاده دولت سوریه از سلاح شیمیایی باشد دردست ندارند . اگر آنها چنین مدرکی داشتند پیش از این ها آن را در بوق و کرنا می دمیدند . برای آن ها هم روشن است که این تروریست ها بودند که در حلب از بمب های مسموم کننده شیمیایی برای رعب و وحشت مردم استفاده کردند . تمام این دروغ ها از چنته خبرگزاری های غربی بیرون می آید و با اجازه دولت های متبوع خود رو نمایی می کنند . آن ها می خواهند با یک نمایش فاجعه بار ، دروغ بزرگی را که در مورد عراق به کار بردند ، در مورد سوریه هم اجرا کنند . چنین اتهام هایی به دولت سوریه ، بهانه ای است برای دخالت مستقیم نظامی در کشور ما . دلیل مخالفت ما با بررسی سازمان ملل هم به این جهت است که ما نمی توانیم به آن ها اعتماد کنیم . هر کشوری دارای اطلاعات سری نظامی است . ارتش ما هم از یک چنین خصوصیتی برخوردار است . آن ها به چه دلیل این حق را برای خود د قائل هستند تا از مراکز نظامی ما بازرسی کنند ضمن این که غرب جنگ اعلام نشده ای را بر علیه کشور ما سازمان داده است . امنیت ما ایجاب می کند تا در های حفاظتی خود را به روی آنان باز نگشائیم .  

 س : شما از چه معیاری برای مذاکره با مخالفین حکومت سوریه پیروی می کنید ؟

ج : ما با مخالفین سیاسی خود که در سوریه هستند و به سرنوشت میهن خود وفادارمی باشند مشکلی نداریم . مشکل ما با مخالفین مستقر در خارج از کشور است که آن ها باید گزارش های خود را به سرویس های اطلاعاتی و وزارت خانه های کشور های خارجی بدهند . مذاکره و گفتگو با مخالفین داخلی امری است لازم و ضروری زیرا مخالفین داخلی  بخش جدایی ناپذیر فرایند سیاسی سوریه هستند .

س : شما اخیرا در مصاحبه ای اعلام کردید اولین هدف تان مبارزه با تروریسم است و در قدم بعدی مذاکره با کشور هایی که حامی تروریست ها هستند شما چه شرایطی را مد نطر قرار می دهید؟

ج : دلایل ما برای شرکت در کنفرانس ژنو مذاکره با تصمیم گیرندگان و هدایت کنندگان جریانات تروریستی است . افرادی که تحت عنوان " اپوزیسیون " دولت سوریه خارج از کشور هستند فاقد تصمیم گیری و تعیین سیاست خود می باشند . چندی پیش  در تلویزیون مشاهده شد که سفیر سابق فرانسه در سوریه به مسئول روابط خارجی اپوزیسیون به  شکل چندش آوری توهین کرد . بنابر این مجموعه دلایل ، ما هدف مان مذاکره با ایالت متحده آمریکا ، بریتانیا و فرانسه است و نه با افرادی که اراده ای ندارند .

س: انتظار شما از کنفرانس ژنو چیست ؟

ج : انتظاز ما از کنفرانس ژنو باز کردن باب مذاکره است تا در آتیه نزدیک بتوانیم راه کار های سیاسی آینده  سوریه را به شکل مسالمت آمیز رقم بزنیم . اگر کنفرانس ژنو بتواند سدی در مقابل ارسال اسلحه و تروریست از 29 کشور جهان به سوریه ایجاد کند ما از آن استقبال خواهیم کرد . واقعیت این است که اگر تروریست ها مهار نشوند در آینده کشورهای حامی آن ها نیز در امان نخواهند ماند .

س : اگر در کنفرانس " ژنو 2 " دولتی ترکیبی از نمایندگان مختلف سیاسی را برای به دست گرفتن قدرت در سوریه پیش نهاد کنند شما قبول خواهید کرد ؟

ج : راه کار سیاسی آینده سوریه از همین معبر عبور خواهد کرد . یعنی دولت ترکیبی . در انتخابات پارلمانی آینده ، سازمان ها و احزب سیاسی مختلفی کاندیدا های خود را برای انتخات نماینده  معرفی خواهند کرد و مردم نماینگان خود را از بین آن ها بر خواهند گزید و نمایندگان فعلی جای خود را به آن ها خواهند داد .

س : آقای رئیس جمهور منتقدان شما می گویند در زمان رهبری شما در سوریه خون های زیادی ریخته شده است آیا شما حاضر هستید از قدرت کناره گیری کنید ؟

ج : رئیس جمهوری در کشور ما بر طبق قانون اساسی ، تا سال 2014 عهده دار اداره دولت و حکومت است . در سال آینده که انتخابات ریاست جمهوری اجرا می شود آن چه اراده مردم باشد من به آن وفا دار خواهم بود . توقع این که در این شرایط بحرانی و مرگ و زندگی مردم و کشور ما ، من از قدرت کناره گیری کنم حکایت کشتیبانی است که کشتی و سرنوشت سر نشینان آن را به دست امواج دریا بسپارد . غرب با دست یازیدن به همه ترفند ها سعی بر آن دارد تا ما کشور خود را به آن ها هدیه کنیم  و آن ها رئیس جمهوری دست آموز و گوش به فرمانی را به مردم تحمیل کنند . چنین وضعیتی در سوریه اتفاق نخواهد افتاد .

با سپاس از مصاحبه ای که با ما انجام دادید . آرزوداریم که غرب گفته های شما را مورد توجه قرار دهد و از دید دیگری به حوادث سوریه توجه کند .