انتخابات

لقمه ای که

در گلوی ج. اسلامی

گیر کرده

ثبت نام نامزدهای انتخابات تا دو روز دیگر تمام می شود و هنوز از سرنوشت حضور مطرح ترین چهره ها و نامزدهای آن یعنی هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی، رحیم مشایی و البته میرحسین موسوی خبری نیست. ایت الله خامنه ای و اطرافیان وی همچنان از مقابله با "فتنه و جریان انحرافی" یعنی جنبش سبز و دار و دسته احمدی نژاد سخن می گویند، با این تفاوت که یکی را رئیس جمهور کردند و همه امکانات عوامفریبی و دروغگویی را در اختیارش قرار دادند و رهبران دیگری در حصر و حبس هستند و از کمترین امکان تماس با مردم محروم.

بیت رهبری علیه رای مردم کودتا کرد، رییس جمهور اجباری را به آنان تحمیل کرد، سرنوشت اقتصاد و زندگی روزمره مردم را در دستان این دولت قرار داد، کار تقسیم پول و ثروت و یارانه را به آن سپرد و نام این را گذاشته "مقابله با فتنه" و از دل همین مقابله، ناگهان "جریان انحرافی" کشف شد!

جریان انحرافی که نه تنها آیت الله مصباح یزدی و دستگاه انجمن حجتیه بلکه بخش بزرگی از نیروهای سپاه و نظامی و شبه نظامی و از جمله شماری از نمایندگان مجلس در خدمت آنست. این جریان، جنبش سبز و اصلاح طلبانه مردم ما را بزرگترین دشمن خود می داند و با همه امکان های که در اختیار دارد به مقابله با این جنبش برخاست. جنبشی که عملا بی دفاع است و جز پشتیبانی افکار عمومی نیرویی در اختیار ندارد.

آقای خامنه ای در این خیال است که با قرار دادن همه نیروی دولت در تقابل با اصلاحات بتواند یک یک رئیس جمهور مطیع و کارگزار یا در واقع یک نخست وزیر را به مردم تحمیل کند. او در عین حال خواهان انتخابات حداکثری برای تعیین نخست وزیر مورد نظر خود است. مسئله ولی فقط این نیست که انتخابات حداکثری تنها با وجود نامزدهای جنبش سبز و اصلاحات ممکن است، مسئله اینست که هر رئیس جمهوری که از یک انتخابات حداکثری بیرون آید هر قدر هم که مطیع بیت رهبری باشد، به اتکای این رای در مقابل رهبر قرار خواهد گرفت. بنابراین نه انتخابات حداکثری و نه انتخابات حداقلی هیچکدام مشکل قدرت طلبی رهبر و بیت رهبری را حل نخواهد کرد. مشکل خود انتخابات است که سد راه قدرت است و تاکنون نتوانسته اند چاره ای برای حذف آن پیدا کنند. در واقع نیز بتدریج علاوه بر این پرسش که انتخابات چگونه برگزار شود، در حال تبدیل شدن به این پرسش است که آیا حکومت ولی فقیه می تواند همچنان براساس انتخابات ادامه یابد؟ یا اینکه یکی از این دو باید حذف شود.

این دو پرسش از هم جدا نیست. برعکس در پیوند آنهاست که سرنوشت انتخابات اینده به سرنوشت جمهوری  اسلامی و حتی فرجام انقلاب 57 گره خورده است.