ضمیمه ای

بر یادمانده های علی خدائی

نشریه "همراهی"

به ایران هم رسیده

و توزیع می شد!

همانطور که می بینید، من این هفته بدلیل یک عمل کوچک چشم زیاد حال و حوصله گفتگو ندارم. هم یک چشمم بسته است و هم دراین روزها فرصت جمع و جور کردن ذهنم را نداشته ام. به همین دلیل خواهش می کنم سئوالات را بگذارید برای هفته آینده که حتما وضع عادی پیدا خواهم کرد. میدانم که قرار بود در باره بیانیه قتل عام  67 و یا قطعنامه باکو صحبت کنیم اما امروز نه. باشه برای هفته آینده. اما، دلم نمی آید در باره یک پیام صحبتی نکنم. پیامی در باره نشریه "همراهی" زیرا برای خودم هم تازگی داشت و قبلا اطلاع نداشتم.

دو روز بعد از انتشار شماره گذشته راه توده، یکی از رفقای عزیز توده ای که او را سالهاست می شناسم تماس کوتاهی گرفت و اطلاعاتی را در باره "همراهی" دراختیارم گذاشت که فکر می کنم باید امروز می گفتم تا ضمیمه گفتگوی قبلی شود. این دوست گرامی که در کنفرانس ملی عضو مشاور کمیته مرکزی انتخاب شد، بعد از کنفرانس ملی، که در سال 1368 برگزار شد، برای ماموریت حزبی از طریق آذربایجان (باکو) به ایران اعزام شد و تا آنجا که میدانم تا سال 1370 در این ماموریت بود. البته هر چند مدت یکبار به آذربایجان بازگشته و با ماموریت های جدید به ایران اعزام می شد که همه را رفیق لاهرودی مستقیما درجریان بود و خاوری هم میدانست.

- ایشان الان هم توده ایست؟

- بله که هست. خیلی هم محکم و استوار. البته بر سر کارهای تشکیلاتی و نظرات سیاسی اختلاف نظر پیدا کرده و با نامه مردمی ها کار نمی کند. اما محکم بر سر مواضع توده ای خودش هست و با خیلی ها هم درارتباط است و مورد احترام.

بهرحال ایشان گفت: نشریه "همراهی" از طریق مرز بتدریج به ما در ایران رسید و ما هم آن را در ایران تکثیر کرده و بین بر و بچه ها توزیع می کردیم. همه راضی بودند زیرا از طریق همراهی در جریان مواضع سیاسی احزاب و سازمان های سیاسی که حالا مرکزیت همه شان به خارج از کشور منتقل شده بود قرار میگرفتند و از اخبار دسته بندی شده و گزینش شده آن هم بسیار استفاده می کردند. ما دو شماره از همراهی را درایران دریافت کردیم و بعد دیگر قطع شد. چند بار پیام برای لاهرودی فرستادم که در اینجا (ایران) بچه ها منتظر همراهی اند، چرا نمی فرستید؟ پاسخی نیآمد تا اینکه فهمیدم شماره سومی هم منتشر شده اما برای ما درایران فرستاده نشده است. این ماند تا این که چند ماه بعد برای گزارش دهی نوبتی آمدم باکو و مسئله را رو در رو با رفیق لاهرودی مطرح کردم و پرسیدم چرا همراهی را نمی فرستید؟ بچه ها استقبال کرده اند. لاهرودی بعداز کمی طفره رفتن بالاخره گفت: "صفری میگه بجای همراهی نامه مردم را بفرستید، چون حالت رقابت پیدا می کنه!"

من استدلال کردم که همراهی بیشتر یک خبرنامه است تا اظهار نظر سیاسی. اما لاهرودی زیر بار نرفت و گفت: کم کم لای خبرها اظهار نظر سیاسی هم می کنه. صلاح نیست!