آقای خامنه ای

توطئه می کند، اما نظر ندارد!

آیت الله خامنه ای در هفته گذشته با نمایندگان مجلس دیدار کرد و درباره انتخابات سخن گفت. محتوای سخنان ایشان در واقع بر روی دو موضوع متمرکز بود. تایید رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی، دوم عدم حمایت وی از هیچکدام از نامزدها.

این دو مسئله هر دو جایگاه متزلزل وی را در انتخابات و فضای سیاسی کشور نشان داد.

اقای خامنه ای برای توجیه عدم صلاحیت هاشمی رفسنجانی به "قانون" متوسل شد و چنین گفت :

"تاکنون نیز همه مراحل براساس روال قانونی انجام شده است و داوطلبان انتخابات نیز در مصاحبه های خود بر تمکین از قانون تأکید کردند و این تمکین را هم بعد از اعلام بررسی صلاحیت ها انجام دادند که باید از همه آنها بویژه کسانی که احراز صلاحیت نشدند، تشکر و قدردانی کرد. ممکن است ما از قانون هم ناراضی باشیم اما تمکین ما در مقابل قانون، موجب فصل الخطاب شدن قانون می شود." بعبارت دیگر آقای خامنه ای "حکم حکومتی"‌ خود را زیر سوال برد و آن را خلاف قانون دانست. این سخن البته درست است و چارچوب اختیارات رهبر در قانون اساسی تعریف شده و چیزی بنام "حکم حکومتی" هم در قانون اساسی وجود ندارد، ولی اگر آقای خامنه ای خیلی قانونمدار است چرا جا و بی جا در هر کاری دخالت می کند و راجع به هر مسئله ای حکم و دستور صادر می کند و حتی حق صریح خبرگان در بررسی و رسیدگی به کارهای خود را نمی پذیرد؟ چرا حکم حکومتی تنها زمانی غیرقانونی می شود که آقای خامنه ای زیر فشار مراجع و خانواده آقای خمینی و روحانیان برای انجام کاری برخلاف میل و منافع ایشان قرار می گیرد؟ هر چه باشد آقای خامنه ای در این انتخابات با عدم صدور حکم حکومتی برای تایید صلاحیت هاشمی عملا امکان صدور چنین احکامی را در اینده از بین برد یا بسیار دشوار کرد و این را می توان ضربه ای سنگین به موقعیت فراقانونی و "فصل الخطاب" بودن وی در آینده دانست.

ایت الله خامنه ای در بخش دیگری از سخنان خود اعلام کرد که هیچکدام از نامزدها نیز نظر وی نیستند. وی درباره انتساب نظری وی در انتخابات به برخی افراد اشاره کرد و گفت: "این حرفها همیشه بوده و واقعیت هم ندارد زیرا کسی نمی داند که رهبری به چه فردی رأی خواهد داد."

آقای خامنه ای یک بار در انتخابات خرداد 76 طرف مخالف محمد خاتمی را گرفت که ناگزیر شد در صبح روز رای گیری و با هجوم میلیونی مردم با عجله یک سخنرانی ترتیب داده و خود را بیطرف اعلام کند. دوباره درانتخابات خرداد 88 به سمت محمود احمدی نژاد موضع گرفت که در انجا نیز با واکنش سخت مردم روبرو شد. اکنون وی در این انتخابات نمی خواهد طرف هیچیک از نامزدها را علنی بگیرد به چند دلیل. از یکسو وحشت دارد که هر که را وی از او پشتیبانی کند مردم به رقیب و مخالف آن رای دهند. از سوی دیگر ظاهرا دستش در تقلب باز نیست و نمی تواند نامزد مورد نظر خود را به راحتی از صندوق بیرون آورد. بالاخره موقعیت وی در بین همان طرفداران خودش و "اصولگرایان"‌ نیز حداقل بدلیل فاجعه ای که طی 8 سال اخیر بر کشور حاکم کرد متزلزل است و نمی خواهد با پشتیبانی از یک نامزد دیگران را علیه خود برانگیزد.

سخنان رهبر در واقع موقعیت متزلزل وی را در این انتخابات و در مجموعه حکومت نشان داد. مجموعه ای که ظاهرا بیش از پیش معتقد می شود که رهبری ایشان و دخالت بیت و دربار وی در امور کشور و خیز مجتبی خامنه ای برای جانشینی رهبر به هر قیمت می رود که کشور را به سمت یک فاجعه بزرگ هدایت کند. حوادث چند هفته اخیر و رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی تردیدی در این سرنوشت برای کسی باقی نگذاشته است، مگر اینکه رهبری را بتوان حداقل در شرایط کنونی در چارچوب قانون قرار داد و کنترل کرد.