چرا تعلل می کنید؟

شعار سرنگونی را اعلام کنید

آنچه که بنام

حزب توده ایران

نوشته می شود

اما توده ای نیست!

«دوران مماشات با دیکتاتوری و امکان مبارزه و چانه زدن از بالا و یا ”تحریم انتخابات“ بر اساس خانه نشینی یا ”قهر کردن“ با حکومت استبدادی به پایان رسیده است. نیروها و شخصیت‌های سیاسیِ مطرح، برای هدایت جنبش مردمی و گذر از دیکتاتوری دیگر نمی‌توانند منفعلانه، مرعوب شده از فضای سرکوب، با دنباله روی از روی‌دادها و زیرتاثیر بندبازی‌های حاکمیت عمل کنند. در شرایط مشخص کنونی، درپیش گرفتن این روش‌ها به‌جز حذفِ عملی نیروها از صحنه، به‌وجود آوردن یأس و سرخوردگی در افکار عمومی و گسترده‌تر کردن فضا برای عملکرد استبداد حاکم، چیزی به ارمغان نخواهد آورد. همین‌طور، تنها و به‌صِرفِ لزوم انتخابات آزاد نمی‌توان مبارزه کرد، بلکه می‌بایست با در دست داشتن برنامه‌ حداقلی‌ای دربردارنده خواست‌های فوری مردم، آن‌ را به‌منظور به‌وجود آوردن بدیل دیگر در جامعه مطرح کرد.  شرایط عینی و ذهنی موجود نشان دهنده لزوم دستیابی به تاکتیک‌های منسجم بر اساس تنظیم برنامه راهبردی‌ای است که منافع سیاسی- اقتصادی کانون‌های قدرت استبدادِ ولایی را هدف قرار ‌دهند.»

این نظرات و بافته های ذهنی و خیالی، در نشریات راه کارگر و یا حزب کمونیست کارگری منتشر نشده، بلکه در نشریه "نامه مردم" و بعنوان نظرات توده ای درباره انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نوشته و منتشر شده است. البته با عنوان "نگاهی فراتر از ”انتخابات فرمایشی ولی فقیه“، بر تحول‌ها و تغییرهای فرارویِ مردم" و بعنوان پیش درآمد کنگره ششم!

 کدام توده ای واقعی است که این حرف ها را مشی توده ای و این نثر و شیوه نگارش را متعلق به حزب توده ایران بداند؟

اگر حوصله دارید، مراجعه کنید به اصل مقاله در لینک زیر:

http://www.tpiran.org/2010-03-24-01-42-21/1773-2013-01-29-13-54-54.html