راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

گام دوم انقلاب

در تونس و مصر

آذرفریتاش

 
 

آنچه که با ترور یکی از رهبران جبهه چپ تونس، دراین کشور بصورت تظاهرات گسترده مردم علیه دولت آغاز شد، در حقیقت جرقه ای بود برای ریختن دوباره مردم و بویژه جوانان به خیابان و فریاد علیه خیانت به انقلاب. انقلابی که دو سال پیش منجر به سرکونی دیکتاتور این کشور "بن علی" شد.

دلیل بارز این برداشت آنست که با آنکه مراسم پرشور و خشم خاکسپاری پایان یافته است،.تظاهرات خیابانی نه تنها پایان نیافته، بلکه فراخوان اپوزیسیون برای ادامه اعتراضات خیابانی گسترش نیز یافته است. متاثر از همین حضور خیابانی و گسترش جنبش اعتراضی، شکاف در دولت با استعفای سه تن از وزرای کابینه ابعاد تازه تری به خود گرفت. رئیس دولت در یک مانور سیاسی خواست خود برای انحلال کابینه و تشکیل دولتی تازه را مطرح کرده بود تا بلکه مردم رضایت داده و به خانه های باز گردند، اما هم حزب اسلامی (اخوان المسلمین) تونس بنام "النهضت" با این انحلال و تشکیل دولتی که در آن غیر مذهبی ها و غیر نهضتی ها نیز حضور داشته باشند مخالفت کرد و هم مردم به این وعده رئیس دولت اهمیتی ندادند.

بدین ترتیب، آنچه در تونس آغاز شده را باید گام دوم انقلاب مردم این کشور ارزیابی کرد. نظیر آنچه که در مصر آغاز شده است. دو دولت اخوان المسلمین در تونس و مصر که با مانور انگلستان و امریکا و حمایت ارتش هر دو کشور برسر کار آمدند تا از تعمیق انقلاب و فروپاشی رژیم مبارک و بن علی جلوگیری شود، درعمل به نتیجه از کار در آمده است. همچنان که ذوق زدگی رهبر جمهوری اسلامی که انقلاب مصر و لیبی و تونس را تقلیدی از انقلاب سال 57 ایران ارزیابی کرده و آن مقدمه برپائی جمهوری اسلامی در این دو کشور!

روزنامه "اومانیته" چاپ فرانسه بدرستی نوشت: سلفی ها ومرتجعین مذهبی که انگشت اتهام ترور "شکری" به سوی آنها دراز است، حال دیگر باید متوجه شده باشند که ترور سیاسی نمی تواند ریشه های واقعی انقلاب تونس را خشک کند.

حکومت نیز با این سیاست های وروش ها دیگر در کشورهای منطقه پاسخگو نیست و ادامه آن و بی توجهی به خواست عمومی مردم می تواند زمینه را برای جنگ های داخلی در این کشورها فراهم کند. جریان هایی در درون النهضت وسلفی ها وجود دارد که آنها نیز خود درگیر نبرد قدرت اند و این خود جنبه دیگری از فروپاشی حکومت اسلامی است. هیچ دولتی در تونس، حتی اگر مهر اسلامی نیز بر پیشانی داشته باشد نمی تواند حقوق زنان، آزادی ها و خواست های نسل جوان این کشور را ندیده بگیرد.

 

 

 

 

                        راه توده  396     23 بهمن ماه 1391

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت