|
1- امشب رفتم وی او ای. توی راه بودم که زنگ
زدند گفتند طرف مناظره آقای مهدی اصلانی است. کتابش را دیده
بودم. می دانستم روحیه ای در هم شکسته و سر در گم دارد. از
آنچه کرده سرافکنده است. فکر می کنم حالا می گوید اگر سازمان
اکثریت مثل اقلیت و راه کارگر و دیگر گروه های سرنگونی طلب عمل
می کرد بهتر بود. از تلخ زبانی اش و بی پروایی او در تهمت زدن
به سازمان خوب مطلع بودم. به فلاحتی گفتم این مدعو شما ممکن
است فضای گفتگو را بگرداند و برخوردهای شخصی پیش بیاورد. گفت
نه. قرار و مدار سخت گذاشته ایم.
اما در عمل این طور نشد.
بعد از برنامه آقای فلاحتی زنگ زد و با هم صحبت کردیم. او از
آنچه رخ داده بود راضی نبود. گفت خوب بود برنامه به صورت
پروفایل برگزار می شد. قرار شد در فاصله یکی دو هفته آن را ضبط
کنیم.
2- من همیشه گفته ام که با تمام منقدان مشی سازمان در دورانی
که من آن را رهبری کرده‌ام حاضر به گفتگوی صمیمانه هستم.
بازخوانی آنچه که بر انقلاب ایران گذشته است و درس گیری از آن
سنگ پایه اصلی سیاست گذاری در قبال روندهای جاری در کشور است.
برای من تفاوت نمی کند که طرف مناظره و گفتگو از کدام گروه و
در چه سطحی است. همواره از این مباحثات استقبال کرده ام و در
آینده نیز چنین خواهم کرد.
3- خوانش من از رویدادهای پس از انقلاب و واکنش در قبال آنها
با نظریاتی که مجاهدین خلق، اقلیت، پیکار، راه کارگر و غیره
پیش به اجرا گذاشتند از اساس متفاوت است. آنها هم به مقابله با
موج انقلاب و اکثریت توده های عصیان زده برخاستند و این خیزش
اشتباه بود. من تنها خط مشی درست را برای همه نیروهای سیاسی
شرکت کننده در انقلاب همانا خط مشی اتحاد و انتقاد در قبال یک
دیگر می شناختم و می شناسم. من یگانه شیوه درست مبارزه در آن
سال ها را شیوه مسالمت آمیز، قانونی و علنی می شناسم. دست بردن
به خشونت یا تاسیس سازمان مخفی و ارتکاب اعمالی که طبق قانون
جرم شناخته می شود، و از همه مهم تر پناه گرفتن و کمک گرفتن از
حکومت هایی که از یک خط مشی دشمنانه علیه حکومت جمهوری اسلامی
پیروی می کردند را خطای سیاسی فاحش و مهلک ارزیابی می کنم.
4- یک تصحیح هم در مورد گزارشی که آقای فلاحتی خواند ضروری
است. زنده یاد بیژن جزنی سازمان گر مراسم شب هفتم شادروان تختی
نبود. او در آن هنگام در زندان قزل قلعه بود. روزی که حسن ضیاء
ظریفی خبر دستگیری بیژن را در خیابان "سزاوار" تهران به ما
داد، همان روزی بود که خبر خودکشی تختی منتشر شد. حسن به من
گفت خوب است یک تظاهرات پر شکوه راه بیاندازید. اگر هم دستگیر
شدی بهتر. چون میروی زندان از بیژن خبر میآوری. بعد از قرار با
حسن مستقیم سراغ کوی دانشگاه رفتم و حدود ۲۰۰ نفر را برای
برگزاری شب هفت سازمان دادیم و چه پر شکوه شد. واقعا هیچ کس
انتظار نداشت دانشگاه آنچنان قدرت نمایی کند.
http://ir.voanews.com/media/video/1600038.html
|
