آن روی پنهان

چهره دولت

و ظاهر کانادا!

جوهر جوادی

اخیرا، چهاردهمین گردهمآئی کمونیست ها در "بیروت" پایتخت کشور لبنان برپا شد. در این گردهمائی، "کیمبال کاریو"، از اعضای کمیته اجرائی حزب کمونیست کانادا، در یک سخنرانی جامع، ضمن شرح موقعیت کمونیست ها در کانادا، موقعیت منطقه "کبک" و همچنین خطراتی از ناحیه دولت دست راستی کانادا متوجه جهان است خواهان تشریک مساعی و بحث های بیشتر و نزدیک تر میان کمونیست ها و از جمله حاضران در گردهمآئی شد. آنچه را می خوانید ترجمه سخنرانی "کیمبال کاریو" در اجلاس بیروت است:

,رفقای عزیز

اجازه میخواهم سخن  را با ابراز تشکر از میزبانانمان، آغاز کنم. این گردهمایی دلیل محکمی بر این است که امروزه  حزب کمونیست کبک نقش مهمی در مبارزه طبقه کارگر بر علیه جهان سرمایه داری، با هدف دفاع از مردم در مقابل امپریالیزم و صهیونیزم و در جهت پیشرفت در مسیرسوسیالیزم ایفا میکند .

موضوع گردهمایی ما،ملحم از ضرورت مبرم ارتقا مبارزه برای صلح و پیشرفت اجتماعی به درجات  بالاتر است.بحران ساختاری سرمایه  داری ،علیرغم کوشش محافل حاکمه برای جلوگیری از سیر قهقرایی آن،تشدید میشود.

در کانادا بیش از 4/1میلیون بصورت رسمی  بیکار وجود دارد و تقریباً  یک میلیون نفر  برای زنده ماندن، وابسته به کمک های غذایی هستند.

بومیان و مردم کبک در چهارچوب کشور کانادا هنوز از برابری ملی برخوردار نیستند. کارگران مهاجر، بی رحمانه استثمار میشوند و از بسیاری از حقوق دموکراتیک و کارگری محروم اند و دولت برای تفرقه افکنی بین طبقه کارگر، برکوره  فاشیزم میدمد. برابری حقوق زنان شدیداً زیر ضربه قرار دارد. دستآوردهایی که مردم زحمتکش طی ده ها سال مبارزه سخت کسب کرده اند، بوسیله سرمایه داخلی و خارجی، دولت های راستگرا و حتی سوسیال دموکرات که تسلیم جزمیات نئولیبرالیسم شده اند، ازبین برده می شود.

کانادای تحت حاکمیت محافظه کاران، مخالف سر سخت تلاش برای کاستن از گازهای گلخانه ای است. پی ام هار پر، یکی از مدافعین سر سخت جابه جایی سرمایه و " حقوق سرمایه گذاران"، و از جمله  موافقتنامه جامع  اقتصادی و تجاری بین اتحادیه اروپا و کانادا (سیتا) می باشد که تهدید ی جدی و تازه بر علیه طبقه کارگر و حاکمیت مردم است.

لیکن حزب ما، بر خلاف آنهایی که به غلط، موافقت نامه سرمایه گذاری کانادا- چین (فیپا) را خطرناکترین مسئله در تاریخ کشور ترسیم میکنند، موضع ناسیونالیستی کوته بینانه اتخاذ نمی کند. به واقع کانادا  مدت ها است که تحت سلطه اقتصادی و فرهنگی امپریالیسم آمریکا - ارتجاعی ترین دشمن خلق های جهان- می باشد. به اعتقاد ما مبارزه برای حق حاکمیت باید بر پایه خواست مالکیت عمومی و سیاست هایی  که به اتحاد مردم زحمتکش بر علیه سرمایه منجرشود، قرار گیرد و نه اینکه باعث رو در قرار دادن کارگران کشور های مختلف در مقابل هم گردد.

کانادا به یکی از شرکای کلیدی ، عملیات نظامی امپریالیزم آمریکا در جهان تبدیل شده و در تجاوزات ناتو  از بمباران یوگسلاوی در سال 1999 تا آخرین آن در سال گذشته، یعنی سرنگونی حکومت لیبی، مشارکت داشته است. کانادا یکی از بازیگران کلیدی در اشغال افغانستان توسط ناتو بوده و در حال تأسیس پایگاه های نظامی خارجی است تا امکان اعزام سریع نیرو در تجاوزات بعدی امپریالیست ها، فراهم گردد. سیاست دیرینه روابط حسنه با کوبای سوسیالیستی، در خطر جایگزینی با سیاستی خصمانه  و همدستی با آمریکا در محاصره غیر قانونی کوبا قرار دارد.

پیوستگی کانادا به سیاست جهانی امپریالیستی برای تقسیم مجدد بازارها، منابع و نیروی کار، تشدید شده است. طبقه حاکمه کانادا منافع زیادی از این روند کسب میکند. برای مثال از طریق افزایش چشمگیر سرمایه گذاری و فعالیت های خارجی بوسیله شرکت های معدنی کانادا.

همانطور که در جلسه اخیر کمیته مرکزی  حزب ما با صراحت اعلام شد، اقتصاد داخلی کانادا (تا کنون) در شرایط مناسبی قرار داشته که قبل از همه به خاطر بهای جهانی بالا برای مواد اولیه شامل نفت، طلا و مواد معدنی بوده است. سود شرکت ها بیش از  زمان قبل از بحران 2008 است، بدهی های ملی  در سطح قابل کنترل و بیکاری کمتر از آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی است. با این وجود تهاجم سرمایه داری تقریباً به همان شدت سایر کشورهای امپریالیستی است. طبقه حاکمه در صدد فلج کردن اتحادیه های کارگری که هنوز  هم 30 در نیروی کار را نمایندگی می کنند میباشد، همچنین در حال تغییر جهت بودجه های دولتی  از کارکرد "توزیع مجدد" نظیر حمایت های اجتماعی، بهداشت همگانی، به سمت ابزارهای سرکوب دولت سرمایه داری- نظامی گری، پلیس و شبکه زندانها است.

چه عواملی بیان کننده شدت اینگونه حملات است؟

کمیته مرکزی حزب ما به دوعامل اصلی اشاره میکند:

برنامه های راست گرایانه و افراطی دولت فدرال و بسیاری از دولت های محلی،

و ناتوانی رهبری اتحادیه های کارگری، خصوصاًدر سطح کنگره کارگری کانادا، در تحرک بخشیدن به راهبرد عینی برای بازگشت به جایگاه اصلی خود.

علیرغم برخی لفاظی های گاه و بیگاه ضد سرمایه داری، رهبری عال اتحادیه ها، شدیداً به مضامین همکاری طبقات چسبیده اند. هدف آنها متقاعد ساختن دولت نولیبرال برای اتخاذ یک سیاست اقتصادی با گرایش بیشتر کنزی، نظیر بهبود وضعیت بازنشستگی عمومی است. این استراتژی بر پایه این فرض بنا شده که احتمالاً در انتخابات سال 2015 حزب راستگرای سوسیال دمکرات موسوم به حزب نوین دموکرات (ان-دی-پی) برنده خواهد شد و از این رو کارگران  باید به جای سازماندهی یک کارزار مبارزه جویانه،متحد،وسیع و توده گیر ،،برای چند سالی فقط به حفظ وضع موجود بپردازند.

حزب کمونیست کانادا بعنوان  نیروی اصلی در ایجاد جناح مبارز جنبش اتحادیه ها  که از سال 1920 آغاز شده،هنوز در موقعیتی نیست که بتواند این خط مشی را  تغییر دهد. لیکن ما به تحکیم مواضع خود در جنبش طبقه کارگر و اتحاد و ارتباط بافعالان اتحادیه های کارگری و سایر  جریاناتی گه در پی راهبرد قوی تری هستند،ادامه  خواهیم داد.

چندین حرکت توده ای انجام گرفته است. مهمترین آن، اعتصاب سراسری دانشجویان کبک در مخالفت با افزایش شهریه بود که از ماه  فوریه گذشته شروع شد و چندین ماه ادامه داشت و صده ها هزار دانشجو در آن  شرکت کردند. این کار زار، سایر سیاست های نئولیبرالیستی را به چالش کشید و در همبستگی با آن، جمع زیادی از زحمتکشان به خیابانها کشده شدند واکنش دولت لیبرال کبک، توسل به قوانین سخت گیرانه غیر دموکراتیک و حتی کوشش برای غیر قانونی اعلام کردن تظاهرات بود. این قضیه با پیروزی انتخاباتی یک اصلاح طلب بنام پتی بور از حزب ناسیونالیست  کبکوایس (پ-ک)  که در مجلس ملی در اقلیت است، موقتاً مسکوت ماند. حزب (پ- ک) از وعده های مردمی انتخاباتی خود دست کشیده و انتخابات محلی دیگری پیش رو است. فشار فزاینده ای روی گارگران کبک و متحدین آنها برای راه اندازی اعتصاب عمومی بر علیه سیاست های نئولیبرالی وجود دارد که بسته به این است که رهبری اتحادیه هابه اتخاذ یک مشی مبارزه جویانه روی بیاورد.

در انتاریو، بعنوان بزرگترین ایالت، دولت و شرکت ها، قرارداد های دسته جمعی، آموزش همگانی و سایربرنامه های اجتماعی را  مورد حمله قرار داده که بویژه در زمینه حقوق و آزادی های اجتماعی شدید تر است. رهبری چپ گرای فدراسیون کار انتاریو، دست به ابتکار هایی برای تشکیل یک جبهه مشترک در مقابل کارفرمایان و دولت زده است. در کبک، استراتژ ی مبارزه جویانه، طرفداران هر چه بیشتری پیدا میکند و انتظارات زیادی برای یک انتخابات چالش برانگیز در بهار آینده وجود دارد. انتخابات دیگری در ایالت بریتیش کلمبیا به عنوان سومین ایالت بزرگ رخ خواهد داد که در آن جا مبارزه سختی بر علیه دولت راستگرا در جریان است.

جنبش نیرومندی برای جلوگیری از فعالیت  کمپانی ها در راستای وابستگی بیشتر  به صادرات ذخایر کشور بویژ قیر فراوری نشده حاصل از  معادن ماسه آغشته به نفت آلبرتا، در حال ظهور است. بخاطر اثر مخرب  زیست محیطی استخراخ ماسه های نفتآلود، این جنبش سیاست های ضد ملی طبقه حاکمه کانادا را به چالش کشیده  است. حزب ما خواهان ملی شدن مالکیت انرژی و سایرمنابع به عنوان زیر بنای یک اقتصاد مبتنی بر اولویت قائل شدن  برای  نیازهای  مردم زحمتکش و ضرورت های زیست محیطی در مقابل آزمندی شرکت های چند ملیتی است. همزمان با هرچه بیشتر عیان شدن بحران زیست محیطی و معضلات اقتصاد سرمایه داری، پیشنهاد ما برای یک "راه حل مردمی"حامیان بیشتری کسب میکند. در ماه های اخیر تمایل مردم برای کسب اطلاع و پیوستن به حزب ما ،روند افزایشی پیدا کرده است.

وضع مردم زحمکتش ،عامل  برآشفتگی و مخالفت هر چه بیشتر  با مدل اقتصاد نئولیبرالی است. نظیر سایر کشورها، میلیون ها کانادایی  نیز در جستجوی  راه حلی  برای آینده تاریک سرمایه داری افسارگسیخته و خطر  حاکمیت گروه بندی های فاشیستی هستند .و نظیر هر جای دیگر، برخی به راه حل های رفرمیستی روی آورده اند که به انتفاد ظاهری از سرمایه های بزرگ می پردازد. در واقع براساس سوابق آنها در پار لمان و ایالت های که در رأس قدرت هستند، حزب ان- دی- پی، مخالف هرگونه بحثی در مورد مالکیت دولتی، یا تحمیل بارمالیات به دوش  شرکت ها و یا قطع هزینه های نظامی هستند، چه برسد به اینکه راهبرد بنیادین ضد سرمایه داری اتخاذ کند.

در چنین اوضاع و احوالی، فرصت های جدیدی  بوجود آمده تا ما کانادایی های بیشتری را به سمت آماج های یک کانادای سوسیالیستی، بر پایه مشارکت  مردمی،  دموکراتیک و اصیل، برابری کامل اجتماعی و انسانی، سیاست خارجی مبتنی بر صلح و خلع سلاح جهانی و پایان سرمایداری، بکشانیم.

ما با ایجاد حزب کمونیست بزرگتر و با تأثیر گذاری بیشتر و کمک به ایجاد اتحاد واقعی مردم، متحد کردن جنبش های طبقه کارگر، بومیان، جنبش های ال-جی بی- تی {همجنس گرایان،دگر جنسان و..)، سازمان های مدافع عدالت اجتماعی و غیره، مشکلات زیاد و  بغرنجی پیش روی مان قرار خواهد گرفت. اینگونه ائتلاف ها باعث ارتقای مبارزه از حالت دفاعی به مبارزه ای قدرتمند برای یک کانادای بنیاداً جدید، خواهد شد.

حزب ما به اصول مارکسیسم لنینیسم، ایدیولوژی راهنمای مبارزه طبقه کارگر برای یک آینده سوسیالیستی وفادار است. همزمان با کوشش  برای اتحاد وسیع تر در نبرد هر روزه حول خواست های مبرم، ما به انتقاد شدید از بن بست های رفور میستی و آپورتونیستی ملحم از دموکراسی اجتماعی و لفاظی های فریبکارانه که از جانب نیروهایی مطرح میشود  که  ضمن انتقاد از سرمایه داری، منکر نقش تاریخی طبقه کارگر در تحول انقلابی جامعه هستند، می پردازیم.

حزب کمونیست کانادا از آغاز اینگونه گردهمایی سالانه، به اقدامات زیادی برای بالا بردن اتحاد نظری و همکاری عملی همه احزاب کمونیست، برای تبدیل جنبش کمونیستی به نیرویی توانمند جهت به عقب راندن برنامه های امپریالیستی در مقیاس جهانی، دست زده است. به نظر ما اینگونه همکاری ها از جمله باید  شامل واکنش متحد ما جهت  محکومیت  خطر تجاوز امپریالیستی علیه  سوریه و ایران نیز باشد.

ما به همه احزاب برادری که در چهاردهمین گردهمایی در بیروت (پایتخت لبنان) شرکت کرده اند، درودمیفرستیم و در انتظاربحث ها و تصمیمات موثر و پر بار در خلال زمانی که در کنار هم هستیم، می باشیم.