راست های

افراطی اروپا

شعار چپ ها را

ربوده اند!

 ترجمه و تدوین- الف. آذرفریتاش

یکی از وظایف اصلی رسانه های گروهی طرح مسائل اصلی اروپا و آگاهی رسانی به جامعه برای تصمیم گیری است. از جمله برای انتخابات. آیا در انتخابات اخیر پارلمان اروپا این رسانه ها به وظیفه خود عمل کردند؟

قبل ازهرچیز این سئوال مطرح است که آیا این رسانه ها به سیاست های ریاضت  اقتصادی که مهم ترین مسئله مردم اروپاست پرداختند؟

برای نمونه، این مطبوعات به مردم اروپا اطلاع دادند که اکثریت مردم یونان عضویت در اتحادیه اروپا را نمی خواهند و حاضر نیستند برنامه ریاضت اقتصادی را تحمل کنند؟

مردم یونان، با کاهش 26 در صدی تولید ثروت ملی نسبت به سال 2008 دست به گریبان اند. افزایش بدهی مردم از 113 درصد  به 175 درصد رسیده است. بیکاری  7.6 در صد در طول 5 سال گذشته به 27.3 در صد رسیده است. بیکاری در میان حوانان بیش از دو برابر افزایش یافته است. دستمزد ها در طول سه سال گذشته 13.8 در صد کاهش یافته است در حالی که دارائی های  عمومی بی رویه مصرف می شود و نگرانی عمومی و تحقیر و فقر بیشتر مردم را به کام خود می کشد.

در تمام منطقه یورو سیاست های ریاضت اقتصادی به سقوط و کاهش قیمت ها و رکود پایدار اقتصادی ختم شده است. در فرانسه رشد اقتصادی به صفر رسیده و در ایتالیا این رشد منهای0.1  در صد است. همچنین در کشورهایی که به اقتصادی نمونه مشهور بودند، مانند فنلاند و هلند به ترتیب رشد اقتصادی منهای 0.4 در صد و در هلند  منهای 1.4 در صد است.

دولت های اروپائی پیش از انتخاباتی که به قدرت گیری بیشتر راست های افراطی انجامید به مردم اروپا وعده مقرات جدید در بازار مالی را  داده بودند. فرانسوا هولاند رئیس جمهور فرانسه در 5 مه با اطمینان اعلام کرد، ما روی بازار مالی "تسلط کامل" داریم. البته همانطور که گفت ما بر منحنی بیکاری تسلط داریم که اکنون روند معکوس و افزایش آن را شاهدیم .

بطور کلی فهرست طولانی از ایده ها و روشها برای بهبود و یا مختل کردن توسعه ویا رکود اتحادیه اروپا وجود دارد و هر فردی می تواند در این روند شرکت کند و نظر بدهد، از جمله راست های افراطی که پشت خواست مردم برای برچیده شدن سفره اتحادیه اروپا سنگر بندی کرده اند و اهداف مافوق راست خود را دنبال می کنند.

احزاب نئو فاشیست، هم درانتخابات اتحادیه اروپا و هم اکنون که از آن انتخابات موفق بیرون آمده اند از آغاز روند تازه باز سازی نوع دیگری از همبستگی بین کشورهای اروپا سخن می گویند.

برای مثال می گویند: آیا وظیفه بانک مرکزی اروپا تنها هدایت پول برای معاملات مالی است؟

چرا در سرمایه گذاری های عمومی فکری برای ایجاد کار و توسعه سرویس های عمومی آب و برق نمی شود؟ قوانین "رقابت آزاد" نباید مجوز انتقال کارگران از منطقه ای به منطقه دیگر و تغییر مدل اجتماعی و زندگی مردم شود. مردم هماهنگ سازی تولید و قوانین نوین اجتماعی را می خواهند و یا مثلا آیا سیاست مصرف لجام گسیخته انرژی مانند آنچه در آلمان جریان دارد صحیح است و یا  برای نجات محیط زیست "بدون کربن" باید فکری کرد؟

و در حاشیه همین شعارها و خواست ها که همسوئی با خواست های مردم و اهداف چپ اروپاست، زمزمه می کنند تراژدی تحمل مهاجران  جنوب جنگ زده را باید پایان داد.

چپ اروپا نیز همین خواست ها و شعارها را میدهد و راست های افراطی برای جلوگیری از جمع شدن مردم پشت سر آنها، این شعارها و خواست ها را تبدیل به شعارهای خود کرده تا از تقویت چپ جلوگیری کند و در زیر آنها، اهداف خود را پیش ببرد. این بازی زیرکانه ایست که نازی ها در دهه 1930 با افکار عمومی اروپا کردند و حزب های باصطلاح سوسیال ناسیونالیست شکل گرفتند و اروپا را به کام جنگ کشیدند. همه تلاش آنها در آن دهه که به دهه بحران بزرگ اقتصادی سرمایه داری معروف است آن بود که مردم اروپا، سوسیالیسم اتحاد شوروی را مدل خود قرار ندهند و احزاب چپ اروپا رهبری جنبش نارضائی مردم را بدست نگیرند. اکنون نیز همان بازی تکرار می شود.

مردم اروپا بدنبال مدل اجتماعی نوین هستند که در آن خود قدرت تصمیم گیری داشته باشند نه آن که در یک اتحادیه که رهبری آن با سرمایه داران بزرگ اروپائی است برای آنها تصمیم گرفته شود. اما راست افراطی بخش سرمایه داری و نقش سرمایه داران را دور می زند و بخش تمایل مردم به ترک اتحادیه اروپا را بزرگ می کنند. زیرکی هوشیارانه ای که درانتخابات اخیر اتحادیه اروپا به سود آنها تمام شد و اجازه نداد موقعیت احزاب چپ اروپا آنگونه که انتظار می رفت تقویت شود.

 اومانیته دیمانش

        پیج فیسبوک راه توده