تراوشات مغزی

خود را جانشین

واقعیات جامعه نکنیم

برخی افراد و گروه هایی که عمدتا در خارج از کشور هستند، یکبار دیگر، مانند گذشته، این ساز را کوک کرده اند که گویا خواست مردم فراتر از سخنان و اقدامات روحانی و دولت اوست. البته خود مردم که در صحنه مبارزه واقعی حضور دارند چنین ادعاهایی را ندارند، بلکه این سخنان در خارج از کشور و از قلم آنها که کنار گود نشسته اند و عادت کرده اند بجای مردم سخن بگویند تراوش می کند! کسانی که چنین ادعایی را می کنند براین تصورند که "فراتر" رفتن از یک شعار و یک خواسته در مغز افراد و بر روی کاغذ صورت می گیرد، نه در عمل واقعی و عرصه مبارزه. در حالیکه فراتر رفتن از یک خواسته، یک امر ذهنی نیست، بلکه یک امر واقعی است. یعنی زمانی می توان از یک خواسته فراتر رفت که آن خواسته تحقق پیدا کرده باشد و سپس این سئوال طرح شود که آیا به این مقدار که دست یافته ایم اکتفا کنیم یا فراتر برویم؟ از خواسته های بدست نیآمده و تحقق نیافته که نمی توان "فراتر" رفت! آیا ما در یکسالی که از انتخابات ریاست جمهوری و بر سر کار آمدن حسن روحانی می گذرد شاهد چنین وضعی هستیم؟ و یا شاهد بزرگترین کارشکنی ها بر سر راه تحقق شعارها و برنامه های اعلام شده دولت؟ و اگر بموجب اخبار و رویدادها و فراتر از آن، بموجب آگاهی از ساختار حاکمیت و اوضاع واقعی و نه تخیلی کشور و حاکمیت حالت دوم را تائید می کنیم، به جای طرح "خواست های فراتر" نباید فکری برای تحقق همان شعارهائی بکنیم که روحانی در جریان انتخابات داد و بر اساس آن از مردم رای گرفت؟ هر گروه سازمان و نشریه ای به کارنامه یکساله خود در این عرصه اگر نگاهی بیاندازد، پاسخ منطقی خود را می یابد.

مردم ایران هنوز تا رسیدن به انتخابات مجلس راه پر سنگلاخی را در پیش دارند و حوادث هنوز در کمین است، به جای طرح رویاها و تخیلات خود بهتر نیست نیرو و امکان خود را صرف در صحنه نگهداشتن مردم، حمایت از دولت و افشای کارشکنان کنیم؟ کارشکنانی که به بزرگترین قدرت اقتصادی در جمهوری اسلامی دست یافته اند و از این قدرت با تفنگ و زندان دفاع می کنند.

اغلب کسانی که از فراز واقعیات، روی فشارهای فرهنگی و سیاسی و فلج کردن دولت در این عرصه متمرکز شده و یا می شوند، نمی خواهند بپذیرند که کفه اقتصادی در ترازوی اصلاحات، این بار سنگین تر از کفه سیاسی است. ما به سهم خویش خرسندیم که حتی زندانیان سیاسی کودتای 88 در گوشه زندان هم بر همین نظر پافشاری کرده و می کنند و می گویند و می نویسند که اصلاحات اینبار از مسیر اقتصادی می گذرد و سیاست خارجی نیز تابع آنست. گزارشی هفته گذشته از دیدار با آقای بهزاد نبوی توسط آقای رجائی از کارکنان دفتر آقای هاشمی رفسنجانی در رسانه ها منتشر شد. در این گزارش از قول مستقیم آقای نبوی نقل قول شد که ایشان، پس از پیروزی آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری نامه ای از زندان برای وی نوشته و تاکید کرده است "ما حبسمان را می کشیم، شما روی اقتصاد و سیاست خارجی کار کنید". و این یعنی همان الویتی که ما نیز بر آن اعتقاد داریم و از ابتدای شکل گیری دولت روحانی نیز آن را در سرمقاله های خود تکرار کرده و گفته ایم که اصلاحات اینبار از مسیر "اقتصادی" می گذرد. در این مسیر است که ضوابط اقتصادی جانشین روابط نظامی- سیاسی اقتصاد و رانت خواری ها می شود. از اختلاس و غارت حکومتی به سود مردم جلوگیری می شود، سیاست خارجی در خدمت رونق اقتصاد کنترل شده در می آید و تحریم ها به جای آن که دور زده شود و میلیاردها دلار به جیب مافیای قدرت بریزد، لغو می شود.

ما زمانی می توانیم از فراتر رفتن خواست های مردم سخن بگوئیم که مسیر یاد شده در بالا طی شده باشد، نه آن که در رویاهای خود ده پله یکی بخواهیم خود را به بام خانه برسانیم.

 کسانی که این تخیلات را به اسم مردم دامن می زنند، در عمل آب به آسیاب کسانی می ریزند که چوب لای چرخ تحقق خواسته های اعلام شده مردم در پای صندوق های رای به روحانی می گذارند.

        پیج فیسبوک راه توده