ریشه های
درخت تنومند
فساد و اختلاس
با آزادیهای سیاسی
خشک می شود!

 «مه‌آفرید امیرخسروی» مدیرعامل شرکت توسعه سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا اعدام شد تا متهم ردیف اول این پرونده یا همان سلطان رشوه به اشد مجازات رسیده باشد، اما با اجرای این حکم این سئوال مطرح می‌شود که آیا این اعدام پایانی بر فساد اقتصادی در جمهوری اسلامی است؟

همگان اذعان دارند که فساد 3 هزار میلیارد تومانی کاری نبوده که مه‌آفرید به تنهایی از پس آن برآمده باشد. چنانکه بعدا هم مشخص شد که برخی مسئولین کشور از جمله چند نماینده مجلس و مدیرعاملان بانک‌های ملی و صادرات و برخی مسئولین دولتی در آن دست داشته‌اند. هرچند صرف نظر از مطرح شدن نام محمد خاوری و علینقی جهرمی، برای مردم هنوز روشن نشده کدام مسئولان و کدام یک از نمایندگان مجلس در این فساد بزرگ دخیل بوده‌اند.

این که در پرونده اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی 3 نفر دیگر نیز به اعدام محکوم شده‌اند و مه ‌آفرید امیرخسروی آخرین اعدامی این پرونده نخواهد بود، تاثیری در اصل و ریشه عمیق فساد و اختلاس در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد و کابینه نظامی او و حتی سالهای پیشتر از آن و در فضای بسته ای که بر مطبوعات و رسانه ها حاکم بود و احزاب در منگنه گروه های فشار نمی گذارد. چنان که به موازات همین اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی، اختلاس و غارتی بیرون زد که به نام "بابک زنجانی" معروف شده، اما شک نیست که ریشه هر دو اختلاس در یک زمین روئیده و آنچه باید خشک شود این ریشه در عمق خاک است. چنانکه پیش از اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی، مردم اخبار پرونده‌های اختلاس و دزدی فاضل خداداد، شهرام جزایری، گروه امیرمنصور آریا را به یاد دارند.

اکنون، بحث اصلی اینست که اگر این ریشه خشک نشود، از تنه این درخت تنومند انواع ماجراجوئی ها خواهد روئید. از ترور و انفجار تا کشاندن ایران به ورطه یک جنگ منطقه ای و سپس داخلی برای جلوگیری از خشک شدن این ریشه و نجات قدرتی که بواسطه همین ثروت و فساد و اختلاس به چنگ آورده اند. آنها از بیم افشای همین ریشه ها نیز می توانند دست به چنین توطئه هائی بزنند. یگانه راه حل، نه سانسور اخبار این فساد و جلوگیری از افشای ریشه های آن، بلکه برعکس، راه حل در بازگوئی آن و هوشیار ساختن مردم است که این نیز ممکن نمی شود مگر با گشوده شدن بیش از پیش فضای سیاسی کشور به روی مطبوعات و احزاب.

        پیج فیسبوک راه توده