گفتگو با نویسنده کتاب "هوگو چاوز"

جانشین چاوز

شخصیتی مقتدر

و آگاه است!

ترجمه عسگر داوودی

«ایگناسیو رامون» سردبیر روزنامه فرانسوی لوموند دیپلماتیک و نویسنده کتاب « فیدل کاسترـ زندگی من» بیست و سوم آوریل کتاب جدید خود در باره «هوگو چاوز» را با نام « اولین زندگی من» در هاوانا پایتخت کوبا معرفی کرد. این کتاب قرار است بیست و هشتم ژوئن که سالروز شستمین سال تولد چاوز است منتشر شود. او در همین رابطه با روزنامه آلمانی « یونگه ولت» گفتگوئی کرده است که می خوانید.

یونگه ولت: شما برای نوشتن کتاب در باره چاوز در سه سال آخر عمرش به مدت 200 ساعت با او گفتگو کردید، از این دیدار ها چه خاطره ای دارید؟

ایگناسیو رامون: هوگوچاوز در خانواده فقیری بزرگ شد. مادر بزرگ او در خیابان میوه می فروخت. زندگی او مشابه زندگی میلیون ها کودکی بود که در اقصی نقاط جهان در فقر زندگی می کنند. به همین دلیل نیز انگیزه او برای مبارزه با نابرابری ها بسیار قوی بود و می کوشید برای رفع چنین وضعیتی راه حل پیدا کند. فقر در ونزوئلا، بویژه وضعیت رقت بار کودکان، انگیزه او را برای مبارزه علیه چنین شرایطی افزایش داد. در آمریکای لاتین تاریخ انقلاب کوبا باز هم انگیزه برای مبارزه را تقویت می کند. سومین انگیزه برای مبارزه، وضعیت اسفبار احزاب در ونزوئلا بود که آلوده به انواع فساد هستند. این دلایل باعث شد تا چاوز بکوشد مردم را به دخالت در سیاست دعوت کند. مسئله انتخابات برای ما ساکنان اروپا شکلی معمول از شرکت در امور سیاسی است، اما در ونزوئلا به همت چاوز، نه فقط شرکت در انتخابات، بلکه حضور عملی روزانه مردم در سیاست و دخالت در سرنوشت سیاسی خود به امری روزمره تبدیل شد. به همین دلیل نیز ضد انقلاب قادر به پیشروی نیست زیرا در برابر خود، قدرت مردم در خیابان ها را دارد.

س: کتابی که شما در باره چاوز نوشته اید، شامل مسائل ایدئولوژیکی افکار چاوز نیز می شود یا اینکه فقط به زندگی او پرداخته اید؟

ج: نه اصراری برای بررسی زندگی ایدئولوژیک چاوز نداشتم، بلکه به زندگی شخصی او پرداخته ام. چاوز شخصیتی انساندوست بود. سیاستمداری قوی و نمونه در تمام قاره آمریکای لاتین. او شخصیتی فروتن بود و دائما در حال یادگیری و در عین حال یک انقلابی مقاوم بود. فاکتورهائی که نام بردم از او فردی مورد اعتماد در بین مردم  ساخت. نفوذ معنوی او حتی بر تعدادی از مخالفانش نیز تاثیر مثبتی گذاشت.

س: آخرین بار چه زمانی در ونزوئلا بودید و وضعیت را چگونه دیدید؟

ج: من سه هفته پیش آنجا بودم. موارد پیشرفت زیادی را شاهد بودم. طبیعی است که مرگ چاوز در روند پیشرفت امور تاثیر منفی گذاشته است اما با این وجود هم در ونزوئلا و هم در کل قاره پروسه تحولات در حال پیشروی است. در قاره شخصیت های مهمی فعال هستند. افرادی مثل رائول کاسترو، رافائل کوریا، اووه مورالیس و دانیل اورتگا. همچنین شخصیت های مثل ژوزه موچیکا، دیلملا روسوف، کریستینا فرناندز. شخصیت کاریزماتیک و امیدوار چاوز بر روی تک تک این شخصیت ها تاثیر بسزائی گذاشت. خود آگاهی طبقاتی چاوز در همه شخصیت ها انقلابی و دموکرات قاره خود را آشکار می کند. جای چاوز در میان ما خالی است. اما مبارزه ادامه دارد. «نیکلاس مادورو» از همان زمان دوشادوش چاوز یکی از موتور های قوی این پروسه مبارزاتی بود و او هم اکنون پروسه مبارزه را در ونزوئلا به پیش می برد.

س: اما  برخی از وسائل ارتباط جمعی ادعا های دیگری دارند. آیا واقعا «مادورو» به عنوان ادامه دهند راه چاوز مورد پذیرش مردم است یا اینکه به ادعای وسائل ارتباط جمعی غرب این کفش برای پا او گشاد است؟

ج: در شرایط فعلی «مادورو» مناسب ترین شخص دارای خود آگاهی طبقاتی برای ادامه مبارزه در ونزوئلا است. او از جمع طبقه کارگر ونزوئلا می آید. سندیکالیست است و مارکسیسم را خوانده و توانسته است از طریق انتخابات به مسئولیت ریاست جمهوری برسد. از او در ونزوئلا و در آمریکای لاتین با احترام نام برده می شود. اما در خارج از امریکای لاتین رسانه های سرمایه داری بر علیه او تبلیغات سوئی راه انداخته اند. این موضوع نشان می دهد که او مسئولیتش را بخوبی انجام می دهد. تبلیغات ضد بولیواری آمریکا و اولیگارشی مسلط سابق ونزوئلا و بخشی از اپوزیسیون نشان می دهد که جنبش سوسیالیستی ـ بولیواری موفق پیش می رود و مخالفان نتوانسته اند از طریق مبارزه سیاسی بر اوضاع مسلط شوند و به همین دلیل نیز به اتهامات بی اساس و هوچیگری بر علیه دولت بولیواری و شخص «مادورو» و پروسه انقلابی متوسل شده اند.

س: نظر شما در باره بخشی از نیروهای«چپ» در اروپا که از مسائل ونزوئلا دوری می جویند چیست؟

ج: آنها قربانی «هیاهوی ضد انفورماسیونی» هستند که رسانه های سرمایه داری در اروپا راه انداخته اند. این بخش از نیروها دقیقا اطلاع ندارند که در ونزوئلا و آمریکای لاتین چه می گذرد. در شرایطی نیستند که وضعیت آنجا را دقیقا تحلیل کنند. به همین دلیل تحت تاثیر اخبار مغرضانه قرار می گیرند. نباید فراموش کرد که ونزوئلا کشوری است که به جهان نفت صادر می کند. امپریالیست ها هرگز حاضر نخواهند شد چنین کشور و چنین ثروتی و طعمه ای را به این سادگی ها از دست بدهند. در ونزوئلا پس از چندین انتخابات دموکراتیک در سال های اخیر بالاخره «مادورو» با رای مردم به ریاست جمهوری انتخاب شده است. هرکس که بخواهد چنین انتخابی را زیر سوال ببرد، نه فقط شخص دموکراتی نیست بلکه باید او را یک جنایتکار و کودتاگر نامید.