راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

نگاهی متفاوت

به انتخابات

ریاست جمهوری

در سوریه

 
 

 

پس از 3 سال جنگ داخلی تحمیلی به سوریه، قرار است در این کشور انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود. دولت این کشور حتی نظارت مجامع بین المللی بر این انتخابات را پذیرفته، اما آنها که این جنگ را به سوریه تحمیل کردند تا بلکه بشار اسد را برداشته و یک مهره دستآموز خود را به مردم سوریه تحمیل کنند، با نامزدی اسد برای این انتخابات مخالفت کردند. این در حالی است که اگر ریگی به کفش نداشتند اجازه میدادند انتخابات برگزار شود و حتی تحت نظر خود آنها نیز باشد، تا معلوم شود اسد در میان مردم سوریه پایگاه دارد یا ندارد؟

یکی از نکات برجسته انتخاباتی که می خواهد برگزار شود، آشکار شدن حضور احزاب سیاسی در سوریه است که سابقه این حضور به پیش از جنگ داخلی کنونی باز می گردد. نکته دیگر، آزادی احزاب کُرد سوریه در این کشور است که این نیز به دوران پیش از جنگ داخلی اخیر باز می گردد. وقتی به استناد همین احزاب و آزادی های اجتماعی در سوریه نوشتیم دولت اسد یگانه دولت سکور در منطقه است و حیرت آور است که مخالفان جمهوری اسلامی که سنگ سکولاریسم را به سینه می زنند علیه همین دولت سکولار موضع گیری می کنند، با نظر ما به مخالفت برخاستند.

انتخابات ریاست جمهوری سوریه قراراست سوم ژوئن (۱۳ خرداد) برگزار شود. از جمله نامزدهای این انتخابات “ماهر عبدالحفیظ” نماینده حزب کمونیست سوریه در مجلس این کشور است. حزبی که ارگان مرکزی آن از دوران حافظ اسد، پدر بشار اسد در سوریه منتشر می شود و حزبی که تحت پیگرد نبوده و نیست اما فعالیت تبلیغاتی آن محدود بوده و هست. حتی این حزب دفتر مرکزی نیز در دمشق داشته و دارد. حزب کمونیست سوریه منتقد سیاست های حزب بعث حاکم بوده و هست، اما نه دولت حافظ اسد و نه دولت بشار اسد به دفاتر آن یورش نبردند و رهبران آن را مانند جمهوری اسلامی دستگیر و زندانی و شکنجه و اعدام نکردند. اینست تفاوت رژیم اسد در سوریه با جمهوری اسلامی. این که بشار اسد و دولت او نتوانستند بموقع دست به اصلاحات بزنند و با اولین تظاهرات مردم در شهر حمص به جای گفتگو با مردم به یورش به مردم دست زدند اشتباه بسیار مهم اوست و دراین اشتباه رهبر جمهوری اسلامی "خامنه ای" و سپاه قدس که سرکوب را بقول خودشان به سبک سرکوب جنبش سبز توصیه کردند نقش مهمی داشتند. این توصیه مخرب، نفی کننده نقش بعدی سپاه و قدس و حزب الله لبنان در سوریه و در کنار ارتش سوریه برای مقابله با القاعده و گروه های مسلح و مزدبگیران عربستان و قطر و حامیان انگلیسی و امریکائی آنها نیست. هرگز نباید از نقش اسرائیل نیز در جنگی که به سوریه تحمیل شد غفلت کرد.

 “ماهر عبدالحفیظ” که اکنون توانسته رسما خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری سوریه کند متولد ۱۹۶۸ در شهر حلب است و از سال ۱۹۸۴ تاکنون عضو حزب کمونیست سوریه می باشد. او از نظر قانونی باید 35 امضاء از نمایندگان مجلس روسیه بگیرد تا بتواند رسما نامزدی اش اعتبار قانونی پیدا کند.

 

الجزیره هم درباره این کاندیدای ریاست جمهوری سوریه نوشت: "ماهر عبدالحفیظ” عضو اپوزیسیون داخلی روسیه اس".

 

روزنامه دیلی استار چاپ لبنان می نویسد: «ماهر عبدالحفیظ”  تا سال ۲۰۱۳ معاون وزیر خارجه بود.»

 

بشار اسد پس از درگذشت حافظ اسد، در سال ۲۰۰۰ رئیس جمهور سوریه شد و دوره ریاست جمهوری اش در ۱۷ جولای به پایان خواهد رسید و انتخاباتی که قرار است برگزار شود، نخستین انتخاب ریاست جمهوری در سوریه است. نامزدهای انتخاباتی تا اول ماه مه فرصت ثبت نام دارند.

 

 

 

                        راه توده  45    11 اردیبهشت ماه 1393

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت