پیام های خوانندگان

پاسخ های راه توده

منصور بهمنی- سلام- در شماره 444 در ابتدای پاراگراف هفتم سر مقاله، منظورتان از "دوطبقه و قشر مهم"چیست؟

                                      موفق باشید

راه توده: با تشکر از دقت و توجه شما، در آن جمله یک توضیح از قلم افتاده بود که با تذکر شما اصلاح شد و از این نظر بسیار سپاسگزار شما هستیم. اصل آن جمله به این صورت بود:

« دو طبقه (کارگران و کشاورزان( و قشر (اقشار میانی و به اصطلاح رایج شده طبقه متوسط (  تاثیر گذار بر هر تحولی اند و نیروی مهم و بالقوه جنبش اصلاحات در میهن ما هستند که شانه به شانه اقشار میانی و متوسط جامعه نه تنها سرنوشت اصلاحات، نه تنها سرنوشت کشور، بلکه پاسدار آخرین نفس‌‌های انقلاب 57 اند. روی سخن ما نه تنها با مردم، بلکه با دولت برخاسته از رای مردم در 24 خرداد 92 نیز هست. طبقات و اقشار غارت شده مملکت را مانند سپاه اصلاحات بنیادین اقتصادی و سیاسی باید در صحنه نگهداشت و بر وسعت آن افزود. به نیازهای اقتصادی آنها باید پاسخ داد، گریبان چپاولگران را باید گرفت، مردم را باید در جریان جزئیات چپاول کشور در 8 سال گذشته قرار داد، کارخانه‌‌ها باید باز شوند و واحدهای صنفی و تشکل‌‌های کارگری حمایت شوند.»

----------------

بهمن منصوری-  سلام

به نظرمن تشکیل صف های طویل برای دریافت سبد کالا، به تنهایی نمیتواند حاکی از بحران اقتصادی و فلاکت مردم باشد. تصور کنید همین سبد را سال 78 یعنی زمان ریاست جمهوری خاتمی که چنین شرایط اسفناکی بر کشور حاکم نبود اعلام میکردند. آیا فکر نمی کنید همین بلبشو بوجود میآمد؟ مردم فکر میکنند قرار است 10 کیلو برنج و مقداری روغن و مرغ و پنیر مجانی بدهند، پس باید تا تمام نشده عجله کرد چون ممکن است دولت پشیمان شود و به همه نرسد.

 اصولاً هیچ موقع  ما مردم، اموال دولت را از آن خود نمیدانیم و هنوز این شکاف بین دولت و مردم پابر جاست و بنابر این طبیعی است که همیشه به قول معروف میخواهیم مویی از خرس بکنیم. مردم برای هر چیز مجانی از طرف هر کسی، همین عکس العمل را خواهند داشت. ضرب المثل معروف "طناب مفته میخواد خودش را داربزنه"خود گوشه ای از این فرهنگ را نشان میدهد.

چند روز قبل که بلیط سینما مجانی شد نیز همین وضعیت پیش آمد و حتی بعضی باجه ها از جا کنده شد. آیا سینما برای مردم  نیاز درجه اول بود که کار و زندگی خود را رهاکردند و خانوادگی رو به سینما آوردند؟

در مورد سبد کالا به نظر میرسد این قضیه بیشتر حاصل بی تدبیری دولتیان و خرابکاری جناح مقابل باشد. آقای بذر پاش در همین ارتباط ، دولت روحانی را هو کرده است که از یک طرف ما را کم سواد خطاب میکند و از آن طرف عرضه کار ساده توزیع سبد کالا را ندارد.

راه توده- دوست عزیز ما با نظر شما مخالف نیستیم. باور کنید در کشورهای اروپائی هم همین است. به محض این که یک جنس و یا مواد خوراکی را مجانی می دهند مردم برای گرفتن آن با هم مسابقه میدهند و البته نه به آن شوری که درایران هست. اما شما به بخش دوم نظر و پیشنهاد ما توجه نکردید. نوشتیم که دولت از ترس متهم شدن به "کپونیسم" معادل "کمونیسم" از شیوه غلط توزیع سبد کالا استفاده کرد. بهترین روش همانطور که در آن مطلب اشاره کردیم توزیع کوپن کالا بود. کاری که در دوران جنگ 8 ساله انجام شد و طراح آن نیز همانطور که نوشتیم بهزاد نبوی مظلوم بود که حالا گوشه زندان کودتای 88 است. درباره بحران اقتصادی هم اگر این بحران وجود نداشت و فقری هم نبود دولت مجبور به دادن سبد کالا نبود. بنابراین اصل ماجرا یورش مردم برای گرفتن کالای مجانی نبود، بلکه واقعیت بحران فقر در جامعه از یکسو و گریز از جو سازی های مخالفان اصلاحات و تجار و .... بود.

----------------

باران- شما در راه توده نوشته اید:

«برای پاسخگوئی به این وظیفه ملی، طبیعی است که هر حزب و سازمان و گروه و فردی مطابق نگاه و نگرش خود عمل می‌کند. آنچه ما درباره رای مردم در 24 خرداد 92 می‌گوئیم و خود نیز در آن سهیم بوده ایم، همان نگاه تاریخی حزب توده ایران به رویدادهاست. بویژه که تجربه 35 سال گذشته، حتی به مخالفان ما نیز نشان داد، نظرات و ارزیابی‌‌های حزب توده ایران نزدیک ترین ارزیابی‌‌ها و تحلیل‌‌ها نسبت به واقعیات جامعه ایران است.»

این ارزیابی از آن راه توده است نه حزب توده ایران. حزب توده ایران در کنار دیگر احزاب کمونیست مواضع خود را در کنگره ششم حزب توده ایران در دسترس همه قرار داده است و حزب توده ایران را از قتل عام های در راه نترسانید که تخصص شماست.

راه توده- دوست نازنین. ما کسی را از قتل عام نترسانده ایم و چنین تخصصی هم نداریم. در جمله ای هم که از راه توده نقل فرموده اید اگر دقت کافی کرده بودید متوجه می شدید که ما از "نگاه تاریخی حزب توده ایران به رویدادها" نوشته ایم. حیف است کسی بخواهد از کسی و چیزی دفاع کند اما حداقل توجه و عمق درک خود را نتواند به کار بگیرد و نشان بدهد. درباره حزب و کنگره و این نوع مسائلی هم که مطرح فرموده اید، از آنجا که نیاز به شرح بیشتری بود، آن را به شورای سردبیری منتقل کردیم تا هر توضیحی دارند بنویسند که در همین شماره راه توده آن را می خوانید.

----------------

محسن تاج فر- مقاله  بازرگان- سلام   

شما هنوز از این اشتباه تاریخی اشغال سفارت و در دام راکفلر و کسینجر افتادن حمایت می کنید! خدا وکیلی بازرگان حق داشت فکر کند.....امپریالیسم امریکا جاده صاف کن به قدرت رسیدن جانشین خلف فضل اله نوری نگردد....! بدرود

راه توده- آقای تاج فر گرامی، بحث درباره نقش دولت بازرگان و شخص مهندس بازرگان که در راه توده به آن پرداخته شده صرفا به ماجرای اشغال سفارت امریکا باز نمی گردد و آن را محدود به آن ماجرا نکنید. ضمن آن که ماجرای اشغال سفارت امریکا که ما نمیدانیم شما به استناد کدام اسناد آن را دام راکفلر و کسینجر میدانید، خود یک موضوع مهمی در تاریخ جمهوری اسلامی است، ما فعلا روی آن موضوع متمرکز نیستیم، بلکه روی کنار زدن پرده از مجسمه ای که از بازرگان بعنوان مجسمه آزادیخواهی در اذهان ساخته اند متمرکز شده ایم. شما در همین سلسله مقالات به اسنادی برخورد می کنید که شاید تا حالا نخوانده بودید و مانند بسیاری دیگر از آن با خبر نبوده اید. برای ما جالب است بدانیم که جانشین خلف فضل الله نوری در جمهوری اسلامی کیست که به زعم شما حاکم هم شده باشد! این همه کشاکش در حاکمیت جمهوری اسلامی که حتی در همین انتخابات 92 نیز به نمایش در آمد، یعنی حکومت جانشین خلف فضل الله نوری؟ کمی بی اطلاع از اوضاع نیستید؟

----------------

غلامرضا اعظمی- شاید نوشته  طولانی باشد و شاید این آخرین نوشته طولانی من باشد، اما اگر برای صلح و نجات ایران باشد، بازهم صدها برگ می نویسم، باشد که شب سیاه ارتجاعیون و جنگ طلبان در دنیا به سر رسد. اما تاریخ تکامل اجتماعی بشر و روند تلاش، مبارزه و جانفشانی بشر برای کسب دستاوردهایش در زمینه های رفاه اجتماعی، صلح و آزادی و حفظ، ثبت و گسترش آن در جوامع مختلف ادامه دارد.

راه توده: آقای اعظمی گرامی، دوست قدیمی راه توده. نوشته شما که مقدمه آن را در بالا منتقل کردیم، همانطور که خود نیز اشاره کرده اید بسیار طولانی است و انتشار نوشته هائی اینگونه بلند در گنجایش راه توده نیست. امیدوارم محدودیت های ما را درک کرده باشید.

در پیام دیگری، یک خبری را برای ما ارسال داشته اید مبنی بر این که از روز چهارشنبه تا امروز شنبه بیست و شش بهمن شهر امنیتی شده و امروز هزاران نفر از یگانهای ضد شورش شهرک های ولی آباد و مدرس را در دزفول محاصره کرده اند و دستگیری زیادی انجام شده است.

هم شما و هم دیگر دوستان توجه کنند که راه توده یک نشریه "خبری" و روزانه نیست و این نوع اخبار اگر هم در راه توده منتشر شود، از تاریخ وقوع آنها اغلب گذشته است.

آرمان- مردمی که انقلاب میکنند، در واقع دست دشمنان غارتگر خارجی و نوکران داخلیش را از دخالت در امور کشور کوتاه و در نتیجه منافع نا مشروعشان را قطع یا  به خطر می اندازند.هر گاه مردم به هر دلیلی در کنترل و مدیریت درست انقلاب نا توان باشند، دیری نمی پاید که از در رانده شدگان، با اندکی بزک و تغییر چهره، حتی بنام انقلاب ،با سر دادن شعارهای عوام پسند و  وعده های پوچ و بی پشتوانه بر میگردند، انتقام خونینی از اقلیت روشنفکر و آگاهی که موتور انقلاب را روغنکاری کرده بودند میگیرند و روزگار مردم را به ذلت، نکبت و سیاهی میکشانند.انقلاب آنگاه موفق پیش میرود که توده های مردم از طریق عضویت در احزاب و سازمانهای سیاسی و سندیکاها و سایر تشکلهای مردمی آموزش کافی دیده باشند و نسبت به آنچه میخواهند یا نمیخواهند آگاهی لازم و کافی داشته ومصمم باشند با جان ودل از منافعشان دفاع کنند، نه اینکه با پیروزی رو بنای انقلاب(مرحله گرفتن قدرت سیاسی)، زیر بنا(سمت و سو دادن به بنیانهای اقتصادی،صنایع و سیستم بانکی کشور) را رها کرده، پیشگامان انقلاب را تنها گذاشته، صحنه را برای جولان فرصت طلبان در کمین نشسته خالی کنند، که دراین صورت، شبانه روز، دعا گوی کفن دزدهای پیشین میشوند غافل از اینکه هم اینک برده آنانند.

راه توده- آقای آرمان گرامی. نظر شما را که خمیر مایه اصلی آن توصیه به سازماندهی مردم و نقش حضور احزاب در جامعه است را منتشر کردیم. موفق باشید.