راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

جنگ قومی و مذهبی

در افریقای مرکزی

اومانیته- ترجمه الف. آذرفریتاش

 
 

  سه ماه پس از اعزام نیروهای نظامی فرانسه، امنیت در افریقای مرکزی، این مستعمره سابق فرانسه وخیم تر شده است . وزیر دفاع فرانسه می گوید "مداخله نظامی فرانسه خیلی طولانی تر از آنچه انتظار داشتیم خواهد بود، زیرا سطح نفرت و خشونت از آنچه تصور می کردیم بیشتر است. ما باید عملیات نظامی خود را برای امنیت در منطقه با شرایط موجود وفق بدهیم ."
فرستاده ویژه روزنامه اومانیته از پایتخت افریقای مرکزی می نویسد: در گیری در حومه شمالی شهر و جاده های اطراف آن چندین روز است که افزایش یافته است. منطقه ای که در گذشته مسلمانان ومسیحیان در کنار هم در آرامش زندگی می کردند. حتی بین خانوادهای مسلمان و مسیحیی خویشاوندی وجود داشت. وضع در حال حاضر غیر قابل تصور است.
پیش از دسامبر گذشته، شبه نظامیان "سی لیکا" خون ریزی در منطقه را شروع کردند. اکنون این نیروها در اثر عملیات نظامی نیروهای فرانسه و افریقائی به طرف شمال پایتخت "بانگی" عقب نشینی کرده اند و مسیحیان علیه مسلمان هائی که همین دوران اخیر با آنها زندگی مسالمت آمیز داشتند دست به شورش زده ا ند. یکباره یک گروه شبه نظامی جدید مسیحی به نام "بلا کاس" در منطقه ظاهر شد. افراد خشمگینی که با چاقو و شمشیر سر و دست می برند و ساکنان مسلمان در منطقه را به جنوب پایتخت و حومه آن راندند. بسیاری از مردم که از شهر گریخته اند هیج نوع امکان بهداشتی وحتی آب ندارند. در مسیر جاده "پ کا " در شمال بانگی همه مغازه های مسلمانان به آتش کشیده شده است. ابوبکر یکی از مغازه دارن مسلمان با نشان دادن نقشه ملی افریقای مرکزی میگوید "ما مسلمانان و مسیحیان همه باهم در این سرزمین بزرگ شده ایم اما اکنون گروه شبه نظامی "بالاکاس"مسیحی می گوید ما غریبه هستیم. سرنوشت ما فرار و مرگ است. حتی در مقابل چشم نیروهای فرانسوی که برای برقراری امنیت به منطقه اعزام شده اند مردم را میکشند و این نیروها واکنشی نشان نمیدهند".
هفته گذشته هزاران نفر با عجله و با جمع آوری وسایل محدود خود سوار بر کامیون هائی که تا خر خره "پر" از انسان و حیوانات است شهر را ترک کردند تا از طریق جاده "پ کا 12" در شمال پایتخت "بانگی" به کشور چاد پناه ببرند. نیروهای نظامی افریفائی حتی امنیت این کارون را هم قبول نکرد.
رئیس جمهور موقت افریقای مرکزی "کاترین سامبا پانزا" چهارشنبه گذشته به نیروهای شبه نظامی که امنیت منطقه را به خطر انداخته اند اعلام"جنگ" کرد. وزیر دفاع فرانسه در دیدار روز جهارشنبه گذشته از" بانگی" به همراه فرمانده نیروهای فرانسوی و افریقائی در افریقای مرکزی گروه های شبه نظامی را که دست به کشتار وغارت می زنند محکوم کرده و خواستار مجازات آنها شدند، اما این سخنان بسیار دیر است. سازمان عفو بین المللی نیز از پاکسازی قومی در منطقه سخن گفته است. دبیر کل سازمان ملل "بان کی مون" نیز گفت "اگر بحران ادامه یابد ممکن است دهه ها جنگ و بی ثباتی بر منطقه حاکم شود." کمیسر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان "آنتونیو گوتر" نیز به نوبه خود گفت "یک فاجعه انسانی در افریقای مرکزی در حال وقوع است. خطر پاکسازی قومی و مذهبی می تواند بافت اجتماعی کشور را دگرگون کند و به تقسیم جغرافیائی افریقای مرکزی بیانجامد." دولت فرانسه برای تقویت نیروهای نظامی خود در افریقای مرکزی 400 سرباز اعزام کرده و حمایت اتحادیه اروپا را برای عملیات های مداخله جویانه خود طلب کرده است .
حزب کمونیست فرانسه در تحلیل رویدادها می گوید: "در حقیقت طرح کلی فرانسه برای یافتن راه حل بحران در افریقای مرکزی یک راه حل سیاسی نیست ". در حالی که نیروهای فرانسه پایتخت افریقای مرکزی برای عملیات نظامی بانام "سانگری" مستقر شده اند، وقوع خشونت ها و درگیرها بین گروهای "شورشیان "تشدید شده و تاکنون صدها کشته بر جای گذاشته است، خشونتی که در تاریخ افریقای مرکزی سابقه نداشته است. چگونه به اینجا رسیده ایم ؟ از زمانی که چراغ سبز شورای امنیت سازمان ملل به فرانسه اجازه مداخله نظامی داد بحران وسعت بیشتری گرفته است. انجمن ها و سازمان های بین المللی غیر دولتی در افریقای مرکزی زنگ خطر را از زمانی که "سله کا "با موافقت ضمنی فرانسه و دخالت دولت چاد در ماه مارس گذشته قدرت را بدست گرفت به صدا در آوردند. فرانسه منتظر ماند تا درگیرها شعله ور شود و زمان برای مداخله نظامی مهیا شود. با چه هدفی؟ این سوال مهمی است که تا کنون از طرف مقامات فرانسه به آن پاسخ داده نشده است. در گذشته ارتش فرانسه دهها بار در امورداخلی افریقای مرکزی مداخله نظامی کرده است. در 124 سال گذشته پاریس بارها رژِیم های متعددی را در افریقای مرکزی جا به جا کرده است. بدیهی است که فرانسه تحت پوشش سازمان ملل متحد از طریق یک قعطنامه متعهد است که به بحران کنونی در افریقای مرکزی یایان بدهد، اما تا کنون جز سخنرانی و قول برگزاری انتخابات در اسرع وقت طرح کلی فرانسه یک راه حل سیاسی نبوده بلکه یک مداخله نظامی بوده است. همه این مداخله های نظامی با موافقت اتحادیه اروپا و ایالات متحده روبرو بوده است. اعلام خبر حضور "موقت" نظامی فرانسه در افریقا برای برقراری آرامش یک افسانه است. این مداخله تاکنون تنها به تداوم بی ثباتی و خشونت انجامیده است. راه حل برای پایان درگیرها در افریقای مرکزی امکان پذیر است اما به آن بشرط که پاریس سیاست نظامی خود را کنار بگذارد و راه حل غیر نظامی باز سازی این کشور و تقویت حاکمیت ملی مردم افریقای مرکزی را در پیش بگیرد.
 

 

 

 

                        راه توده  44    8 اسفند ماه 1392

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت