بیانیه حزب کمونیست روسیه

اوکرائین

در لبه پرتگاهی

که یونان در

قعر آنست

روزنامه پراودا - آزاده اسفندیاری

اوضاع در اوکرائین روز به روز نگران کننده تر می شود. گروه های تند رو که توسط باندهای پشت صحنه آموزش دیده اند، برخی از مناطق کشور را تصرف کرده اند. در روزهای اخیر تعدادی از ماموران انتظامی و مردم عادی که در تجمعات شرکت کرده اند قربانی خشونت های هواداران فاشیست ها شده اند.

در کشورهای پری بالتیک طرفداران هیتلر در راس قدرت حکومتی قرار گرفته اند و با همکاری لهستان عزم آن دارند تا اوکرائین را به چرخه  کشورهای "خودی" ملحق کنند. هزاران نفر که در مکتب نازی ها و فاشیست ها درس آدم کشی و خشونت دیده اند و با الهام از یکی از مشهور ترین سر سپرده های فاشیست های اوکرائینی "ژنرال باندرا" (ژنرال اوکرائینی که زمان جنگ دوم جهانی با ارتش هیتلرهمکاری کرد. م) به میدان آمده اند تا حلقه وابستگی به آمریکا و اتحادیه اروپا را وسعت بخشند. بارزترین اقدامات مزدوران نئونازی ها کینه توزی نسبت به کمونیستهاست. هر کجا که جای پائی یافتند بی درنگ به آزار و تعقیب کمونیست ها و بر چیدن دفاتر حزبی پرداخته اند.

امری است بدیهی که در عالم هستی، هیچ حادثه و جریانی به خودی خود به وجود نمی آید. آن چه مرحله به مرحله  در اوکرائین اجرا می شود، توسط خیمه شب بازان زبر دست و با تجربه ای است که کودتاها و به آشوب کشاندن کشور هائی نظیر یوگسلاوی، گرجستان، لیبی، کشورهای آسیائی، خاورمیانه، آفریقا و آمریکای لاتین را مدیرت کرده اند. دیپلمات ها و سیاستمدارن غربی آشکارا اوکرائین را نه یک کشوری که با او خواهان همکاری  در سطحی برابرهستند، بلکه کشوری که باید به مستعمره ای سودمند تبدیل شود در نظر دارند. سیاستی که آن ها در پیش گرفته اند، بی پرده ضد کمونیستی، ضد روسی و ضد مردم اوکرائین است. ارسال اسلحه و مهمات و کمک های پشتیبانی از غرب به اوکرائین برای مزدوران را به چه چیزی می توان تعبیر کرد؟

البته آن چه در کشور برادر، اوکرائین می گذرد نباید تنها از دید دخالت های خارجی بررسی شود. دلیل اصلی نا رضائی مردم اوکرائین در پیشگیری سیاست های غلط اقتصادی روسای جمهور این کشور از سال 1991 است که به طور مداوم تا به حال اجرا شده است. حکومت ها دست الیگارش ها را باز گذاشتند تا مایملک مردم را به  تاراج برده و فقر و تنگ دستی را بر کشور حاکم کنند. تجربه غم انگیز مردم اروپا نشان می دهد که هر جا فقر حاکم شد، فاشیست ها به راحتی می توانند از چنین اوضاعی بهره گیری کنند.

منافع الیگارشی اوکرائین سالهاست که با منابع مالی اتحادیه اروپا در هم تنیده شده است و به هیچ وجه آن ها نمی توانند به منافع مردم کشور خود بیاندیشند. بنابراین، دولت این کشور در ابتدا نتوانست همکاری با اتحادیه اروپا را قاطعانه قطع و از منافع ملی خود دفاع کند. در نتیجه، از ناتوانی دولت، راست گرایان افراطی توانستند بهره گیری کرده و به میدان بیآیند.

روش های آشوب گران برای تصرف میدان ها و خیابان ها، دقیقا همانند سال 2004 میلادی است. آنان در آن زمان توانستند مسیر رای مردم را تغییر دهند. در این دوره نیز متاسفانه حکومت نتوانست از حوادث گذشته درس لازمه را بیاموزد. قصور و کوتاهی دولت  منجر بدان شد تا در درگیری های داخلی اوکرائین، اتحادیه اروپا برای تسلط سیاسی خود و دور کردن این کشور از روسیه، دست بالا را داشته باشد.

دولت اوکرائین به جای رعایت قانون اساسی این کشور و استفاده از حقوق قانونی مستتر در آن برای تنظیم روابط اجتماعی و اجرای قانون، حاضر به دادن امتیازهای نا بجا به اغتشاشگران شد. غافل از آن که این نیروها و پشتیبانان آمریکائی و اروپائی آن ها در سودای کسب قدرت در این کشور هستند.

جمعبندی فکر و نظر مداخله جویان در نهایت فلج کردن اقتصاد اوکرائین و به زانو در آوردن و تسلیم این کشور و تسلط بر بازار نیروی کار ارزان و باز کردن درهای این کشور برای فروش کالاهای صادراتی خود و شرکای الیگارش جهانی است. در نهایت به طرز چشمگیری مقام و شان اوکرائین در سطح جهانی نزول خواهد کرد.

همه این فتنه انگیزی ها و آشوب افکنی ها درست در هفتادمین سالروز شکست محاصره سه ساله لنینگراد توسط نیروهای جهنمی فاشیسم هیتلری و در آستانه هفتاد سالگی شکست کامل آلمان نازی صورت می گیرد. دست درازی های نیروهای امپریالیستی به اوکرائین در این روزها را باید دهن کجی نیروهای سیاه و تبهکار، به دلاوری ها و جان بازی های مشترک روس ها و اوکرائینی ها و دیگر ملیت ها در سرکوب ارتش آلمان هیتلری قلمداد کرد.

شهروندان روسیه نمی توانند در برابر تلاش نیروهای جنگ طلب و بر هم زننده صلح در مرزهای خود بی تفاوت باشند. ما تظاهرات و عرض اندام نیروهای فاشیستی را نه تنها در مرزهای خود بلکه در سراسر اروپا نخواهیم تحمل کرد.