ایران و روسیه

هدف استراتژیک

ائتلاف نظامی

به رهبری امریکا

ساویتسکایا راسیا

ترجمه آزاده اسفندیاری

در طول چهار سال گذشته آمریکا و متحدان اروپایی او در صحنه جغرافیای سیاسی دو بار روسیه را فریب داده اند . آیا سومین باری هم در راه است؟

فریب اول ، مربوط می شود به بحران لیبی .

سال 2011 با بالا گرفتن  بحران لیبی شورای امنیت سازمان ملل متحد با صدور قطعنامه 1973 آسمان کشور لیبی را منطقه پرواز ممنوع اعلام کرد.هدف از چنین مصوبه ای جلو گیری از پرواز هواپیماهای نیروی هوایی لیبی برای بمباران منطقه پر آشوب بنغازی بود.

نماینده فرانسه در شورای امنیت پیشنهاد دهنده این قطعنامه بود که با فضا سازی گفت: این پایان این بحران خواهد بود و هدف از چنین پیشنهادی جلوگیری از کشتار مردم غیر نظامی است. از همین روی، روسیه و چین از حق وتوی خود برای رد این قطعنامه استفاده نکردند.

با تصویب قطعنامه، آمریکا و متحدین اروپایی آن، با به میدان آوردن نیروی های نظامی ناتو، نیات خود را آشکار کردند و تا سرنگونی معمر قذافی و حاکم شدن بر این کشور پیش رفتند.

روسیه بر این تصور بود که با مذاکره بین دولت لیبی و مخالفین و میانجیگری دیگر کشورها صلح و آشتی برقرار خواهد شد!

دومین فریب در پایان ماه فوریه 2014 با بالا گرفتن حوادث اوکرائین (ارومیدان) و نشستی که بین "ویکتور یانوکویج" و مخالفین جهت حل بحران این کشور با میانجیگری نماینده اتحادیه اروپا برگزار شد شکل گرفت. در این جلسه توافق نامه ای با رضایت روسیه، مبنی بر ادامه ریاست جمهوری "یانوکویچ" و برگزاری  زود هنگام انتخابات ریاست جمهوری به امضاء رسید.

یک روز بعد از امضای این توافقنامه، کشورهای غربی با اهرم های خود به میان مخالفین آمدند. وزرای امورخارجه امریکا، آلمان، لهستان و فرانسه در "ارو میدان" در پایتخت اوکرائین "کیف" حضور یافتند و مشوق شورش تظاهر کنندگان شدند. متعاقب آن، بر خلاف قانون، پارلمان اوکرائین رای به خلع " ویکتور یانوکویچ" از ریاست جمهوری داد .

کارشناسان سیاسی عدم تعهد مخالفین به این قرار داد و رای پارلمان را به درستی کودتا نامیدند. رئیس جمهور اوکرائین از بیم جان خویش راهی روسیه شد.

با توجه به بازی های سیاسی اخیر غرب در منطقه خاورمیانه به نظر می رسد که روسیه و متحدان آن از جمله ایران مورد هدف قرار دارند.

چندی پیش شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 2178 عملیات نظامی"داعش" و "النصرت" را محکوم کرد و اجازه داد تا ائتلافی جهانی برای مبارزه با آن ها تشکیل شود. بر این اساس ایالات متحده آمریکا و متحدان اروپایی آن، بدون توجه به متن دقیق قطعنامه، بمباران هوایی مناطقی که مورد نظر آن هاست را آغاز کردند.

روسیه برای تصویب چنین قطعنامه ای باید تضمین می گرفت که نیروهای ائتلافی شامل چه کشور هایی می شود و نوع مبارزه با "دولت اسلامی عراق و شام" به چه صورتی خواهد بود.

حکومت سوریه در زمین با تروریست ها در حال جنگ است و طی سال های اخیر پیروزی های قابل توجهی به دست آورده است. تعجب در این است که ائتلاف آمریکایی چرا تنها دست به بمباران هوایی زده است ؟

روشی که آمریکا در پیش گرفته است این شائبه را تقویت می کند که هدف، سرنگونی حکومت سوریه است نه مبارزه با تروریست های دست پرورده خود امریکا. آیا بمباران های سوریه و عراق توسط نیروهای ائتلاف آمریکایی به استناد قطعنامه سازمان ملل را می توان باز هم فریب روسیه نامید؟

با از میان برداشتن حکومت سوریه توسط نیروهای نظامی ناتو، دو کشور بزرگ خاورمیانه، یعنی عراق و سوریه، راه برای دستیابی به ایران سهل تر خواهد شد.

موضوع بسیارروشن است: استراتژی سیاستمداران واشنگتن محاصره روسیه است. آن چه در مرز های غربی اوکرائین در جریان است حاکی از دخالت تجاوز گرانه و علنی است علیه روسیه. با برداشتن حکومت سوریه نیز راه نفوذ به جنوب این کشور باز خواهد شد و کار را بر میهن پرستان این کشور بسی دشوار خواهد کرد.

        پیج فیسبوک راه توده