پیام های خوانندگان

و پاسخ های راه توده

منصور بهمنی. سلام- در مقاله پاتریک لوهاریک ظاهرا ً(مصنوعیت) باید مصونیت باشد.

راه توده- با سلام متقابل، بله "مصونیت" صحیح بود و این اشتباه تایپی اصلاح شد. سپاسگزاریم.

----------------

مهراد- با سلام

من دوست دارم واقعیت های دوره استالین را بدانم هر چه کتاب و مقاله می خوانم فقط از کشتار و جنایت او میگویند. آخر مگر میشود یک دیکتاتور به گفته آنها اینقدر در کشورش هوادار داشته باشد و در ایجاد یک کشور بزرگ موفق .

موضع روسیه در مورد داعش مشخص نیست. آیا داعش خطری برای روسیه خواهد بود؟

به نظر شما مواضع ایران در قبال فلسطین و اسراییل قابل قبول است؟ چه لزومی دارد ما بی دلیل برای خودمان دشمن تراشی کنیم؟ از حمایت از اعراب و فلسطین جز دخالت در امور دیگران در دنیا چه بدست آوردیم؟

راه توده- دوست گرامی مهراد. با سلام متقابل. اگر بخواهیم به سئوالات شما بپردازیم مثنوی هفتاد من می شود و جای آن در بخش پیام ها و پاسخ به آنها نیست. ما سعی می کنیم بتدریج مطالبی در جهت سئوالات شما که می تواند سئوالات دیگران هم باشد منتشر کنیم. درباره استالین واقعیت همان است که شما نوشته اید. در دوران استالین روسیه تبدیل به یکی از دو قطب بزرگ صنعتی و فضائی جهان شد و با رهبری او اتحاد شوروی توانست ارتش آلمان هیتلری را نه تنها در اتحاد شوروی شکست بدهد بلکه سهم نخست را در شکست فاشیسم در جهان ایفاء کند. آن رسانه هائی که بی وقفه روی باصطلاح خودشان جنایات دوران استالین متمرکزند، اهداف دیگری را دنبال می کنند که در راس آنها مقابله با جنبش چپ و کمونیستی جهان است. شما کوچکترین خبری در باره دوران پس از فروپاشی اتحاد شوروی و ریاست جمهوری مردم دائم الاخمری بنام یلتسین تاکنون در این رسانه ها خوانده و یا از این رسانه ها شنیده اید؟ از ابعاد فاجعه انسانی پس از فروپاشی اتحاد شوروی در داخل این کشور و نتایج نبودن وزنه ای در برابر سرمایه داری جهان شنیده و یا خوانده اید؟ نه می نویسند و نه می گویند. از همه مضحک تر موضع گیری های سیاسیون داخل کشور و از جمله برخی از زندانیان سیاسی کنونی جمهوری اسلامی است که تا می خواهند از استبداد حکومت انتقاد کنند یگانه مثالی که در ذهنشان رسانه های غربی کاشته اند استالین است. انگار نه انگار که دیکتاتوری بنام هیتلر نبوده که جهان را به آتش کشید. حتی مثال داخلی هم نمی آورند و مثلا از رضا شاه مثال نمی زنند! کتابی رهبر کنونی حزب کمونیست فدراتیو روسیه درباره دوران استالین نوشته که ما سعی می کنیم در آینده آن را بصورت دنباله دار در راه توده منتشر کنیم تا پاسخی باشد به برخی پرسش ها. از جمله پرسش شما.

درباره داعش نیز طبیعی است که روسیه نیز نگران حضور آنها در نقاطی مانند چچن در روسیه باشد که بخش زیادی از جمعیت آن مسلمان هستند. غرب و بویژه امریکا و فرانسه و آلمان اگر بنام داعش هم نباشد همان عملیات داعش را بدست احزاب فاشیستی نظیر دولت کنونی اوکرائین می کند. در همین شماره راه توده درباره کشف گورهای دسته جمعی در شرق اوکرائین مطلبی را می خوانید. وزیر خارجه روسیه نیز اخیرا گفته است که هدف از راه انداختن داعش سرنگونی دولت سوریه و محاصره روسیه و ایران است. بنابراین آنها نیز مواضع مشخصی دارند اما رسانه های غربی عمدا درباره مواضع آنها سکوت می کنند تا امثال ما و شما در بی خبری بمانیم. از جمله گرفتاری های امروز همه ما، نبودن رسانه های مستقل و دارای سیاست انتشار همه اخبار از همه جهان و نه گزینشی است.

درباره اسرائیل و فلسطین نیز، جدا از کارهای تبلیغاتی و شعاری که جمهوری اسلامی کرده و دردسرهائی که حداقل برای فلسطینی ها با دو شاخه کردن جنبش فلسطین ایجاد کرده، درباره اسرائیل نیز همین سیاست های شعاری عملا به سود دولت شبه فاشیست این کشور تمام شده است.

امیدواریم در همین حد مختصر فعلا پاسخ شما را داده باشیم تا بعدها در مقالات راه توده مفصل تر به آنها بپردازیم.

----------------

10.10.14

علیرضا خدادوست- سلام. اگر به یاد داشته باشید حدود دو هفته پیش پیامی برای شما فرستادم و پرسیدم که آیا به یک مقاله انتقادی از سال پیش پاسخی داده شده است یا خیر؟ جواب شما نه تنها جالب بلکه بسیار معنی دار بود: نه، نه تنها جواب نداده ایم بلکه "به شما هم توصیه می کنیم، وقت خود را صرف مطالعه این پرت و پلاها نکنید" زیرا "آنقدر مسئله در ایران و جهان هست که باید به آنها پرداخت که وقت حتی برای نگاه کردن به عنوان این نوع نوشته ها هم نیست". گویا سایر مطالب سایت آنقدر علمی و عمیق هستند که مقاله انتقادی مذکور در مقابل شان به پشیزی نمی ارزد!

من هنگامی که در آرشیو راه توده بدنبال پاسخ می گشتم بسیاری از مطالب را بطور اتفاقی خواندم. متأسفانه چیزی که ارزش خواندن داشته باشد در آن نیافتم. بیشتر مطالب سایت هیچ ربطی به مسائل روز ایران و جهان ندارند، یا مطالب تاریخی مربوط به گذشته دور هستند یا در بهترین حالت ترجمه از نشریات خارجی و در هر دو حالت بسیار سطحی. این قبیل مطالب در حوزه کاری مورخان و مترجمان می گنجند نه کسانی که ادعا دارند می توانند به دولت و مردم رهنمود سیاسی و اقتصادی دهند. آن قسمت اندک مطالب نشریه که واقعا به مسائل سیاسی و عملی می پردازند نیز رقت انگیزند و به نحو غیرمسئولانه نوشته می شوند.

سوال من اینجاست که شما انتظار دارید این خط مشیء شما به چه چیز منجر شود؟ افزایش آگاهی سیاسی؟ در این صورت کافیست نگاهی به مخاطبانی که دور خود جمع کرده اید بیاندازید. برای این که من را هم به تهمت زنی و فحاشی متهم نکنید مثالی از نحوه برخورد شما و میزان آگاهی و نوع روحیات مخاطبان تان را می آورم: زمانی که برای پیدا کردن جوابی به مقاله انتقادی در آرشیو می گشتم مطلب جالبی از سال پیش پیدا کردم. شما برای اثبات میزان تأثیرگذاری نشریه خود نوشته بودید قبل از انتخابات از شهرهای مختلف ایران برای ما نامه می فرستادند و می پرسیدند که چه کنیم. اگر بجای خودستایی کمی درباره این رفتار آنها تأمل می کردید می فهمیدید که این نامه ها مایه افتخار نیستند بلکه شرم آورند. نتیجه سالها انتشار نشریه این شده که مخاطبان آن حتی تا روزهای پایانی قبل از انتخابات نمی دانند چه کنند و باید به آنها دیکته کنید که بروند و به فلان کس رأی دهند. آیا تحلیلها و رفتار سیاسی کسانی که سایر نشریات را (از هر گرایشی) می خوانند در این حد است؟

آیا منصور حکمت و وارثان او از گرد آوردن کسانی به دور خود که نمی دانستند لنین خوردنی است یا پوشیدنی، نفعی بردند؟

خواهشمندم تکانی به خود دهید و نگذارید آیندگان از شما به بدی یاد کنند.

راه توده- آقای خدادوست. بخش هائی از نامه مشروح شما را منتشر کردیم و در پاسخ باز هم توصیه می کنیم اولا بیشتر مطالعه بفرمائید، دوم این که با نام واقعی خودتان همه این نظرات خود را بصورت یک مقاله بنویسید و ارسال فرمائید تا منتشر کنیم و پاسخ به آن را به خوانندگان راه توده واگذار کنیم. سوم شما به جای آن که وقت خودتان را بیهوده صرف مطالعه راه توده و آرشیو آن کنید بهتر نیست یک سایت و یا فیسبوک و یا وبلاگ بنام واقعی خودتان منتشر کنید و نظراتتان را بنویسید تا دیگران هم بهره ببرند؟ و مثلا هنگام انتخابات از روی نوشته های شما، تحریم انتخابات را فوت آب باشند؟

برای همه دوستان "نامه مردم" آرزوی تندرستی، واقع بینی، دوری از تنگ نظری و آگاهی به رویدادهای ایران را آرزو داریم.

        پیج فیسبوک راه توده