|
31 شهریور ماه سالروز حمله عراق به ایران است. به همین مناسبت روزنامه شرق
در شماره 2123 مهرماه گذشته مقاله ای به قلم محمد علیزاده طباطبایی مدیر
امور دفاعی سازمان برنامه دوران دفاع مقدس در صفحه اول منتشر کرد که جای
بسی تعجب داشت. یادداشت که در دوقسمت بود، بخش اول آن نوک تیز حمله به حزب
توده ایران نشانه رفته و قسمت دوم نگاهی به نمایش مقتدرانه نیروی هوایی در
دوران دفاع مقدس بود.
جنگی که در مرحله اول و دفاعی آن، حزب توده ایران در بیرون راندن ارتش عراق
از خاک ایران نقش داشت و با مرحله دوم آن که ورود به خاک عراق و افتادن در
چاه یک جنگ فرسایشی بود به مخالفت برخاست.
ارتش عراق در جبهه غرب ایران نتوانست پیشروی کند زیرا فرماندهی چون"سرهنگ
هوشنگ عطاریان" را داشت که بعدها به دلیل توده ای بودن اعدام شد. در جبهه
جنوب از نخستین شهدای جنگ "عسکر دانش" مسئول حزب در خوزستان بود. بعدها در
شکست حصر آبادان فرماندهی "سرهنگ بیژن کبیری"عضو حزب توده ایران دخیل بود،
اما او نیز مانند عطاریان اعدام گردید. همچنانکه دریا دار"افضلی" فرمانده
نیروی دریائی با همین خدمات اعدام شد.
ناخدا محمد ابراهیم همتی نیز در 7 آذر در عملیات غرور آفرین مروارید به
همراه ناوچه پیکان در قعر آبهای خلیج فارس به شهدای حزب پیوست.
دهها سرباز و درجه دار و افسر وظیفه عضو حزب توده ایران نیز در آن جنگ
میهنی و دفاعی کشته شدند که رهبری حزب تنها اسامی سربازان شهید را اعلام
کرد و از شمار و اسامی درجه داران و افسران توده ای شهید در جنگ هنوز اطلاع
دقیقی موجود نیست و به یقین آیندگان نام آنها را خواهند یافت. چه آنان که
در جنگ شهید شدند و چه آنها که دستگیر و زندانی و شماری اعدام شدند.
آقای علیزاده طباطبایی در مقاله خود در روزنامه شرق با تاکید فراوان اعلام
کرد که شعار انحلال ارتش بصورت جدی از طرف وابستگان به حزب توده مطرح شده و
ساده لوحانه علت آن را ضرب شست ارتش به حزب می داند و به دوران پیشه وری
اشاره می کند.
خوب است نگاهی به گذشته و تاریخ داشته باشیم. سری به سایت ناخدا افضلی عضو
حزب توده ایران و فرمانده نیروی دریایی بزنیم تا ادعای انحلال ارتش با
استناد به مدارک و تاریخ بوضوح رد و روشن شود. رد پای آن را در خاطرات بنی
صدر که از زبان هاشمی رفسنجانی نقل شده است می توان مشاهده نمود: همان
زمانی که شایعه انحلال ارتش مطرح بود ناخدا افضلی برای اولین بار در حال
تاسیس دانشکده افسری نیروی دریایی در ایران بود و در اردیبهشت سال 60 که
این مسئله مطرح بود گروهی از افسران نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران در
خارج از کشور که در پروژه تاسیس دانشکده دریایی بوده، مشغول آموزش بودند.
مراجعه به اسناد تاریخی (خاطرات بنی صدر، کتاب عبور از بحران، اسناد و
نوشته های حزب توده ایران، یاد نامه های علی خدایی و..) پاسخ روشنی به یاد
داشتهای آقای طباطبایی است.
کودتای نوژه در 18 تیر ماه 1359، عملیات طبس 5 اردیبهشت و رهنمودها
وهشدارهای حزب توده ایران را نمی توان به همین سادگی فراموش کرد.
نگاهی به سازمان نظامی حزب توده ایران هم که در سال 1323 به ابتکار
عبدالصمد کامبخش عضو رهبری حزب توده ایران، سروان روزبه و سرهنگ سیامک
تاسیس شد خالی از ضرر نیست.
کتاب "اطاعت کورکورانه" نوشته خسرو روزبه از کتاب های ماندگار برای ارتش
است که ماهیت ارتش شاهنشاهی را به خوبی نشان می دهد. آقای طباطبائی
جانفشانی های افسران و درجه داران و سربازان توده ای را به فراموشخانه ذهن
خود فرستاده و به دفاع از ژنرال های آدمکش شاه برخاسته است در مقاله ای که
مورد بحث است.
بهتر نیست قبل از هر گونه اعلام نظری به تاریخ و اسناد و گفته های موجود
همه احزاب و نهادها که امروزه خوشبختانه به کمک دنیای مجازی قابل حصول است
مراجعه و سپس دست به قلم برده شود؟ البته این توصیه شامل حال گردانندگان
روزنامه شرق نیز می شود که از این نوع مقالات و اظهار نظرها تاکنون به کرات
منتشر کرده است.
|
