طالبان اهل

مذاکره و صلح است؟

اومانیته- ترجمه جعفر پویا

پس از سیزده سال جنگ فرسایشی در افغانستان ناتو مراسم وداع خود با کابل را برگزار کرد. در لحظات آخر مراسم از ترس حملات طالبان مراسم ناتمام پایان یافت.

اوباما رئیس جمهور امریکا در سخنرانی خود بمناسبت کریسمس خطاب به امریکائی ها گفت "مطمئن باشید که طولانی ترین جنگ ما مسئولانه به پایان رسید".

بموجب توافقنامه دوجانبه میان دولت افغانستان و ناتو، از اول ژانویه 12 هزار و 500 سرباز ناتو برای آموزش نیروهای امنیتی افغانستان در این کشور باقی می مانند.

آیا این شمار از نیروهای ناتو توانائی ماموریت هائی که برای خود تعریف کرده را دارد؟

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان در روز وداع نیروهای ناتو اعلام کرد "13 سال ماموریت ایالات متحده و ناتو با شکست مطلق روبرو بود، مراسم وداع نیروهای امریکا گواه است".

بنا به گزارش سازمان ملل متحد از ژانویه سال گذشته تا اکتبر 4600 پلیس و سرباز افغانی در اثر حملات طالبان کشته شدند. تلفات در میان شهروندان افغانی 19 در صد در سال 2014 افزایش یافت.

یعنی تا اواخر ماه نوامبر گذشته 3188 قربانی.

واشنگتن به مقامات افغانستان اعلام کرد که به پشتیبانی هوائی خود از دولت کابل در صورت حملات طالبان ادامه خواهد داد. به نظر می رسد موقعیت شورشیان طالبان در افغانستان بسیار قوی است.

مشروعیت متزلزل رئیس جمهور جدید افغانستان "اشرف غنی" به احتمال زیاد به تعمیق بحران در افغانستان خواهد انجامید. بعد از انتخابات که تقلب در آراء مشهود و مشخص بود رئیس جمهور و عبدالله عبدالله هنوز برای تشکیل دولت وحدت ملی نتوانسته اند به تفاهم قطعی برسند.

 تحت این شرایط اکنون سئوال اینست که آیا "دولت جدید " موفق به جلب و جذب طالبان در مدیریت سیاسی کشور خواهد شد؟

طالبان خود را نیروئی ملی در افغانستان میداند و می گوید که هیچ برنامه و طرحی برای گسترش جهاد در سراسر منطقه و جهان ندارد. اما این ادعا مشکل را حل نمی کند. فقر، نابرابری اجتماعی و فساد دولتی نیز در کنار بحران سیاسی آینده افغانستان را در ابهام فرو برده است. شرایطی که به طالبان اجازه میدهد به فکر بازگشت به صحنه سیاسی افغانستان باشد.

"مریم ابوذهاب" محقق و معلم در موسسه زبان و تمدن شرق می گوید: "به نظر می رسد طالبان به هر حال در موضع قدرت است".

اکنون باید در انتظار تصمیمات کنگره امریکا بود که در نهایت چه بودجه ای را برای کمک های مالی و توسعه افغانستان در نظر می گیرد. دولت "امریکا" از فوریه گذشته تاکنون 1000 میلیارد دلار به دولت افغانستان کمک مالی کرده است. دولت افغانستان به منظور رسیدن به یک توافق و "مصالحه" با طالبان در یک محدوده زمانی درگیر است. قبل از اینکه کمک های ایالات متحده بطور کلی قطع شود وهمچنین قبل از اینکه مردم طالبان را برنده این جنگ در افغانستان بشناسند باید با طالبان به توافق رسید.

به نظر "قاضی مال کاسیان" که برای دیپلماسی امریکا در ولایت هلمند جنوبی در افغانستان به مدت دو سال کار کرده "اگر ارتش افغانستان تضعیف شود این مسئله ادامه جنگ و تشدید آن در افغانستان را در پی دارد و طالبان بیش از پیش جسارت ادامه جنگ را خواهد داشت که در اینصورت مذاکره دیگر معنائی نخواهد داشت.

پس از یک سری حملات طالبان علیه نیروهای خارجی در هفته های اخیر، سخنگوی طالبان اعلام کرد "هیچ مذاکراتی تا زمانی که نیروهای خارجی در خاک افغانستان حضور دارند امکان پذیر نیست."

تا کنون طالبان بطور سیستماتیک از همه مذاکرات کنار گذاشته شده است و حال چگونه ممکن است دولت کنونی در مصالحه با طالبان موفق شود؟

به نظر فرستاده سابق سازمان ملل "اخضر ابراهیمی" سالها دور زدن طالبان و حذف آن از مذاکرات صلح یک اشتباه فاحش بوده و اکنون پس از 13 سال مقاومت جنگی طالبان نشست با آنها بر سر میز مذاکرات آسان نیست.

http://www.humanite.fr/afghanistan-les-soldats-de-lotan-sortent-par-la-petite-porte-561404

        پیج فیسبوک راه توده