راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

خاطرات "سایه"

(پیر پرنیان اندیش)

محمد قاضی

مترجم شازده کوچولو

شعر هم می گفت!

 

 قاضی شعرهای خوب داشت. خیلی خوب شعر می گفت. شعرهای طنزش که محشر بود. خودش هم خیلی شوخ بود.

 

عاطفه: شازده کوچولو رو خوندید؟

 

بله. شازده کوچولو رو به قاضی می شناسن دیگه. تو ترجمه شازده کوچولو انتخاب زبان خیلی اهمیت داره. خیلی کتاب قشنگیه.

 

عاطفه: ترجمه شاملو رو هم خوندید؟

 

بله... ولی خوشم نیومد.

 

از کی با قاضی آشنا شدید؟

 

خیلی دور... تو شورای نویسندگان هم مرتب می اومد. شعرو خیلی خوب می فهمید. یه بار براش یه دوبیتی خوندم، خیلی با انصاف گفت بیت دومش به اندازه بیت اول نیست. دیدم راست می گه.

 

کدوم دوبیتی؟

 

دل تنگم هوای گریه دارد...

 

- اشاره سایه به دوبیتی زیر است:

 

من آن ابرم که می خواهد ببارد

دل تنگم هوای گریه دارد

دل تنگم غریب این در و دشت

نمی داند کجا سر می گذارد.

-----------------

 راه توده:
یکی از دوبیتی هائی که زنده یاد قاضی، پس از عمل جراحی حنجره در وصف خود ساخته و با خنده و نفی دلسوزی اطرافیان، با همان صدائی که به کمک باطری مخصوص در دهانش در می آمد، در محافل خصوصی می خواند این بود:

قاضی که به راه ترجمه جوکی شد
از بسکه نوشت چون قلم دوکی شد
دیدیم که عاقبت به دست جراح
تبدیل به یک عروسک کوکی شد .
 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده  516   22 مرداد 1394

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت