|
13
فوریه "گنادی زیوگانف" رهبر حزب کمونیست روسیه فدراتیو در
شهرداری مسکو حضور یافت و در جمع خبرنگاران سخنان زیر را ایراد کرد. آنچه
را می خوانید از روی فیلم این سخنرانی توسط دو تن از مترجمین همکار راه
توده، از روسی به فارسی برگردانده شده است:
«حزب ما همیشه مدافع صلح بوده و رابطه بسیار نزدیک و برادرانه ای با
اوکرائین داشت. حزب کمونیست اوکرائین 3 میلیون امضاء در زمان خودش جمع آوری
کرد و خواستار رفراندوم شد. این رفراندوم می توانست باعث شود که مشکلات
کنونی به بار نیآید. ما پیشنهاد کرده بودیم که از خارکف تا اودسا به مردم
گوش دهیم و خواسته آنها را بشنویم.
این خواسته معقول 23 میلیون روس در اوکرائین بود که به زبان روسی صحبت
میکنند. من در تمام نواحی و استان های اوکرائین بوده ام و میدانم که این
خواسته کاملا معقول بود. نخستین پدیده های رشد اقتصادی اوکرائین که شروع شد
اولین دسته های روس برای کار به آنجا رفتند.
و اکنون دیکتاتوری حاکم بر کیف دستور داده ارتش به همین مردم شلیک کند. این
یک جنایت آشکار است. من با تاریخ جنگ بخوبی آشنا هستم. در بسیاری از نقاط
حساس بوده ام، و حالا برای اولین بار با چنین پدیده ای مواجه شده ام. یعنی
بمباران مردم یک کشور که می خواهند به زبان خود صحبت کنند، با هواپیما و
تانک های ارتش همان کشور. به آنها می گویند شما از تاریخ و اجداد خودتان
چشم بپوشید.
من به شما می گویم که رهبری حزب کمونیست روسیه فدراتیو، خیلی زود متوجه این
موضوع شد.
جنگ و خونریزی را "الیگارهای" دزد، عاملین و دیپلمات های امریکایی بوجود
آورده اند. با صراحت می گویم که آنها نئونازی ها هستند. ما برای اولین بار،
پس از جنگ میهنی شاهدیم که در اوکرائین دولتی فاشیستی و مرکب از بزهکاران
تشکیل شده است.
فقط آدم های ساده لوح می توانند تصور کنند که این دولت بتواند مشکلات
اوکرائین را حل کند. من یقین دارم که این جنگ خانگی به نفع امریکا است.
امریکا قصد دارد بازار اروپا را تسخیر کند و بدهی 18 تریلیون خود را بر دوش
اروپائیان و روسیه فدراتیو بیاندازد. شعله ور کردن جنگ در اوکرائین با از
بین بردن روابط اقتصادی و مالی و ارتباطات دیگر اروپا با روسیه در ارتباط
است و این بسود امریکاست .
آنها می خواهند شرایط خود را به اروپا دیکته کنند.
در واقع اکنون در شرق اوکرائین یعنی در جمهوری "روسیه نو" جنگی امریکایی در
جریان است. حزب ما از این جنگ استنباط جنگ کارائیب و ویتنام را دارد.
امریکا می خواهد در ادامه این جنگ سیستم مالی و اقتصادی اروپا را متلاشی
کند. این نکته ایست که صدراعظم آلمان "مرکل" و رئیس جمهور فرانسه "اولاند"
متوجه آن شدند و به همین دلیل خود را به مسکو رساندند. آنها فهمیده اند که
حریق بزرگی را امریکا در اروپا تدارک دیده است و به نظر می رسد که در این
سفر و مذاکراتی که با شخص رئیس جمهور فدراتیو روسیه داشتند به نتایج مثبتی
هم رسیدند، اما شما بدانید که این موافقت نمی تواند دوام بیآورد. برای آن
که بدانید دولت حاکم بر کیف را در حد پیشخدمت هم حساب نمی کنند، آنها در
مذاکراتی که در مسکو داشتند "پروشنکو" را حتی به پشت در اتاق مذاکرات هم
فرا نخواندند. کلید جنگ در دست او نیست و به همین دلیل نیز علیرغم توافق
هائی که می شود شهرها و اماکن عمومی و حتی کودکستان ها و مدارس همچنان
گلوله باران می شوند. البته، به ظاهر پروشنکو مستخدمی است که مسئولیت فرمان
آتش باری به روی مردم را دارد، اما یقین داشته باشید که او حتی کنترل
نیروهای نظامی را هم ندارد. فرمان جنگ به او دیکته شده است. آنها یک حزب
نظامی را به حکومت رسانده اند و مطابق فرامین امریکا عمل می کنند. ژنرال
های ارتش و نخست وزیر و اعضای کلیدی دولت کیف فرامین واشنگتن را اجرا می
کنند. طبیعی است که این تیم حاکم، میداند که به محض متوقف شدن جنگ آنها
دیگر کاره ای نیستند و باید کنار بروند و جای خود را به کارگزاران دیگری
بدهند و به همین دلیل طرفدار ادامه جنگ اند. آنها هیچ تعلق خاطری نسبت به
مردم اوکرائین ندارند. آنها کلاهبردارانی هستند که معادن "دنباس" را می
خواهند فتح کرده و به مالکیت امریکا در آورند .
ما باید بدانیم که در صورت مستحکم شدن زیر پای باندهای نئونازی در کیف
روسیه در تهدید مستقیم امریکا قرار خواهد گرفت. وقتی آنها به سلاح های مدرن
دست یابند نه فقط در "دونتسک" آنها را شلیک خواهند کرد بلکه هر کجا که
دستشان برسد شلیک خواهند کرد.
امریکا احتیاح به این جنگ دارد زیرا نتوانست در جنگ بالکان به آن موفقیتی
که انتظارش را داشت دست یابد. یوگسلاوی را متلاشی و چند پاره کردند و در
افغانستان عراق و لیبی به هیچ نتیجه ای دست نیافتند. برای نخستین بار گروه
تروریست اسلامی را در وسیع ترین حد ممکن سازمان دادند که دیدید با روزنامه
نگاران در پاریس چه کردند و با مردم عادی چه می کنند. آنها سعی کردند سوریه
را به زانو در آورند که تا بحال موفق نشده اند.
امریکا می خواهد بدهی 18 تریلیونی خود را ذوب کند و بازارهای اروپایی را
تسخیر کند و به این منظور بحران اوکرائین را خلق کرده و به آن دامن می زند.
امریکا سعی می کند روابط اقتصادی و مالی روسیه و اروپا را بهم بزند. این
امریکاست که اکنون می گوید که می خواهد هواپیماهای بدون سرنشین خود را برای
بمباران به اوکرائین اعزام کند. امریکا میخواهد آنها را از ماموریت
افغانستان به ماموریت اوکرائین اعزام کند. البته، پول این هواپیماها را از
دولت اوکرائین می گیرند. از کدام منبع؟ از پولی که می گویند بعنوان کمک به
اقتصاد اوکرائین می خواهند در اختیار دولت کیف قرار بدهند. آنها این پول را
می دهند تا خرج خرید هواپیماهای بدون سرنشین بشود و سودش به جیب شرکت های
سازنده برود. آنها این جنگ را می خواهند ادامه بدهند تا هزینه آن را از جیب
مردم اروپا و مردم روسیه تامین کنند.
حالا ببینیم این هواپیماها چگونه ماموریت خود را می خواهند در اوکرائین
انجام بدهند. همراه با این هواپیماها کارشناسان و متخصصان امریکائی نیز
وارد اوکرائین می شوند تا هدایت جنگ علیه روسیه را مستقیم تر برعهده
بگیرند.
من در جلسه ای که در استراسبورگ داشتم، متوجه شدم که نمایندگان نازی ها و
باندهای حاکم بر کیف دنبال خواسته های امریکا هستند. آنها هیچ اراده ای از
خود نداشتند بلکه سیاست دیکته شده امریکا را بازگو می کردند.
حالا نگاه کنیم به موقعیت نظامی امریکا در اروپا
امریکایی ها 220 پایگاه نظامی در اروپا دارند. من شخصا در آلمان دموکراتیک
خدمت می کردم. ما ارتش بسیار منظمی در آنجا داشتیم و در نتیجه همین حضور
همه در روسیه شبها راحت و بدون وحشت از جنگ می خوابیدند زیرا خط مقدم ما
را، این ارتش پشتیبانی میکرد و حافظ صلح بود. آیا اکنون چنین است؟
من تمام سخنانی که در مینسک گفته شد را شنیده ام. در درجه اول باید سلاح
های رهبری در کیف برچیده شوند. این سلاح ها با توجه به قدرت تخریبی آنها از
50 کیلومتری تا 140 کیلومتری باید از مرزهای ما دور شوند. نباید فراموش کرد
اولین راکت اتمی در مسکو و خارکف درست شد و با فروپاشی این سیستم مقدار
زیادی از دانشمندان و کارشناسان فنی ما بیکار شدند. اگر این سیستم راکتی
بدست واشنگتن بیفتد مقصر اصلی "پروشنکو" ست.
در شهر "نورپتروس" راکت "ساتانا" (شیطان) می ساختیم که یکی از بهترین ها در
زمان خود بود. امروز همه چیز بدون کنترل است. در اوکرائین 15 نیروگاه اتمی
وجود دارد که من متعجب هستم در این بل بشوی حکومتی چگونه آنها هنوز کار می
کنند. وقتی می گویم بل بشو به این دلیل است که در اوکرائین دولتی که وفادار
به منافع ملی باشد وجود ندارد. در دور اول مذاکرات مینسک در حالیکه همه پشت
میز مذاکره نشسته بودند، پروشنکو بر سر هر موضوع مهمی جلسه را ترک می کرد
تا تلفنی با امریکائی ها تماس بگیرد و با دستورات آنها به جلسه باز گردد.
من میدانم که مردم اوکرائین متوجه شده اند که در چه شرایط حساسی قرار گرفته
اند. مردم اروپا نیز بتدریج متوجه شده اند بوی جنگ بزرگ در اروپا می آید و
امریکا در پشت این جنگ است.
باز گردیم به داخل کشور خودمان. به روسیه فدراتیو.
من اعتقاد دارم که باید سریعا مشکلات داخلی را حل کنیم و دست به رفرم هائی
به سود مردم بزنیم. باید انتخابات انجام شود. باید دولتمردان ما عوض شوند.
ما از سیاست های خارجی پوتین حمایت می کنیم اما در عین حال معتقدیم که
موفقیت این سیاست ها در گرو تغییرات در داخل کشور است. ما بزرگترین ضربه را
از وزارت مالی خودمان می خوریم و تا زمانی که آدم های متخصص و تحصیل کرده
در راس کار نباشند کار به جایی نخواهد رسید. دولت کنونی نمی تواند بودجه 2
و یا 3 ماه آینده را تنظیم کند. وقتی آنها بودجه ای را ارائه می کنند، این
بودجه در جریان اجرا، بعد از چند هفته شکست می خورد.
درباره جمهوری "روسیه نو" مرکب از لوکانسک و دونتسک در شرق اوکرائین، ما
آنها را به رسمیت شناخته ایم و می خواهیم که در جهان به رسمیت شناخته شوند.
این اراده مردم است که در انتخابات و رفراندوم اعلام شد. آنها حق دارند با
قوانینی زندگی کنند که لازم میدانند. آنها حق دارند در سرزمین های خودشان
زندگی کنند. آنها تهدیدی برای کیف نیستند. آنها اکنون از معادن و کارخانه
ها و مدارس و گورستان های اجدادشان دفاع می کنند. آنها حق دارند به زبان
روسی صحبت کنند و با هر کسی که می خواهند تشکیل خانواده بدهند.م
ن اخیرا در دیدار با پوتین به او گفتم که تمام اسناد را فاش کند. من در
آلمان خدمت کردم. من به اوکرائین و بلاروس سفر کردم. وقتی به بلاروس رفتم
به من گفتند که هتل بزرگ شهر را "بندروسکی ها" (شبه نازی ها) آتش زدند. در
زمان جنگ وقتی به کیف رسیدم همین ها یهودی ها را می کشتند و در لهستان نیز
به همچنین و حالا آنها میخواهند ایدئولوژی خود را به اروپائی ها تحمیل
کنند. اروپا باید هشیار شود.
هفتاد سال از کنفرانس یالتا (جنگ دوم جهانی) گذشته است. وقتی چرچیل پافشاری
میکرد که خط مرزی جدیدی کشیده شود استالین گفت در عرض 30 سال 2 بار کشور ما
از طرف لهستان تهدید شد و ما اجازه نخواهیم داد بار دیگر از طریق لهستان
خطری متوجه کشور ما بشود. امروز دوباره از طریق لهستان تهدیدهای جدی متوجه
میهن ما شده است. باید قاطع و روشن به دولت لهستان گفت که ما قاطعانه با
این سیاست های آنها مخالف هستیم و آن را تحمل نخواهیم کرد.
وقتی در لهستان اجازه جشن پایان جنگ را ندادند من به وزیر امور خارجه روسیه
گفتم فیلم نبرد استالینگراد را برای آنها بفرستید تا نگاه کند و ببینند
چگونه با خون روسها آنها از شر فاشیسم هیتلری آزاد شدند.
در پاریس دهها مکان و محله به نام استالینگراد وجود دارد و کسی نام آنها را
عوض نمیکند. ما چرا باید نام میدان ها و شهرهایمان را عوض کنیم؟ من نامه
سرگشاده ای را منتشر کرده ام که پیشنهاد می کنم شما هم آن را بخوانید و
پیشنهادی را که در آن کرده ام تائید کنید. در آن نامه نوشته ام که باید به
انتی سووتیزم خاتمه داد، باید نام های تاریخی را برگرداند. از جمله نام شهر
استالینگراد را. تمام مسایلی که در اوکرائین شروع شده باز میگردد به انتی
سووتیزم و انتی روس ها. این جنگ چهارم انتی سووتیزم میباشد. جنگ اول از بین
بردن اتحاد شوروی بود. جنگ دوم غارت کشور بود که باعث شد تمام ذخائر مالی
مردم از بین برود و 80 هزار واحد صنعتی کشور نابود شود. جنگ سوم همین جنگ
کیف با "روسیه نو" است و جنگ چهارم ادامه جنگ اوکرائین است که اگر دامن ما
را بگیرد کشور ما شرایطی به مراتب بدتر از اوکرائین پیدا خواهد کرد.همه
باید بپاخیریم علیه این بربریت. هر کس به آینده فرزندان و نوه های خود می
اندیشد و نگران آنست، امروز باید بپا خیزد.
چرا باید از کانال اول روسیه که کانالی دولتی است سریالی علیه گذشته ساخته
شود و هر یکشبنه برای شستشوی افکار عمومی پخش شود.
من نمیخواهم آدم های ضد روس مغز بچه های ما را از کانال دولتی روسیه
بشویند. چرا به جای یکصد سالگی سولزینسکی از یکصد سالگی "سیمونف" و رمان
بزرگ "زنده ها و مرده ها" و یا 110 سالگی "شولوخوف" کبیر در تلویزیون دولتی
چیزی گفته نمی شود؟ چرا درباره "دُن آرام" که جایزه نوبل را برد سخنی گفته
نمی شود. وقتی دُن آرام چاپ شد خیلی ها اعتراض کردند و با تبدیل آن به فیلم
هم به مخالفت برخاستند. استالین با نظرات آنها مخالفت کرد، در حالیکه
قهرمان اصلی آن رمان یکی از روس های سفید و ضد انقلاب است. ما 120 سالگی
"یساتین" را در پیش داریم، کسی که روح روسیه لقب گرفته است. چرا تلویزیون
دولتی این ها را فراموش کرده است؟ اینها نشان میدهد که دولتی مسئولیت
ناشناس بر سر کار است.
من در ملاقاتی که با پوتین داشتم در مورد ضرورت گسترش فرهنگ ملی صریح به او
گفتم. ما باید از سه دوره گذشته خود بهترین ها را انتخاب کنیم. از دوران
تزار، از دوران شوراها و از دوران بورژوازی کنونی. من با این انتخاب کاملا
موافق هستم. حتی اسقف اعظم روسیه نیز به تازگی همین را گفته است. او هم
میگوید باید از دوران تزار ایمان بیشتر، دوران شوراها انصاف و همبستگی و
مراعات حقوق انسانی شوراها را یاد بگیریم. آنچه را سزاوار است باید نشان
بدهیم و به کار بگیریم. از هر دوره ای.
اگر دولتمردان ما این را متوجه نشوند و به کار نگیرند باید منتظر حوادث
بسیار بزرگی باشیم.
در هر مذاکره ای که در باره اوکرائین می شود باید جلوی خیانت گرفته شود.
باید مقابل امریکا زده ها در اوکرائین ایستادگی کرد. این ایستادگی از سقوط
روسیه و اروپا به دامن جنگ جلوگیری می کند.
اتحاد کشورهای اسلاو مهمترین استراتژی روسیه برای قرن 21 باید باشد. بلاروس
و اوکرائین متحد روسیه اند. ما در کیف با یلتسین دوم روبرو هستیم که تفاوتش
با آن یکی فقط در اینست که این یکی مشروب نمی خورد و شکلات فروش بوده است.
دیروز در برنامه تلویزیونی که برایم ترتیب داده شده شرکت کردم و در آنجا
همه مردم را مخاطب قرار دادم و گفتم که امروز روز همبستگی با مردم اوکرائین
علیه جنگ و برادر کشی است. به اقوام و دوستانتان که در اوکرائین اند کمک
کنید. آنها از سرما و بی دارویی در رنج اند.
کمک کنید به کسانی که خانه هایشان را در بمباران از دست داده اند. ما روس
ها به فرهنگ همبستگی خود افتخار می کنیم و این را بارها در طول تاریخ نشان
داده ایم.
ما روز گذشته 28 محموله دارو، شیر و مواد غذایی و لوازم اولیه زندگی به شرق
اوکرائین فرستادیم. ما برای سال نو 5 هزار هدیه به دونتسک بردیم و در سیرک
شهر گذاشتیم تا به بچه ها داده شود.
در اوکرائین مرکزی و غربی چه میگذرد؟ من به بلوک اطلاعاتی اوکرایین نگاه
کردم. یک جنگ صد در صد روانی با اندیشه های هیتلری در این منطقه غلبه دارد.
ما مردم "روسیه نو" و دونتسک و جمهوری لوگانسک را تنها نخواهیم گذاشت، زیرا
اگر در نزدیکی مرزهای روسیه در نزدیکی خارکف نیروهای ناتو مستقر شوند آنوقت
زمان پرواز راکت ها به مراکز روسیه کمتر از 5 دقیقه می شود. در اینصورت
هیچکس در روسیه خواب راحت نخواهد داشت.
راکت های ما در "چخوتکه" بودند. از آنجا پرواز راکت های ما به طرف واشنگتن
حدود 10 دقیقه طول میکشید. یلتسین امریکا را تا بیخ گوش ما آورد. او به
خواست امریکا راکت های چخوتکه را از بین برد. آنها خیلی خوب میدانستند چرا
باید این راکت ها و پایگاه پرتاب آنها از بین برود و حالا وقت آن رسیده که
ما خیلی خوب بفهمیم چرا باید نگذاریم ناتو در خارکف مستقر شود. فاشیست های
حاکم بر کیف اگر مستقر شوند و دستشان به سلاح های مرگبار برسد لحظه برای
شلیک آنها به سوی روسیه تردید نخواهند کرد.
باید سر تعظیم در برابر مردم کریمه خم کنیم که همه با هم فریاد زدند و برای
پیوستن به روسیه در رفراندوم شرکت کردند و رای دادند.
غربی ها می گویند این پیوند غیر قانونی است. مگر برای متصل شدن دو آلمان به
هم رفراندومی برگزار شد؟ خیر. آلمان غربی آلمان شرقی را قورت داد. همین.
هنگام رفراندم در کریمه 20 هزار نیروی ارتش اوکرائین در آنجا حضور داشت.
حتی یک گلوله هم شلیک نشد زیرا آنها می دیدید که این مردم هستند که می
خواهند به روسیه بپیوندند. آنها تسلیم اراده مردم شدند. اما در کیف همین
ارتش را امریکا وادار به جنگ با روس ها در شرق اوکرائین کرده است.
ما باید همه سرزمین های گذشته را جمع کنیم و شوراها را بار دیگر باز سازی
کنیم.»
|
