|
13 سال پس از |
|
سیزده سال جنگ و سیزده سال بن بست پس از حملات 11 سپتامبر
در سال 2011، کشورهای غربی با حمایت ناتو یک استراتژی مداخله نظامی را در
جهان دنبال کردند که تنها مواضع جهادگرایان را تقویت کرد. دولت فرانسه نیز
با بهره گیری از حوادث "شارلی دو" و کشتار در پاریس تحت احساسات ناشی از
این حوادث و غیره...موفق شد قعطنامه ای را در مجلس شورای ملی و سنا برای
دخالت نظامی دولت فرانسه در عراق به تصویب برساند که اکثریت نمایندگان
جز"13 نماینده حزب کمونیست که رای ممتنع دادند" این قطعنامه تصویب شد.
افرادی که با حسن نیت بر این باورند که تنها اقدام مسلحانه راه حل غلبه بر
جهادگران است. باید به این سئوال پاسخ داد که آیا این جنگ برعلیه تروریسم و
یا "جنگ جهانی برعلیه تروریسم" که برای اولین بار جورج دبلیو بوش و دولت
نئو محافظه کار آن را مطرح کرد آغاز شده است؟ در سال 1999 سازمان پیمان آتلانتیک شمالی "ناتو" استراتژی خود را در این زمینه مورد بررسی قرار داد. واضح است که حملات جهادگران علیه برج های دو قلو در نیویورک و حمله به پنتاگون در 11 سپتامبر عامل استراتژی جنگ طلبانه غرب و لشکر کشی ارتشهای غربی برای حمله به "دژهای" اسلامگرایان بود .غرب با حمایت از رسانه های گروهی حامی خود، رویدادها را به این نحو، "منافع خود " برای مردم توجیه میکند. جنگ خلیج فارس در سال 1991، حمله به کوزوودر سال 1999، جنگ در افغانستان در سال 2011 ، لیبی در سال 2011 و مالی در سال 2013 و غیره . تعجب آور نیست که چرا تاکنون نتایج این مداخلات از طرف دولتهای غربی و ایالات متحده هرگز به شهروندان جهان اعلام نشده و پوشیده مانده است. با این حال مبارزه "علیه تروریسم" به ناتو اجازه تصمیم گیری قطعی داد و در سال 2002 اتحاد ناتو تصمیم گرفت برای مبارزه با تروریسم در هر زمان و مکانی که ضروری تشخیص دهد با تروریسم مبارزه کند. یک بیانیه تاریخی که منطقه عملیات ناتو را دیگر مورد بحث قرار نمیدهد و ناتو در هر زمان و مکانی اجازه مداخله نظامی دارد .بنابر این اتحاد ناتو مداخله نظامی در افغانستان را با کمک نیروهای امنیت بین المللی "ایساف" به رهبری ناتو آغاز کرد . مداخله ناتو به "جنگ تمدنها " دامن زد. این سیاست جنگ طلبانه مدت سیزده سال است که ادامه دارد و تنها در خدمت یک هدف است :دامن زدن به تنش های فرقه ای و به ویژه در شرق میانه که تقویت جهادگرایی در منطقه خاور میانه و همه جا را ممکن کرد. باید توجه داشت که دولت اسلامی داعش در سال 2014 هنوز زاده نشده بود. اما در نتیجه مداخله مستقیم ناتو و اشغال عراق این "دولت اسلامی" زاده شد، که اولین قربانیان ان اعراب و مسلمانان منطقه بودند. مداخله نظامی نه تنها جهادگران در عراق و دیگر مناطق را ریشه کن نکرد، بلکه گروههای اسلامگرا مدعی شدند که سیاست القاعده و مبارزه این گروه یگانه راه مبارزه است. آنها ایده جورج دبلیو بوش "جنگ تمدنها" را دامن زدند. همان جمله "جنگ تمدن ها "که سارکوزی رئیس جمهور سابق فرانسه در سخنان خود به آن اشاره کرد و جهادگران در مقابله با غرب از آن بهره برداری میکنند. حال با توجه به سیاست جنگ طلبانه سارکوزی چگونه میتوان نتایج جنگ در لیبی و سیاست جنگ طلبانه فرانسوا هولاند رئیس جمهور کنونی فرانسه را که ادامه سیاستهای راستگرایان فرانسه است که لیبی را به هرج و مرج و نابودی کشاند فراموش کرد؟ این استراتژی لیبی را صحنه در گیری بین گروههای مسلح مختلف وبه یک پشت جبهه برای گروههای تروریستی تبدیل کرد که در حال حاضر این گروه ها سراسر شمال افریقا و منطقه ساحل صحرا را در کنترل خود دارند. حتی معلوم نیست چه کسی چه کسی را میکشد. استراتژی غرب تنها وسیله برای قدرتهای غربی برای تداوم حضور و سلطه در این مناطق نفت خیز است. البته شعله ور شدن در گیری ها اختلاف بین کشورها را افشاء کرده است. قطر و عربستان سعودی از حامیان گروه های جهادگرا در مقابل غرب و ایالات متحده قرار می گیرند. غرب نیز اینطور وانمود می کند که برای منافع خود تمایل به ریشه کن کردن جهادگران در منطقه را دارد. استراتژی که در واقع بیشتر بر پایه سیاست ناتو متکی است، نه سازمان ملل متحد . هنوز هم سازمان ملل متحد یک اهرم واقعی برای برقراری صلح و مقابله با تروریسم و تمام اشکال تروریسم از جمله تروریسم دولتی به ویژه تروریسمی که از طرف دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین اعمال میشود و مورد استفاده قرار میگیرد است. اما این سازمان به مسئولیت خود عمل می کند؟ http://www.humanite.fr/treize-ans-de-guerre-treize-ans-dechecs-562952
|
راه توده 490 دوم بهمن 1393
اشتراک
گذاری:
