تفسیر سخنان حجت الاسلام شارلاتانی بنام محمود نبویان
|
اخیرا یک فایل صوتی از سخنرانی حجت الاسلامی بنام محمود نبویان، عضو مجلس شورا، بر روی شبکه اینترنت می چرخد. نبویان عضو جبهه پایداری، از مخالفان دولت روحانی، از حامیان احمدی نژاد و جلیلی و بالاخره از انقلابیون بعد از انقلاب است. وی به هنگام انقلاب دوازده - سیزده ساله بوده ولی اکنون زندان رفته های دوران شاه را هم "انقلابی" و مانند خود "مبارز" نمی داند. سخنانش انباشته است از هوچی گری و دروغگویی، دست کم گرفتن و احمق فرض کردن مخالفان و شنونده های خود. ترکیبی است از لافزنیهای حسن عباسی و فریب کاریهای رحیم پور ازغدی و شیادیهای شیخ جعفر شجونی. نبویان هم در زمره همان کسانی است که در رکاب محود احمدی نژاد ایران را گام به گام به کام تحریمهای امریکا کشاند؛ همانها که می گفتند "قطعنامه تحریم ها کاغذ پاره است"، "آنقدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه دانتان پاره شود". حالا رنگ عوض کرده و اصلا به کمتر از لغو تحریمها رضایت نمی دهد. سیاست خارجی دولت روحانی و مذاکرات هسته ای از نظر وی فقط و فقط بشرطی قابل قبول و موفق است که بتواند تحریم ها را بطور کامل لغو کند. نبویان در سخنرانی خود می گوید که حسن روحانی در دیدار خود با "آقا" یعنی "مقام معظم رهبری" کوشیده وی را به کوتاه آمدن از خط قرمزهای خود وادار کند و حتی از موضع بالا و تحکم آمیز با آقا برخورده کرده بطوری که دل ایشان "به درد آمده" و چون روحانی نتیجه نگرفته موضوع رفراندم را پیش کشیده تا در دهان رهبر بکوبد. این شیوه دفاع از رهبر مانند خم شدن مراد وی مصباح یزدی برای بوسیدن پای آقای خامنهای است، در حالیکه آشکارا تره هم برای رهبر خرد نمی کنند واگرنه، حتی اگر آنچه می گوید راست هم می بود یا باشد، آن را علنی نمی کرد تا لااقل هیمنه و اقتدار پوشالی که اطرافیان رهبر برای وی ساخته اند بیش از این فرو نریزد. نبویان در واقع به نمایندگی از مصباح یزدی و دار و دسته پایداری سخن می گوید و نگران تفاهم آقای خامنهای با حسن روحانی و نتایج مذاکرات اتمی است. وی بطور ضمنی می گوید که رفراندم در کشور به معنای کوبیدن در دهان رهبر است و این نوعی یادآوریست به آیتالله خامنهای که وی در جامعه منزویست و کمترین پایگاهی ندارد و بنابراین باید به پایداری ها و احمدی نژادی ها متکی شود. نبویان با دادن تصویری یک سر منفی از روند مذاکرات اتمی در واقع می خواهد یادآور شود که موافقت آقای خامنهای با نتایج این مذاکرات به معنای عقب نشینی وی از سخنان پیشین و خط قرمزهای اختراعی و همان نوشیدن جام زهر است. نبویان می گوید که امریکا از تحریم ها عقب نشینی نخواهد کرد و در این مورد کاملا درست می گوید. ولی این اعتراف نشان می دهد آن روز که امثال وی می گفتند تحریم ها کاغذ پاره است خیلی خوب می دانستند چه موقعیت استثنایی را در اختیار امریکا قرار داده اند و چگونه گلوی مردم ایران را در چنگ رهبران سرمایه داری آمریکایی گذاشته اند. اینکه امریکا قطعا از این موقعیت بادآورده و از تحریم ها دست برنخواهد داشت. تحریمی که ذره ای از بزه و مسئولیت سنگین دار و دسته احمدی نژاد و پایداری ها و اصولگرایان و راستگرایان و امثال حجت الاسلام نبویان و مذاکره کنندگانی از نوع سعید جلیلی و حامیان آنها از جمله خود رهبر در برابر ملت و تاریخ ایران نمی کاهد که برعکس هر روز که این تحریم ها طولانی تر شود این مسئولیت سنگین تر می شود. موقعیت دوگانه علی خامنهای هم ریشه در همینجا دارد. وی بود که با بی تدبیری و برای جلب رضایت چند بسیجی و موتورسوار و دارو دسته های نظامی گرا، تحت عنوان "دیپلماسی تهاجمی" گام به گام ایران را به سمت تحریم ها رهبری کرد و طبیعی است که اکنون کسانی در قد و قواره حجت الاسلام نبویان هم بخواهند موقعیتش را به وی یادآور شوند و بگویند رفراندم یعنی کوبیدن در دهان رهبر. این رهبر بود که گفت نظر من به احمدی نژاد نزدیک تر است و دستور کودتا علیه میرحسین موسوی را صادر کرد و یا آن را تائید کرد. دوراهی یکی به نعل و یکی به میخ زدن رهبر ریشه در این موقعیت دوگانه دارد، همانگونه که فشاری که از هر دو عرصه به وی وارد می شود.
|
راه توده 497 - 21 اسفند 1393