جمهوری بلاروس

زیر بار سنگین

فروپاشی نماند

آزاده اسفندیاری

این مقاله با استفاده از آرشیو روزنامه پراودا ارگان مرکزی حزب کمونیست بلاروس تنظیم شده است.

روز نهم ماه مه، هفتاد سال از سرکوب فاشیسم با توان و قدرتمندی نیروهای نظامی اتحاد شوروی گذشت. رمز و راز چنین دستآ وردی را باید در انقلاب اکتبر به رهبری لنین و تداوم ساختمان سوسیالیسم به رهبری حزب کمونیست آن کشور جستجو کرد.

اگر پیروزی انقلاب اکتبر و در ادامه آن سرکوب ماشین جنگی فاشیسم از مهم ترین دستآورد های تاریخ بشری است، نابودی اتحاد شوروی یکی از فاجعه بار ترین حوادث تاریخی است.

با از میان برداشتن کشورهای سوسیالیستی، جهان موقتا به کام جهانخواران شیرین گشت و با این اندیشه و توهم که برای همیشه "در بر همین پاشنه خواهد چرخید". غافل از این که عدالت خواهی و آزادی در سرشت انسان است، خاصه که در دوران معاصر؛ بشریت در بخش وسیعی از کره زمین روز بروز بیشتر آرمان های سوسیالیسم را یگانه راه رهائی خود می یابد.

در این میان جمهوری بلاروس بر خلاف دیگر جمهوری های اتحاد شوروی به سنت های اتحاد شوروی وفادار ماند.

سال 1994، درگیرو دار تخریب سوسیالیسم و جولان دادن اولیگارش های برخاسته از خاکستر کشورهای سوسیالیسی، چشم به دنیای غرب دوخته، مجلس ملی بلاروس "الکساندر لوکاشنکو" (در رقابت انتخاباتی با "شوشکویچ" - 1 ) را به عنوان رئیس جمهور آن کشور انتخاب کرد. " لوکاشنکو" در مجلس این کشور با نطق تاریخی خود علاوه بر جنبه های میهن پرستانه توانست با هوشیاری پی آمد های تخریب سوسیالیسم را برای نمایندگان به روشنی بیان کند. این سخنرانی خصوصا "شوشکویچ" رئیس جمهور را مستقیما نشانه گرفت که یکی از سه نفر امضاء کننده انحلال اتحاد شوروی بود.(در آن زمان انتخاب رئیس جمهور در اختیار پارلمان بود) 

رئیس جمهور جدید بر خلاف رهبران دیگر جمهوری ها، مردی بود میانه سال که نه تجربه حکومتی داشت و نه موقعیت بالای حزبی زمان اتحاد شوروی را.

رهبران جمهوری های" تازه استقلال یافته" با هدایت و همکاری کشورهای غربی، سعی فراوان کردند تا اراده مردم بلاروس و حکومت این کشور را، از در پیش گرفتن راه استقلال خود به سمت "بهشت سرمایه داری" در هم شکنند. درهر دوره انتخاباتی از طریق کشورهای همسایه چمدان های دلار توسط افراد خارجی و عوامل داخلی به بلاروس وارد و بین افرادی خاص تقسیم می شد. ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا با تجارب خود در بر پا کردن انقلابات رنگی- گرجستان و اوکرائین ... از بکار بردن هر گونه نیرنگی کوتاهی نکردند. در تمامی موارد تبلیغات کرکننده و چهره سازی که انجام دادند، افراد مورد نظرآنان فاقد آن کارآمدی بودند تا بتواند بدیلی برای "الکساندر لوکاشنکو" و حکومت این کشور باشند.

رئیس جمهور جدید برای تجدید بنای کشور، راه دوری را انتخاب نکرد. او اصلی ترین مشاوران خود را از میان کمونیست های وفادار به آرمان های مردمی و مجرب ترین اقتصاد دانان و مدیران کار آمد گذشته انتخاب کرد. مالکیت صنایع سنگین، راه آهن، هواپیمائی، بانک های بزرگ و زمین های کشاورزی و دامپروری همچنان دولتی باقی ماندند.

بلاروس در بیست سال گذشته راه های پر پیچ و خم و در عین حال خطر ناکی را پشت سر گذاشته است. پایگاه مردمی و اعتماد مردم به رهبران دولتی تا به حال مانع اساسی بوده اند تا محاصره های اقتصادی غرب و تهدیدهای نظامی آنان منجر به تغییر حکومت در این کشور شود.

علی رغم دست آورد های بزرگ اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این کشور کوچک و 13 میلیونی در مرکز اروپا، نمی توان ادعا داشت که این جزیره محاصره در کشورهای فاقد حکومت های مردمی و وابسته به سازمان نظامی ناتو، خواهد توانست گام های بعدی خود را در راه تعالی و پیشرفت بدون هیچ مشکلی بر دارد. صنایع و تکنیک این کشور در رشته های اساسی هنوز قدرت رقابت با نمونه های پیش رفته دنیا را ندارد، اما آنچه جای امیدواری است شرکت این کشور در ائتلاف های مختلف از جمله "ارو- آسیا" است که هم منجر به دفاع نظامی از خود است و هم قادر به دستیابی به تکنیک و صنایع پیش رفته. در این ائتلاف ها بلاروس توانسته است از کمک های نظامی روسیه و اقتصاد توانمند چین بهره بگیرد.

می توان با اطمینان گفت که کشور بلاروس تبدیل به آلترناتیوی است برای جمهوری های سابق اتجاد شوروی. خلق های جمهوری های سابق - خصوصا روسیه فدراتیو- مدل حکومتی بلاروس را مد نظر داشته و دارند. محبوبیت این جمهوری در بین خلق های اتحاد شوروی سابق مثال زدنی است.

با به خیابان آمدن مردم و قدرت نمائی که برخی از جمهوری های سوسیالیستی سابق به مناسبت هفتاد مین سال سرکوب فاشیسم کردند، بدون شک بلاروس در زنده کردن گذشته نقش اول را داشته است

-------------------------------

1- سال 1991 روسای جمهور روسیه، یلتسین، اوکرائین، گرافچوک و بلاروس، شوشکویچ در استراحتگاه بلاوژسکایای بلاروس قرار داد انحلال اتحاد شوروی را امضاء کردند.

        پیج فیسبوک راه توده