راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

سخنرانی مورالس در برلین

کاسترو گفت:

 وقت تفنگ نیست

زمان آبادانی

و بهداشت است!

یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی

 

 

 

 

"اوا مورالس" رئیس جمهور بولیوی برای دیدار به آلمان آمده است. او پس از انجام بخش دیپلماتیک برنامه سفرش که گفتگو با صدراعظم آلمان "مرکل" نیز بخشی از آن بود،  چهارشنبه شب در در دانشگاه فنی برلین برای دانشجویان سخن گفت. بیش از 2 هزار دانشجو با فریاد های "  Evo,Evo, " به او خوش آمد گفتند. سخنرانی او تبدیل شد به  نوع ویژه ای از  درس تاریخ . او گفت که چگونه طی تقریبا 10 سالی که او در راس حکومت بولیوی قرار دارد موفق شده است فقر شدید حاکم بر این کشور آمریکای جنوبی را از 38 در صد به 15 درصد کاهش دهد. «ما پس از 500 سال جنبش خلقی ایندیگناس (بومیان) را بوجود آوردیم، بپا خاستیم، تا به حقوق دموکراتیک دست یابیم و قدرت را بگونه ای مسالمت آمیز به چنگ آریم."

مورالس گفت که در ژانویه سال 2006 هنگامی که او زمام قدرت را بدست گرفت در "کوچابامبا" نیروهای مزدور ایالات متحده با انیفورم های ویژه خود گشت می زدند و قدرتشان بیش از قدرت پلیس بود. سیاست اقتصادی بولیوی را سفیر امریکا تعیین می کرد، وزرا و مقامات برجسته کشور باید مورد تایید واشنگتن قرار می گرفتند." سفیر آمریکا قبل از انتخابات  مرا بن لادن  "آندن" می خواند."

مورالس در حالی که دچار احساسات شده بود از دیدارهای مکرر خود با فیدل کاسترو رئیس جمهور کوبا در آن زمان سخن گفت که چه شبهای درازی با هم بحث و گفتگو   کرده اند. می گفت همیشه منتظر بودم که بگوید کی و چگونه باید سلاح بدست گرفت و یک نیروی چریکی برپا کرد" اما او فقط از آموزش، تامین بهداشت و آبادانی سخن گفت "تا این که سرانجام من خود پرسش را مطرح ساختم. او پاسخ داد: "نه با فشنگ و تفنگ،  انقلاب با آراء مردم بولیوی صورت می گیرد".

رئیس جمهور بولیوی با تاکید گفت نبرد ما نبرد با نئولیبرالیسم بود و هست. ما موفق شدیم بولیوی را از نو و عادلانه تر بسازیم، اما رسیدن به آن ممکن نمی شد اگر مردم واقعا سازمان یافته نبودند. اگر چنین نبود آنچه می داشتیم عبارت بود از یک دستگاه دولتی که در آن در واقع الیگارشی و موسسات خصوصی حرف آخر را می زدند. جنبش ایندیگناس( بومی ها) ثابت کرد که این ها کشور را بهتر اداره می کنند تا لیبرالیسم. در این امر ملی کردن منابع معدنی نقش اساسی ایفا کرد. قبلا 82 در صد از در آمد حاصل از نفت و گاز نصیب کنسرن ها می شد و فقط 18 درصد به صندوق دولت ریخته می شد. امروز بر عکس است و به این صورت در آمد ما در  سال گذشته 5،4 میلیارد یورو بود". در آمد بولیوی قبل از روی کار آمدن دولت کنونی فقط 300 میلیون دلار بود. ما امروز می توانیم هزینه تحصیل جوانانی را که به دبیرستان می روند بپردازیم و موفق شده ایم میزان ترک تحصیل را به یک در صد تقلیل دهیم"

نتیجه گیری مورالس از آتچه روی داده این بود "امروز دیگر نه! امروز نه آمریکائی ها بلکه "ایندیوها" (مردم بومی) هستند که در بولیوی فرمان می دهند .

مورالس روز پنجشنبه به هامبورگ سفر کرد. آنچه در هامبورگ مورد توجه ویژه مورالس قرار گرفت مجسمه نیم تنه ای از قهرمان ملی ونزوئلا سیمون بولیوار (1783-1830) در برابر شهرداری هامبورگ  بود. مورالس گفت "حالا مجسمه نیمه تنه چاوز کم است" .

 

http://www.jungewelt.de/2015/11-06/002.php

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده  528   21 آبان ماه  1394

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت