مهم ترین نکات در مصاحبه علی خاوری که ما آن را بدقت استخراج کرده و پاسخ های کوتاه خود را به آنها نوشتیم، همان چند نکته ایست که بعنوان اختلاف نظر سیاسی میان راه توده و نامه مردم مطرح است. بقیه مسائلی که در آن مصاحبه مطرح شده حاشیه ایست بر متن و یا مطالب و اتهام نامه هائی که با حیائی کامل منتشر می کنند حرف مفت است. اصل ماجرا همان اختلاف نگاه به اوضاع ایران است. یعنی آنها اصلاحات را قبول ندارند. انتخابات را قبول ندارند. دولت روحانی را قبول ندارند، دولت خاتمی را قبول نداشتند، معتقدند تا ولایت فقیه هست هیچ کاری نمی شود کرد. طرفدار انقلاب و سرنگونی اند و بالاخره گرفتار اوهامی در باره ایران هستند که عمدتا ناشی از بی اطلاعاتی از اوضاع ایران است. این "لب" مطلب است و راه توده درست در مقابل آن قرار دارد.

Aslan  -  آرشيو یادمانده هائی ازپیوند حزب توده یران با انقلاب 57 رو ميخوام و نميتونم متأسفانه از رو سايت پيداشون كنم اگر ميشه همه شون روخصوصاً بخش 9تا12 رو برام ايميل كنيد.

باتشكر

راه توده- دوست گرامی. ما در پاسخ به پیامهای گذشته نیز راه حل را برای شما نوشتیم و تاکید کردیم که شما در زیر هر یک از شماره های یادمانده ها لیست لینک شماره های گذشته را می بینید و از آن طریق می توانید هر کدام را که می خواهید و نیاز دارید باز کرده و بخوانید.

----------------

حسن اکبری- چند نکته

باسلام وخسته نباشید:

1- کلامی پیراسته فرستادم، پاسخی روشن دریافت نکردم.

2 - درکلیپ های منتشره درشماره 522 بسیاری ازعکسها فاقد نام ومشخصات مبارزان، وتصاویربدون توضیحات مناسب است. بلحاظ تکنیکی هم کهنه وبه دورازحد واندازه " راه توده" ژرف اندیش، پیشرو وروشن بین.

3- نشریه ای با نام " توده مردم" ، اگر راه اندازی شود، میتواند ناشرمطالب عام باشد.

4- موفق باشید وپایدار، وبضاعت تکنیکی تان روزافزون.

راه توده- دوست گرامی. درباره کلیپی که فرموده اید، باید بنویسم که این کلیپ مربوط به چند سال پیش است و تکنیک امروز در آن زمان هنوز نبود. ما سعی می کنیم آنچه را شما توصیه کرده اید و درست هم هست به این کلیپ اضافه کنیم. البته در آینده و با همت دیگر همکاران و یا حتی خوانندگان راه توده.

این که از راه توده چنین برداشتی را دارید که اشاره کرده اید تنها می تواند موجب سپاس ما باشد. درباره راه اندازی نشریه ای دیگر هم باید باطلاع شما برسانیم که همین "راه توده" هم که 25 سال است آن را منتشر می کنیم، باندازه کافی زن بابا و پدرخوانده و مادر خوانده و خاله خانم باجی و... دارد، مرحمت فرموده ما را گرفتار یک جنگ روانی – تبلیغاتی تازه نکنید.

----------------

MHR- نگاهی به مصاحبه علی خاوری

دوستان و رفقای عزیز. بالاخره حرف دل چندین ساله من را نوشتید. بیسوادی سیاسی و جاه طلبی و موروثیت مشابه علی دیگر در ایران.

راه توده- مهم ترین نکات در مصاحبه علی خاوری که ما آن را بدقت استخراج کرده و پاسخ های کوتاه خود را به آنها نوشتیم، همان چند نکته ایست که بعنوان اختلاف نظر سیاسی میان راه توده و نامه مردم مطرح است. بقیه مسائلی که در آن مصاحبه مطرح شده حاشیه پردازی است و یا مطالب و اتهام نامه هائی است که با بی حیائی کامل منتشر می کنند و حرف مفت است. اصل ماجرا همان اختلاف نگاه به اوضاع ایران است. یعنی آنها اصلاحات را قبول ندارند. انتخابات را قبول ندارند. دولت روحانی را قبول ندارند، دولت خاتمی را قبول نداشتند، معتقدند تا ولایت فقیه هست هیچ کاری نمی شود کرد. طرفدار انقلاب و سرنگونی اند و بالاخره گرفتار اوهامی در باره ایران هستند که عمدتا ناشی از بی اطلاعاتی از اوضاع ایران است. این "لب" مطلب است و راه توده درست در مقابل آن قرار دارد. یعنی با ارزیابی شرایط عینی جامعه امروز ایران و حاکمیت و پیرامونیان آن، طرفدار اصلاحات و تحولات گام به گام است، اعتقاد راسخ به عزم مردم برای شرکت در هر انتخاباتی برای اعلام نظرشان دارد و معتقد است به هیچ وجه نباید مردم از این حق خود صرفنظر کنند و اساسا جامعه ایران با "انتخابات" سیاسی است. انقلاب و سرنگونی شرایطی دارد که تعریف علمی برای آن وجود دارد: "مردم نخواهند و حکومت نتواند" که چنین شرایطی اکنون درایران فراهم نیست، ضمنا از دولت کنونی بعنوان دولتی که با رای مردم بر سر کار آمده و ما نیز به آن رای داده ایم باید قاطعانه حمایت کرد و در جبهه روبروی مخالفان قرارگرفت، در همین جمهوری اسلامی ولائی هم می شود کار کرد و به بهانه "ولایت فقیه" نباید از میدان گریخت و...

بقیه مسائل فرع بر این اصول است و ما نه در گذشته به این فرعیات پرداخته ایم و نه در آینده خواهیم پرداخت. در مورد رفیق خاوری نیز متاسفیم که وی اعتبار سیاسی گذشته خویش را سرمایه سیاستی کرد که نامه مردم آن را دنبال می کند و ما آن را نه توده ای می دانیم و نه برخاسته از مشی و سیاست و نگرش تاریخی حزب توده ایران. هیچ ملاحظه ای هم برای بیان واعلام آن نداریم.

----------------

Mohsen- دست شما درست.

سرمقاله راه توده 528 درباره اصل اختلافات حکومتی و موضوع جانشینی بسیار عالی بود. جوابتان به مصاحبه علی خاوری که در گویا نیوز منتشر شده بود هم کوبنده بود. لیکن اشاره به راه کارگر مرا یاد مقاله " تربچه های پوک" روزنامه مردم انداخت که اشتباه بود. به اذعان خود شما.

راه توده- با تشکر از یادآوری نکات بالا، می خواهیم تاکید کنیم که بار دیگر آن بخش پاسخ به مصاحبه علی خاوری را که مربوط به راه کارگر است با دقت بخوانید. ما هرگز در جهت نفی سیاست راه کارگر به آن صورت که شما اشاره کرده اید نکرده بودیم. صرفا نوشته بودیم که در خود راه کارگر هم اکنون دو نگاه نسبت به اوضاع ایران وجود دارد. یا حداقل ما اینگونه اطلاع داریم. این چه ارتباطی به "تربچه پوک" دارد رفیق عزیز؟

----------------

pari sattari- فرياد و استمداد يک مادر

راه توده- سرکار خانم پری. نامه شما را خواندیم و بابت مسائلی که مطرح کرده اید نیز متاسفیم و ابراز همدردی می کنیم اما انتشار آن را در راه توده نه به صلاح شما می دانیم و نه این نوع مسائل تاکنون در راه توده منتشر شده است که نامه شما دومین آن باشد.

----------------

پرسشگر

noreplay

با سلام،

1-  آیا از خانواده "به آذین" اجازه انتشار کتاب را گرفتید یا با آنها مشورت داشتید؟

2- آیا دست بردن به کتاب با اجازه متولیان آن (خانواده محترم آن زنده یاد) صورت گرفته؟

3- براساس کدام موازین اخلاقی یا حقوقی شما به کتاب دست برده اید؟ خواننده خود شعور دارد و بر پایه دانسته های خود کتاب را به چالش می گیرد حال چه با نظر نویسنده موافق یا مخالف باشد این به شما اجازه دست بردن به یک اثر را نمی دهد. آیا این کار شما همان فعالیت ممیزی های ساواک و ج. ا. را تداعی نمی کند؟

از پاسخ به همه سوالات ممنون خواهم شد.

راه توده- پرسشگر گرامی- وقتی اثری منتشر می شود، باز انتشار آن نیاز به اجازه ندارد. بویژه وقتی نویسنده خود زنده نیست که از او اجازه گرفته شود. این که خانواده آقای "به آذین" متولی آثار ایشان است یا نیست؟ امری است که ما از آن اطلاع نداریم مگر شما اطلاعی داشته باشید. حتی در اینصورت نیز باز انتشار یک اثر نیازمند اجازه نیست.

در مورد اصل کتاب-

دوست عزیز ما چند راه حل داشتیم

 یا ما باید مانند دیگران به صرف چند صفحه حرف های غیر دقیق، شخصی و حتی مغرضانه ای که در این خاطرات هست، از کل آن چشم می پوشیدیم. کاری که تقریبا احزاب و سازمان های سیاسی کردند.

یا باید آن را عینا منتشر می کردیم که عملا ناشر برخی سخنان یکطرفه ای  می شدیم که طرف های مطرح  در قید حیات نیستند تا پاسخ بدهند.

یا باید راه حلی منطقی برای انتشار آنچه که بر شخص "به آذین" در زندان رفت پیدا می کردیم.

ما راه سوم را منصفانه ترین راه حل یافتیم. یعنی آنچه را ایشان در باره زندان و شکنجه ها و مسائل دیگر مربوط به خود و مشاهداتش نوشته بود را استخراج و منتشر کردیم و اجازه ندادیم خاطرات شخص ایشان از زندان جمهوری اسلامی به دست فراموشی سپرده شود.

نکته ای را شما اشاره کرده اید. این که خواننده خود شعور دارد و می تواند تشخیص بدهد. این که شعور شما قدرت تشخیص دارد موجب خوشحالی است اما اجازه بفرمائید که ما هم شعور خود را به میدان بیآوریم. یعنی همان تصمیمی که در بالا به آن اشاره شد.

ضمنا برای مزید اطلاع شما عرض می کنیم که آنچه در راه توده منتشر شد، با اقبال بسیار در داخل کشور روبرو شده و بسرعت در حال انتشار آن بصورت کتاب (چاپ سفید) هستند. در چند فیسبوک و از جمله فیسبوک آقای سحرخیز نیز عینا به اشتراک گذاشته شد. شما قطعا لازم نیست نگران نظر خانواده به آذین باشید یا بشوید. تصور نمی کنیم آنها نیز با این تمهید ما که حذف مثلا نکاتی که درباره سیاوش کسرائی و یا احسان طبری و یا فلان شخص آقای به آذین در خاطرات خود مطرح کرده که حتی به اعتبار خاطراتش لطمه می زند ناموافق باشند. بویژه که متن پالایش شده راه توده امکان انتشار وسیع درایران یافته است. اگر با منطق و حسن نیت به توضیح ما توجه کرده باشید یقین داریم قانع شده اید، مگر هوای دیگری در سر داشته باشید که دراینصوت شما و هوائی که در سر دارید و ما و کاری که می کنیم و قضاوت آن با تاریخ است.

----------------

شهاب آبی- شرایط عینی

سلام

با صحبتی که با یکی از کادر های حزب کارگزاران اراک داشتم ایشان شرایط عینی جهت  وقوع انقلاب را کاملا آماده می بینند و به همین دلیل نیروهای خود را جهت دردست گرفتن رهبری اعتراض ها در شبکه های اجتماعی بطور ناشناس بسیج نموده اند. اینها حساب خاصی برصنایع نفت و پتروشیمی ایجاد نموده اند.  تکلیف چیست؟

راه توده- دوست گرامی. نه اراک همه ایران است و نه فلان عضو کارگزاران در اراک رهبر این حزب و نه رهبری کارگزاران چنین بی درایت و بی تجربه. چنان که شاهد هستید این حزب اکنون در جبهه اصلاحات و شورای رهبری اصلاحات کاملا فعال است و خود را برای انتخابات اسفند ماه آماده می کند.

اما سئوال شما از ما که تکلیف چیست؟

فرض را بر صحت نظر فلان عضو کارگزاران در اراک گذاشته اید و آنگاه سئوال کرده اید و این غلط است. شما می توانستید بپرسید: دوستان! شرایط انقلاب چیست؟

دراینصورت ما این پاسخ را برایتان می نوشتیم:

انقلاب دو شرط اصلی باید داشته باشد که با تحقق آن گفته می شود شرایط انقلابی است.

1- "مردم نخواهند". یعنی وسیع ترین توده مردم یک کشور حکومت را نخواهند. در حالیکه ما در ایران شاهدیم هنوز "نخواستن" در چنین وسعتی که یکی از دو شرط شرایط انقلاب را پاسخ بدهد وجود ندارد. و تازه اگر هم وجود داشته باشد نیازمند شرط دوم است زیرا شرط اول به تنهائی کافی نیست.

2- "حکومت نتواند". یعنی حکومت دیگر هیچ نوع امکان مانور، ابراز قدرت، توان اقتصادی و نیروی اجتماعی حامی خود را نداشته باشد. یعنی وضعی که در سال 57 در ایران بوجود آمد. یعنی یک ملت شاه و سلطنت را نمی خواست و شاه و حکومت و رژیم او نیز تمام فرصت های مانور و رفرم و بگیر و ببند و بکش را از دست داده بود و هیچ اعتمادی در جامعه نسبت به آن وجود نداشت. یعنی "نمی توانست".

آیا شما در جامعه امروز ایران این دو شرط را حاکم می بینید؟

یعنی عموم مردم ایران مانند انقلاب 57 حکومت را نخواهند و حکومت نیز هیچ امکانی برای بقای خود نداشته باشد که بتواند آن را به میدان بیآورد.

ما می گوئیم این دو شرط حاکم نیست. شما اگر خلاف این تصور می کنید استدلال های خود را برای ما بنویسید.

        پیج فیسبوک راه توده