اومانیته- آذرنگ

جنگ داخلی در کلمبیا سرانجام و پس از مذاکرات طولانی میان دولت و اپوزیسیون مسلح به صلح انجامید و دو طرف بخشی از شرایط دیگری را پذیرفتند. این جنگ طولانی، زمینه های اجتماعی و حتی حمایت های اجتماعی داشت و به همین دلیل دولت های حاکم هرگز نتوانستند بر اپوزیسیون مسلح پیروز شوند. کانون اصلی نارضائی عمومی که منجر به حمایت از اپوزیسیون مسلح نیز شد مقابله با برنامه خصوصی سازی در تمام زمینه ها و از جمله آموزش و پرورش بود.

بزرگترین سندیکای کارگری کشور کلمبیا (س ا ت) 5ر1 میلیون کارگران، دانشجو، معلم، کارمندان و دانش آموز این کشور علیه برنامه خصوصی سازی آموزش و پرورش در پایتخت کلمبیا "بوگوتا" و اکثر شهرهای پرجمعیت کشور به حرکت در آمدند. رئیس جمهور تصمیم گرفته بود بودجه دانشگاهها را در اختیار بخش خصوصی قرار دهد.

"کارلینا تجارا" سخنگوی فدراسیون دانشجویان پایتخت گفت: دولت قصد دارد به شکل سیستماتیک آموزش و علم را در اختیار بخش خصوصی و سرمایه خارجی قرار دهد.

دراین صورت دانشجویان و استادان کشور به هیچ وجه آزادی عمل و تحقیق نخواهند داشت، زیرا بودجه آنها در اختیار بخش خصوصی خواهد بود. دولت می خواهد ما کار خود را ارزان به بازار سرمایه تحویل دهیم. دولت علیه حقوق اجتماعی و مدنی ما وارد عمل شده است. یعنی دانش و تحقیق را دردانشگاه ها فروخته است.

معلمین و دانشجویان و سندیکاهای کارگری نیز علیه برنامه خصوصی سازی دولت بی وقفه در حال تظاهرات بودند. کارگران خواستار حقوق صنفی خود، شرایط کار بهتر، حقوق بازنشستگی و بهبود بیمه هستند. اعتراض کارگران به خصوصی سازی بخش بهداری و درمان و بالا رفتن زمان بازنشستگی  است. کلیه بخش های اقتصادی کشور، یکی بعد از دیگری به بخش خصوصی تحویل داده میشود.

دولت برای مقابله با تطاهرات بیش از 35 هزار نیروی پلیس را در سراسر کشور بسیج کرد، که 15 هزار آن در خیابان های پایتخت مستقر شدند. بنا به گزارش سندیکای کارگری، قراردادهای دولت برای رها کردن بازار در راه اقتصاد آزاد، یعنی گذاشتن اقتصاد کشور در اختیار بخش خصوصی و سرمایه خارجی و لیبرالیزه کردن اقتصاد به سود شرکت های امریکایی.

از سال 1986 بیش از 2800 تن از مبارزان سندیکائی در این کشور ترور و یا مفقود شده اند. کلمبیا تنها کشور در امریکای لاتین است که اعضای سندیکای کارگری هیچ امنیتی در آن ندارند. بنا به گزارش وزارت کشور بیش از 34467 تن از فعالان سندیکای کارگری در این کشور مفقود شده اند.

این آن شرایطی است که در آن دولت تن به مذاکرات مستقیم با ارتش چریکی اپوزیسیون داد.

کلمبیا در جنوب با ونزوئلا، برزیل، اکوادور و پرو، در شمال از طریق دریای کارائیب با اقیانوس اطلس و از غرب با پاناما و اقیانوس آرام هم‌مرز است و چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی (بعد از برزیل و آرژانتین و پرو)، با مساحت ۱ میلیون و ۱۴۱ هزار کیلومتر مربع است. این کشور بعد از برزیل دارای بیشترین جمعیت در بین کشورهای آمریکای جنوبی است. ارتش چریکی "فارک" و پس از آن "ELN" از 1966 شکل گرفته و فعالیت چریکی خود را علیه دولت کلمبیا آغاز کرد!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetude

        پیج فیسبوک راه توده