حمایت دولت فرانسه از رژیم های دیکتاتوری در چاد، کنگو ــ برازاویل، گابن و جیبوتی، گزارشی است که روزنامه اومانیته، ارگان مطبوعاتی حزب کمونیست فرانسه منتشر کرده است. این کشورها شکارگاه  اقتصادی شرکت های فرانسه اند. اومانیته می نویسد:

فرانسوا اولاند در اولین دیدار خود از آفریقا به عنوان رئیس جمهور فرانسه در سال 2012 در داکار به مردم آفریقا اعلام کرد: "زمان روابط صمیمانه فرانسه ـ افریقا فرا رسیده است". اولاند در سخنرانی خود در داکار به "روابط جدید" بدور از مماشات با دیکتاتورها و واسطه های اقتصادی و برنامه های درمان اقتصادی را به مردم آفریقا وعده داد. اما امروز "فرانسه ـ آفریقا" کجا است؟

در گزارش سازمان غیردولتی (او آن ژ) که در 4 آوریل به صورت اختصاصی تحت عنوان "مبارزه با روابط فرانسه ــ آفریقا" منتشرشد، آمده است. "همکاری نظامی فرانسه در حمایت از دیکتاتورها درکنگو ـ برازاویل؛ چاد، گابن و جیبوتی به مستبدان اجازه میدهد پتک آهنین خود را برسر مردم برای منافع اقتصادی طرفین فرانسه- آفریقا فرود آورند."

در سال 2016 در این چهار کشور توسط مستبدانی که مشروعتی در میان مردم ندارند و از هیچ جنایتی برای بدست آوردن قدرت دریغ نمیکنند، انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد. فرانسه با همکاری نظامی و امنیتی خود عمر سیستم های دیکتاتوری را برای حفظ منافع اقتصادی سرمایه داران فرانسوی برعهده گرفت.

انتخابات پر تقلب ریاست جمهوری کنگو را در این سال "دنیس ساسو نگسو" برگزار کرد. فرانسه از نتیجه این انتخابات حمایت کرد. دلیل این حمایت حضور 60 درصدی شرکت نفتی توتال 60 در کنگوست. حضور 27 ساله منافع اقتصادی و دیپلماتیک فرانسه همیشه با حضور نظامی در افریقا همراه بوده است.

همین سناریو در کشور "چاد" تکرار شد و در انتخابات پرتقلب ریاست جمهوری در 10 آوریل "آدریس دبی" برای پنجمین بار تحت حمایت ارتش فرانسه رئیس جمهور ماند.

 ارتش فرانسه بارها دیکتاتور چاد را به این بهانه که او ضامن ثبات در افریقاست از سرنگونی نجات داده است.

وضع در گابن نیز همان است که در چاد و کنگو برقرار است. فرانسه از تغییر قانون اساسی در این کشور حمایت نظامی کرد تا در سال 2011 "علی  بانگو" رئیس جمهور شود و دیکتاتوری خود را برقرار کند.

همه این دیکتاتوری ها تحت حمایت نظامی فرانسه و سرمایه داران این کشور قرار دارند. منافع اقتصادی فرانسه در منطقه بسیار وسیع است. بسیاری از شرکت های بزرگ فرانسه، از جمله توتال، بولوره، پرانکو، بوئیگ و کاستل و غیره ... تحت حمایت بزرگترین پایگاه نظامی فرانسه در سواحل غرب آفریقا به غارت منابع طبیعی منطقه ادامه میدهند. حمایت فرانسه از "اسماعیل عمر غیله" که به "باجگیر" معروف است از  سال 1999 به قیمت سرکوب خونین مردم جیبوتی ادامه دارد.

بی جهت نیست که ارتش فرانسه بزرگترین پایگاه نظامی خود را در خلیج عدن مستقر کرده است. تحت همین شرایط، انتخابات ریاست جمهوری 8 آوریل 2016 بدون هیچ تعجبی به سود اسماعیل عمرغیله تمام شد تا سیاست مقابله با نفوذ اقتصادی چین در منطقه را به سود سرمایه داران فرانسوی ادامه بدهد.

http://www.humanite.fr/la-cooperation-militaire-rouage-cle-de-la-francafrique-604158

به تلگرام راه توده بپیوندید:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده