بیش از 250 پناهجو که می خواستند از  اردوگاه " یدومنی" در یونان از سیم های خاردار مرز مقدونیه بگذرند مجروح شدند. وضعیت در "ایدومنی" فاجعه بار است. با بسته شدن مرز اروپا به روی  پناهجویان، هیچ روزنه امیدی برای آنها باز نمانده است. دیروز نیروهای سرکوبگر مقدونیه  برای بازداشتن پناهجویان از تلاش  برای گذشتن از سیم خاردار گاز اشک آور و گلوله های لاستیکی شلیک کردند. بنا به اطلاعاتی که پزشکان بدون مرز منتشر کرده اند  در اثر اصابت گلوله های لاستیکی  قریب سی نفر مجروح شده اند. در اردوگاه "ایدومنی"  هنوز هم بیش از 11 هزار پناهجو بلاتکلیف اند. برلین  هر نوع پیشنهادی را برای کمک به حداقل، گروهی از پناهجویان، دادن اجازه سفر و اقامت و کار به آنان را رد کرده است. چند روز پیش "بودو رامِلو"، نخست وزیر ایالت تورینگن در آلمان پیشنهاد کرد با اقدامات سنجیده و همآهنگ به 2 هزار نفر ازپناهجویان کنونی در "ایدومنی" امکان سفر به آلمان و اقامت در این ایالت داده شود. دولت آلمان این پیشنهاد را رد کرد. گویا یک سخنگوی دولت گفته است  وضع پناهجویان در یونان "بهتر" است.

در عین حال دولت آلمان با تمام قدرت به اجرای سیاست  بستن مرزهای خود ادامه می دهد. "توماس دِمِزی یر"، وزیر کشور آلمان در اواخر ماه فوریه و اوائل مارس با سه کشور مراکش، الجزایر و تونس قراردادهائی منعقد ساخت که طبق آن طرد سریع و بازگرداندن خالی از زحمت پناهجویان و مهاجران عملی خواهد گشت. "دِمِزی یر" در پایان ماه مارس به مصر سفر کرد و در آنجا نیز مقدماتی برای اقدامات بعدی تدارک دید. در سال گذشته مهمترین مسیر برای  بسیاری از پناهجویان از خاور نزدیک و میانه برای رسیدن به اروپا   عبور از ترکیه و جزایر یونان  بود، اما در سالهای ماقبل مسیر حرکت آنها گذشتن از مصر و رساندن خود به لیبی و از آنجا گرفتن قایق و رساندن خود به ایتالیا بود، در بعضی از موارد هم پیش از رساندن خود به لیبی مستقیما از مصر قایق می گرفتند. اینک این "نگرانی" هست که  دومرتبه  مسیر لیبی بکار گرفته شود. "دِمِزی یر" گفته است: "ما در مصر جلوی آن را خواهیم گرفت". طبق گزارش های موجود از مدت ها پیش بر تعداد فراریانی که در مصر دستگیر می شوند افزوده شده است. امتناع مشترک آلمان و مصر از پذیرفتن پناهندگان بخشی از   همکاری نزدیکتری است که باید  در یک قرار داد امنیتی برای مبارزه  با تروریسم و سرکوب  آن تنظیم شود، قراردادی که قرار است در آینده نزدیک بین دو دولت به امضاء برسد. بنا به اظهارات رسمی سخن بر سر مبارزه مشترک با تبه کاری های سازمان یافته  و تروریسم است.

دولت آلمان بزودی قراردادی برای طرد پناهجویان با لیبی منعقد خواهد کرد. این تصمیم را صدراعظم مرکل روز جمعه اعلام کرد. "وظیفه ای" که در برابر ما قرار دارد همکاری با لیبی طبق مدل قرارداد با ترکیه است. مرکل گفت: "این که آیا موفق خواهیم شد با لیبی قرارداد عاقلانه ای منعقد کنیم  بستگی به آن دارد که  مسیر حرکت فراریان بسوی ایتالیا را چگونه تنظیم و هدایت کنیم."

 از چند روز پیش  در تریپولی یک "دولت وحدت" برقرار شده که  پاگرفته است این پاسخ مرکل است به این  پرسش که  در لیبی با که می خواهد همکاری کند؟ بیان مطلب به این صورت که "دولت وحدت" "پاگرفته است" به اصرار "مارتین کوبلر"، فرستاده ویژه سازمان ملل، با دقت انتخاب شده است: چرا این "دولت وحدت" موفق شده است ؟ برای پاسخ دادن به این پرسش باید توضیح بدهیم که در حال حاضر در لیبی سه دولت در رقابت با یکدیگر مدعی هستند که قدرت واقعی دولتی در دست آنهاست. یکی از این دولت ها که خودش خودش را برای حکومت انتخاب کرده   تریپولی را منطقه ممنوع برای پرواز اعلام کرده است. "دولت وحدت" موفق شده است این تصمیم را با این تدبیر  دور بزند  که خود را از راه دریا  و با کشتی به تریپولی رسانده است. یک دولت سوم هم در "توبروک" حکومت می کند که مورد تایید بین المللی است. این دولت توبروک هم کماکان "دولت وحدت" را برسمیت نمی شناسد. وزیرخارجه آلمان، "فرانک اشتاین مایر" روز شنبه به "فایز السراج"، نخست وزیر "دولت وحدت" در تریپولی قول داده است که فورا سه میلیون یورو، در اختیار او بگذارد تا او بتواند "ساختار امنیتی" لازم را ایجاد کند. این نخست وزیری که پای موقعیت حقوقی خود او در هواست و در واقع  روی بشکه باروت نشسته است، حاضر است  با برلین و اتحادیه اروپا قراردادی امضاء کند برای اخراج مهاجران و پناهندگان از اروپا.

گزارشی هست که می تواند تا حدی روشن سازد سرنوشت  کسانی که  مجبور به توقف در لیبی هستند یا آنها که  پس فرستاده می شوند چگونه خواهد بود. طبق این گزارش "گارد ساحلی"  پناهجویان را تحویل می گیرد و در 18  بازداشتگاه که مملو از جمعیت هستند زندانی  و به حال خود رها می کند. ناظران شرائط  بازداشتگاه را وحشتناک توصیف می کنند. در آغاز ماه، هنگامی که در حدود 200 نفر از زندانیان  بازداشتگاهی در نزدیکی "زاویه" تصمیم می گیرند برای نجات خود از این وضع فاجعه بار از بازداشتگاه فرار کنند، اعضای شبه  نظامیِ مسئولِ حفاظت از اردوگاه  آنها را به تیربار می بندند. چهار نفر از بازداشتگاهیان کشته و 20 نفر مجروح می شوند که جراحات بعضی از آنها شدید است. سازمان ملل خواستار بررسی مستقل و بیطرفانه واقعه شده است. دولت آلمان در این مورد سکوت کرده و خواستار اجرای نقشه خود برای انعقاد قراردادی شبیه قرار داد با ترکیه است.

http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/59342

تلگرام پیک نت: https://telegram.me/pyknet

        پیج فیسبوک راه توده