چگونه فراموش شوند آنها که تا پایان راه، توده ای ماندند؟
|
18 تیرماه 1387 اصغر شکری (شکوری) در سن ۸۷ سالگی در یکی از بیمارستان های حومه تهران چشم بر جهان فرو بست. اصـغر شـکری در سـال ۱۳۰۳ در روسـتای گنـزق در دامنـه کوه سبلان آذربایجان بدنیا آمد. شهریور ۱۳۲۰ به تهران کوچ کرد و با پیوستن به حزب توده ایران در شورای متحده کارگری فعال شد. بارها دستگیر و زندانی شد که جمع این بازداشت و زندان ها 7 سال از عمر او را در بر گرفت. پس از انقلاب 57 نیز بار دیگر در حزب توده ایران فعالیت علنی خود را از سر گرفت و پس از یورش به حزب توده ایران نیز دستگیر و زندانی شد. این مبارز خستگیناپذیر بارها از طرف حکومت پهلوی دستگیر و زندانی گردید و در مجموع ۷ سال پس از انقلاب بهمن نیز همواره یار و یاور زحمتکشان بود و در رژیم اسلامی نیز بارها دستگیر و بخشی از عمر خود را در زندانهای اسلامی سپری کرد. در سالهای پایانی عمر، خانه اش پایگاهی شد برای دیدارهای توده ای که عکس یکی از این دیدارها با شرکت محمد علی عموئی را می بینید. و از جمله دیدارهای نورالدین کیانوری با شخصیت هائی مانند پرویز شهریاری. هر 10 مهر در خانه اش مراسم سالگرد تاسیس حزب توده ایران را برگزار می کرد. مراسم بزرگداشت مریم فیروز در حضور خود وی نیز از ابتکارات توده ای شکوری بود که فیلم این مراسم تاکنون چند بار در راه توده منتشر شده و روی شبکه یوتیوب نیز قابل دریافت و دیدن است.
به تلگرام راه توده بپیوندید: https://telegram.me/rahetudeh
|
شماره 547 راه توده - 26 فروردین ماه 1395