سرمقاله راه توده 548 فرماندهان سپاه اگر بتواند بنام انقلاب چوبه دار برپا می کنند!
|
بدنبال نامه اخیر مهدی کروبی خطاب به حسن روحانی که در آن نسبت به ادامه حصر غیرقانونی اعتراض کرده و خواهان محاکمه علنی خود شده بود روزنامه جوان - ارگان سپاه پاسداران- پاسخی را منتشر کرد که در نوع خود بسیار گویای تفکر حاکم بر بخشی از سپاه است. "جوان" خطاب به آقای کروبی نوشت: "به راستی شما و آقای موسوی در آن دوره درباره پدیده «حصر» چگونه میاندیشیدید؟ اگر شما یادتان نیست، من به خوبی به یاد دارم که کتککاری خود با طرفداران آقای شریعتمداری در مراسم ترحیم مرحوم اثنیعشری را با افتخار تعریف میکردید و از بابت همان دعوا، به آلاف و الوف رسیدید! من یادم هست که در سخنرانی پیش از خطبههای نماز جمعه تهران، بازرگان و دوستانش را به باد ناسزا گرفتید که چرا خبرنگاران رسانهها را برای مصاحبه به منزل آقای شریعتمداری میبردند؟ مگر مردم مسخره شما هستند که یک روز حصر را ارزش و روز دیگر ضدارزش میخوانید؟ مگر شما علاقهمند به بازگشت به دوران طلایی امام راحل نیستید؟ مگر به دریافت دهها سمت از ایشان افتخار نمیکنید؟ امروز نظام جمهوری اسلامی شما را به همان دوران بازگردانده و تنها چشمه کوچکی از نحوه مواجهه با شوریدگان بر نظام در آن دوران را، به شما نشان داده است... باز خدا پدر این «سید» (خامنه ای) را بیامرزد که نجیبانه تنها شما را «نانجیب» میخواند، اگر در آن دوران طلایی بودید، با چند کلمه فرمان همه تان را آویزان میکردند."
به این پاسخ روزنامه سپاه پاسداران به مهدی کروبی از چند جهت می توان توجه کرد.
این جملات البته بیانگر عقده گشایی و کینه برخی فرماندهان سپاه نسبت به آقای خمینی است که دلایل متعدد دارد. پشتیبانی آقای خمینی از دولت موسوی و جناح چپ حکومتی در برابر آیتالله خامنه ای و جناح راست، پشتیبانی و حمایت وی از جناح چپ مجاهدین انقلاب اسلامی و امثال نبوی و سلامتی؛ اینکه امید فرماندهان سپاه به این را که ادامه جنگ به قدرت سیاسی آنها منجر شود ناامید کرد. یا اینکه اجازه نداد هیچکدام از فرماندهان سپاه به عنوان قهرمان جنگ شناخته شوند و برعکس در واقع مسئول شکست ها معرفی شدند. این دلایل کافیست برای آنکه اینان نسبت به آقای خمینی دچار کینه و عقده باشند و این کینه را بدین شکل با مسخره کردن دوران ایشان نشان دهند. بخشی مهمی از کینه و دشمنی اینان با حسن خمینی هم ناشی از همین نام خانوادگی خمینی است که در پشت نام وی قرار دارد. قسمت دوم عقده گشایی آنان نسبت به میرحسین موسوی و اصطلاح "دوران طلایی امام" است که وی به کار گرفت. آنها این اصطلاح را بدین معنا می دانستند که موسوی در حال مقایسه آقای خمینی با آقای خامنه ای است و بدینوسیله بنظر آنان خود را متکی به آقای خمینی و بی نیاز از علی خامنه ای معرفی می کند. جنبه سوم کوششی است که می کنند تا بهانه تازه ای بدست اپوزیسیون از قماش سلطنت طلبان و مجاهدین خلق و حزب کمونیست کارگری علیه کروبی و موسوی بدهند و با توجه به بی اعتباری تلویزیون حکومتی یک جبهه ماهواره ای و از خارج کشور علیه آنان باز کنند. همان کاری که حجت الاسلام طائب نیز در گذشته اشاره کرده بود که با هزینه پول و ایجاد سایت و امکانات از خارج کشور و به گفته خودش بدست "ضد انقلاب" کارزاری علیه موسوی به خونخواهی اعدام های سال 67 به راه انداخته بودند. اما همه اینها ضمن اینکه در زمره انگیزه های پاسخ سپاه پاسداران به نامه مهدی کروبی است ولی اصل مسئله نیست. در واقع این یادداشت بیان یک تفسیر تازه از انقلاب و آقای خمینی است که رو به آینده دارد و نه گذشته. این تفسیر ادامه همان اصطلاح "انقلابی" است که اخیرا آقای خامنه ای در سخنان خود بکار می گیرد و انقلابی در تفسیر سپاه پاسداران یعنی نظامی، حکومتی، رهبری که می تواند با چند کلمه همه را آویزان کند! راه توده در گذشته نیز در توضیح دلیل به بکارگیری اصطلاح "انقلابی" در سخنرانی های اخیر آقای خامنه ای نوشته بود: "انقلابی" که ایشان از آن سخن می گوید یعنی حکومتی که از دست مردم خود به تنگ آمده و رای و خواست آنان را نادیده می گیرد و آنان را سرکوب می کند. "انقلابی" یعنی کسی که تسلیم رای مردم، انتخاب مردم، قانون مورد خواست مردم، تسلیم نظمی که دست حکومت را علیه مردم می بندد، نیست. بنابراین وقتی آقای خامنه ای خود را "انقلابی" معرفی می کند در حال تهدید کردن مردم است. او واژه "انقلابی" را برای ارعاب مردم بکار می گیرد." (راه توده 545)
ارگان سپاه پاسداران تمام این مفهوم از "انقلابی" را در یادداشت خود خطاب به کروبی آورده است و مصداق آن را همان دوران آقای خمینی دانسته است. بنابراین پاسخ روزنامه جوان به مهدی کروبی را نباید یک یادداشت ساده دانست. این جزئی از طرحی است که از مدتها قبل در بیت رهبری ریخته شده و آقای خامنه ای در سخنرانی های خود یک یک آنها را بیان و اجرا می کند. اصطلاحاتی مانند "دشمن" که منظور همان مردم هستند، "نفوذ" که منظور انتخابات است، "نفوذی" که منظور منتخب مردم و کسی است که مردم به او رای می دهند و اطمینان دارند و بالاخره "انقلابی" یعنی حکومتی که قانون را زیر پا می گذارد و به روی مردم خود آتش می گشاید و مخالفان خود را آویزان می کند. در واقع همه جزئی از کوشش تب آلود و تبهکارانه آقا مجتبی و گردانندگان بیت رهبری و شماری از فرماندهان سپاه است که می خواهند بعد از رهبر کنونی ولو به بهای کودتا و کشتار، ارکان قدرت و ثروت را در دست خود حفظ کنند. آنان با این تعبیر از دوران آغازین انقلاب در واقع در حال تهدید مخالفان خود هستند. همانگونه که وقتی آقای خامنه ای می گوید مجلس خبرگان باید انقلابی باشد و انقلابی بماند در واقع در حال تهدید نمایندگان مجلس خبرگان است. یعنی یا نمایندگان خبرگان تن به اوامر و خواست های سپاه و بیت رهبری می دهند یا آنکه "انقلابی" نیستند و باید آویزان شوند. نوشته روزنامه جوان نه تنها نوعی پاسخ ارگان سپاه پاسداران به مهدی کروبی یا میرحسین موسوی است بلکه و در واقع تهدیدی است خطاب به امثال هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی، حسن روحانی و کلیه رهبران جبهه اصلاحات و تحولات و روحانیان مستقلی که برای قانونمند و مسالمت امیز بودن تحولات آینده در کشور می کوشند.
|
شماره 548 راه توده - 2 اردیبهشت ماه 1395