دو شیوه برای عبور از تونل تنگ انتخاب رهبر جانشین
|
ماه فروردین به پایان می رسد ولی هنوز جامعه ایران از موج التهاب و تنشی که سخنرانی نوروزی آقای خامنه ای بیهوده به کشور ما تزریق کرد رها نشده است. اکنون هر سخنرانی آقای خامنه ای، هر اظهار نظر فرماندهان نظامی و سپاهی، بیانیه های روسای دستگاه قضایی، خطبه های امام جمعه های حکومتی، اخبار و گزارش های تلویزیونی و عناوین رسانه های دست راستی و حکومتی به شکل موج های پیاپی انتقال تنش و التهاب به جامعه عمل می کند. شواهد نشان می دهد که بیت رهبری و راست حکومتی یک استراتژی و راهبرد ایجاد اضطراب در جامعه و جلوگیری از آرامش روانی مردم را در پیش گرفته است. به محض اینکه کمترین احساس آرامش و امنیت در میان مردم بروز و ظهور می کند، سپاه پاسداران با هیاهو و جنجال بی دلیل چند آزمایش موشکی به راه می اندازد و چند تونل به نمایش می گذارد. هنوز پیامدهای آخرین جنجال موشکی سپاه پایان نیافته که سخن از راه انداختن گشت ارشاد در خیابان ها و داستان امر به معروف و نهی از منکر آغاز شده است. اینها همه غیر از مخالفت با برجام است که ریشه آن در همین استراتژی و راهبرد ایجاد تنش در جامعه است. در واقع برجام منبع عمده تنش فزایی را که همان دشمن سازی در عرصه بینالمللی است از دست بیت رهبری و راست حکومتی گرفته است. هدف از همه این التهابات و تنش زایی ها البته جلوگیری از حل مشکلات اقتصادی جامعه و مردم و انداختن آن به گردن دولت روحانی هست ولی اهداف بیت رهبری به عنوان کانون اصلی تزریق التهاب و تنش به جامعه فراتر از این است. هدف ایجاد بلبشوی اقتصادی و در نتیجه بلبشوی سیاسی در جامعه است. چرا که مردم خود رهبر و بیت رهبری را مسئول اصلی عدم حل مشکلات و مسائل اقتصادی می دانند. بنابراین نفس ایجاد مشکلات اقتصادی برای دولت روحانی دردی از آنها دوا نمی کند. آنها یک گام می خواهند فراتر روند و کل جامعه را از خلال ایجاد مشکلات اقتصادی به هرج و مرج، به آشفتگی و اغتشاش بکشانند و از آب گل الود ماهی بگیرند. همه شواهد و به ویژه حرکت شتاب آلودی که جناح راست حکومتی و بیت رهبر در تزریق بی امان تنش به جامعه در پیش گرفته بنوبه خود این واقعیت را بیش از پیش نشان می دهد که مسئله اصلی کشور ما در ماه های آینده مسئله گذار رهبری و تعیین تکلیف رهبر آینده است. این گذار از دو راه می تواند انجام شود. یا راه قانونمند و مسالمت آمیز. یا راه های غیرقانونی و غیرمسالمت آمیز. بیت رهبری، افراطی ترین و ارتجاعی ترین بخش راست حکومتی، بخشی از فرماندهان سپاه و روحانیان متحد آنان نمی خواهند این گذار به شکل قانونمند و مسالمت امیز انجام شود. آنان تن به قانون، تن به نظم، به آرامش، به مسالمت، به رای و خواست مردم نمی خواهند بدهند. دلیل این همه تزریق تنش و التهاب به جامعه، دلیل سخنرانی های التهاب زای رهبر، دلیل مخالفت با برجام، به خیابان کشیدن دوباره و چندباره گشت ارشاد، آزمایش های مداوم موشکی و رجزخوانی های بی ارزش نظامی، تقلا برای ایجاد اختلاف و درگیری با همسایگان، ادامه غیرضروری حصر موسوی و کروبی، و کوشش برای ایجاد اشفتگی های اقتصادی در اینجاست. دربرابر این استراتژی تنش باید سیاست آرامش را در پیش گرفت. آرمش هم در مناسبات جهانی و هم در مناسبات داخلی و رابطه با مردم. نه فقط از این جهت که جامعه ما و مردم ما امروز بیش از هر زمان دیگر به آرامش نیاز دارند. نه تنها از اینرو که تنها در پناه این آرامش است که حل دشواری های اقتصادی و اجتماعی سخت و سهمناکی که کشور ما با آن روبروست مکن می شود. بلکه از این جهت نیز که تنها در سایه این آرامش است که می توان ارتجاعی ترین بخش حکومتی و گردانندگان بیت رهبر را که می خواهند سرنوشت کشور را به سرنوشت خود گره بزنند به عقب راند. مسئله بنیادین کشور در ماه های آینده مقابله با دست هایی در حکومت است که می کوشند یک گذار غیرقانونی و غیرمسالمت آمیز رهبری را به کشور تحمیل کنند. تنها در سایه مقابله با سیاست ایجاد التهاب و تنش؛ و تکیه بر آرامش و اتکا به انتخابات و رای و حضور مردم است که می توان این گذار ناگزیر رهبری را قانونمند و مسالمت آمیز کرد.
|
شماره 548 راه توده - 2 اردیبهشت ماه 1395