ژئوپلیتیک گاهی می تواند با نمک از آب در بیآید. برای نمونه، نماینده آمریکا در پیمان نظامی ناتو، بنام "دوگلاس"، در جریان یک سخنرانی گفته است: "فعلا تا مدتی موضوع عضویت گرجستان و اوکرائین در ناتو معلق می ماند، زیرا این پیمان قصد ندارد کاری کند که روسیه بیش از این بی ثبات شود!"

آقای دوگلاس شاید فکر کرده با رسیدن خبر این سخنرانی به مسکو و کرملین، همه به این همه رقت قلب تبریک خواهند گفت!

اما واقعیت در پشت این جمله چیز دیگری است. این که روسیه چند بار برای آمریکا روشن ساخته که  تن به تحمل گسترش ناتو در اروپای شرقی و اطراف روسیه را نخواهد داد. این که روسیه در "حال سقوط مستمر" آنگونه که آقای دوگلاس با ترحم از آن یاد کرده نیست و دلیل عقب نشینی ناتو مشاهده سلاح های مدرن روسیه است که در سوریه به نمایش گذاشت. این عقب نشینی ناشی از مشاهده عملکرد پرواز "هواپیمای رهگیر" روسیه برفراز کشتی جنگی آمریکا است که سفری تفریحی در چند کیلومتری کالینینگراد در دریای بالتیک کردند!

آمریکا مدعی است که  قدرت جهانی است و کشتی هایش حق عبور آزاد از دریاها را دارد و حالا این سئوال مطرح است که  ضرورت  تکرار این ادعا چیست؟ آن هم پس از عقب نشینی از خیزی که برای گسترش ناتو در شرق اروپا برداشته بود و در اعلام انصراف از پذیرش عضویت گرجستان و اوکرائین به ناتو انعکاس یافته است.

البته، آمریکا همیشه این امکان را دارد که با دولت کیف (اوکرائین) یک قرارداد نظامی مستقل منعقد سازد، مانند همان قراردادی که با اسرائیل دارد. این آرزوئی است که رژیم پروشنکو در اوکرائین هم دارد. قراردادی که از لحاظ حقوقی بسیار آسان تر از پذیرش عضویت در ناتو است. عضویتی که همه اعضاء باید باتفاق آراء آن را بپذیرند، زیرا این عضویت اولا مشروط به موافقت همه اعضای دیگر ناتو است و شرط دیگرش هم این است که عضو جدید نباید درگیری ها و تنش های مرزی داشته باشد. موقعیتی که هم گرجستان و هم بویژه اوکرائین با آن دست به گریبان هستند.

 بنابراین، اگر ناتو اساسنامه خود را جدی بگیرد، عضویت اوکرائین زمانی می تواند عملی شود که به تنش ها و مشکلات مرزی اش خاتمه بدهد. یعنی در درجه اول پیوستن "کریمه" به روسیه را به رسمیت بشناسد و شرق این کشور هم استقلال جمهوری نوبنیاد " جمهوری دمکراتیک خلق " - روسیه نو-  در دونتسک و لوهانس را که با رفراندوم مردم آن منطقه تشکیل شده بپذیرد.

از سوی دیگر، امریکا نیز فرصت پیدا می کند فیتیله تقابل و رقابت با روسیه را فعلا پائین بکشد تا ببیند در آینده چه می شود. آینده که طی آن بتواند بقیه اروپائی ها را در قایق تحریم روسیه حفظ کند. قایقی که سوراخ شده و سرنشینان آن در پی فرصت برای نجات خود از آن پیش از غرق شدن قایق هستند.

آمریکا به زمان نیازمند است تا خوب بسنجد که آیا حاضر است بخاطر اوکرائین با روسیه وارد یک درگیری بزرگ بشود؟ بویژه اگر کشورهای همپیمان اروپائی امریکا در ناتو نخواهند با روسیه دربیفتند و خود را موظف به دنباله روی از امریکا ندانند و حاضر نباشند در جنگ نیابتی که آمریکا خواستار آنست شرکت کنند.

حالا یکبار دیگر باز گردیم به ادعای "دوگلاس" نماینده امریکا در پیمان نظامی ناتو که در بالا خواندید!

پشت جمله ادعائی آقای دوگلاس این تلاش هم خفته است که از ناتو چهره ای ملکوتی ساخته شود تا تشدید تسلیحاتی ناتو پشت این چهره پنهان بماند. و همچنین، طرح از صحنه خارج کردن پوتین و رویای برپائی یک انقلاب رنگین در روسیه، حداقل فعلا شانسی ندارد.

http://www.jungewelt.de/2016/04-27/118.php

به تلگرام راه توده بپیوندید:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده