"پاتریک کاکبورن" نویسنده با تجربه خاورمیانه ای روزنامه انگلیسی ایندپندنت در آخرین مقاله اش نوشته:

" ترکیه می رود که در سوریه آغاز به مداخله نظامی کند."

وی مدعی است با توجه به سنگین شدن کفه ترازو به سود بشار اسد و احتمال تسخیر مناطق مرزی ترکیه توسط قوای کرد، "اردوغان بجای شکست خود، مداخله نظامی را ترجیح خواهد داد." وی در ادامه چنین نوشت:
"یک ماه قبل از سرنگون شدن یک جنگنده روسی در مرز دو کشور، بخش اطلاعاتی نیروهای مسلح روسیه چنین نقشه ای از جانب ترکیه را به اطلاع ولادیمیر پوتین رسانده بودند. ولی ظاهرا پوتین بهای چندانی به این گزارش نداد. به احتمال زیاد وی معتقد بود که ترکیه هرگز خواهان کشاندن روسیه به یک حرکت گسترده نظامی در سوریه نمی باشد. ولی در 24 نوامبر جنگنده اف-16 ترکیه بمب افکن سوخو-24 روسیه را مورد اصابت موشکی قرار داد و خلبانش کشته شد. در این حادثه تمامی رد پاهای یک تله آشکار است. ترکیه مدعی شد مقابله اش به سبب نقض 17 ثانیه ای حریم هوایی اش توسط جنگنده روسی بوده. ولی جنگنده های ترکیه با پرواز در ارتفاع کم و به این طریق با مخفی نگهداشتن خود (از دیدرس رادار) کارشان را کردند. ترکیه با این عملش به نوعی چنین عنوان کرد که در جهت انجام وظیفه خاصی اقدام نموده. این اولین بار بعد از جنگ کره (1950-1953) بود که یک جنگنده روسی توسط قوای هوایی وابسته به ناتو سرنگون شد. این از آن جهت حائز اهمیت بود که ترکیه نشان داد تا چه حد خواهان حفظ و پیشبرد مقاصدش در جنگ داخلی سوریه است. هم اکنون بیش از دو ماه از سرنگونی جنگنده سوخوی روسیه می گذرد و اخیرا ترکیه مجددا مدعی نقض دوباره حریم هوایی اش توسط روسیه شده است. روسیه ضمن تکذیب این اقدام بیانیه ای را که ترکیه دراین ارتباط صادر کرد را تحریک آمیز خواند. واکنش های ترکیه در خصوص "نقض حریم هوایی اش" نشان از آن دارد که "منافع زمینی ترکیه در سوریه بیشتر در خطر قرار گرفته است."

جنگ داخلی سوریه به نقطه بسیار حساسی رسیده است. فقط در یک سال اخیر قوای کرد یگان های مدافع خلق نیمی از سوریه واقع در مرز ترکیه را به تصرف درآورده اند.

محور اصلی تدارکاتی داعش یعنی تل ابیض ژوئن گذشته به تصرف کردها در آمد. هم اکنون بخش بینابینی دجله- فرات در مرز ترکیه در دست قوای کرد می باشد. یگان های مدافع خلق با حرکت از غرب به سمت جرابلوس می روند تا خطوط تدارکاتی داعش و سایر نیروهای مسلح را مسدود سازد. هر چند عبور قوای مسلح کرد به غرب رودخانه فرات خط قرمز ترکیه است ولی بدنبال تصرف سد تشرین توسط "نیروهای دمکرات سوریه" که یگان های مدافع خلق بخشی از این نیرو است و تهدید شهر "منبیج" که از نقاط مهم تدارکاتی داعش است، آنکارا عکس العملی نشان نداد. و هم اکنون کرد های سوریه در حال بررسی تصرف منطقه "آفرین" در شمال حلب و اتصال آن به مواضع شرقی هستند.  و این درحالی است که ارتش سوریه نیز به دروازه های شهر حلب رسیده و عنقریب است که آن را از داعش پس بگیرد. احتمالا در ماه های آینده پیروز اصلی این تخاصم که در عین حال آینده منطقه را نیز رقم خواهد زد مشخص خواهد شد. قوای بشار اسد با حمایت و پشتیبانی روسیه در چندین جبهه در حال پیشروی هستند. و تلاش 5 ساله اردوغان مبنی بر ساقط کردن بشار اسد با توسل به حمایت از مخالفانش می رود که نقش بر آب شود.

ترکیه بر خلاف نظر روسیه و ایالات متحده خواهان لشکرکشی به سوریه است و خواهان قرار دادن جهانیان در برابر یک عمل انجام شده. ظاهرا برای اردوغان سرافکندگی خطیر تر از عدم ارسال لشکر به سوریه است!

"جراد شالیند" متخصص فرانسوی در جنگ های چریکی خاورمیانه هفته گذشته در مصاحبه ای در شهر اربیل گفت: "در صورتیکه رهبر کنونی ترکیه اردوغان نمی بود، ترک ها مداخله نظامی را ترجیح نمی دادند. ولی با توجه به اینکه رهبر اردوغان است احتمال چنین لشکرکشی به شمال سوریه از جانب ترکیه بسیار جدی است."

اردوغان بدنبال هر پیروزی انتخاباتی در صدد رسیدن به آرزویش برای احیای امپراطوری عثمانی است. وی در انتخابات اول نوامبر با بزرگ کردن خطر کردها و پس از ایجاد چند انفجار موفق شد بخشی از آراء سیاسی اپوزیسیون خود را به سوی خویش بکشاند و اکثریت نسبی را در پارلمان این کشور بدست آورد و خود را از زیر آوار تشکیل اجباری دولت ائتلافی بیرون بکشد.

        پیج فیسبوک راه توده