انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و همچنین مجلس خبرگان در شرایطی برگزار می شود که حکومت یک بار دیگر بین دو سنگ آسیا گیر کرده است. از سویی به رای مردم نیاز دارد تا مشروعیت نداشته خود را به نمایش گذارد، از سوی دیگر نمی خواهد به رای مردم تمکین کند و می داند که در یک انتخابات حداکثری به سختی شکست خواهد خورد. همه انتخابات های دوران اخیر جمهوری اسلامی در این موقعیت برگزار می شود و کشاکش هر بار تا لحظه آخر ادامه دارد.

انتخابات این بار در یک فضای خطرناک داخلی و خارجی برگزار می شود که ویژگی آن گسترش سایه جنگ شیعه و سنی در منطقه و برپایی جبهه ای منطقه ای از کشورهای سنی مذهب علیه ایران از یکسو و وضعیت انفجاری اقتصادی در داخل و کاهش بهای نفت از سوی دیگر است. این بار نیز آقای خامنه ای با اشاره به خطرهای بسیاری که کشور از داخل و بیرون با آن روبروست از مردم و آنان که نظام و حتی شخص وی را قبول ندارند خواست تا برای رفع این خطرها و نشان دادن وحدت ملی در انتخابات شرکت کنند. این دعوت می توانست نشان از احساس مسئولیت رهبر یک کشور نسبت به آینده و مردم آن داشته باشد اگر توام با صداقت و درک واقعی از خطرها بود. در واقع نیز اگر معتقدیم که کشور از درون و بیرون در آستانه انفجار است بهترین راه برای دفع این خطرها برقراری آشتی ملی، باز کردن فضا، دادن‌امکان به وسیعترین قشرهای مردم به مشارکت در اداره کشور بود که خود عامل موثری در جلوگیری از فساد، ایجاد اشتغال و توزیع عادلانه تر درآمدها بود. ولی رد صلاحیت‌های شورای نگهبان از میان طرفداران جبهه هوادار تغییر و اصلاحات و اعتدال نشان داد که درک حکومت از خطر به کلی چیز دیگری است. از نگاه آنها، آن خطری که ظاهرا کشور را تهدید می کند نه ‌امریکا و عربستان و داعش و چشم‌ انداز جنگ شیعه و سنی و تجزیه و موزاییکی شدن کشور، بلکه همان مردم ایران هستند که به خطری برای قدرت و ثروت مشتی حکومتگر فاسد تبدیل شده‌اند و باید به هر قیمت آنها را از حضور در عرصه سیاسی و تعیین سرنوشت و مشارکت در رفع خطرها محروم کرد.

در برابر این وضع و وحشت حکومت از مردم و رای آنان چه راهکار و سیاستی را باید در پیش گرفت که هم مسئولانه باشد و ضعف بی مسئولیتی رهبری و حکومت را جبران کند و هم کارآمد باشد و بتواند به برونرفت کشور از خطرها و دشواری‌ها یاری رساند؟ انتخابات عرصه ای است برای جلب توجه و حضور مردم و افزایش و گسترش آگاهی ها. به همان‌اندازه که نتیجه انتخابات مهم است، دوران کارزارهای انتخاباتی و جلب توجه مردم به مسائل و معضلات عمده کشور و افزایش آگاهی‌ها نیز مهم است. انتخابات یکی از دستآوردها و شاید بزرگترین دستآورد انقلاب 57 است و به همین دلیل حفظ انتخابات و فضای انتخاباتی ولو در بدترین شرایط بهتر از دست دادن آن است. همین عزایی که‌ امروز بیت رهبری و شورای نگهبان بر سر انتخابات آینده و رد و تایید صلاحیت‌ها گرفته‌اند خود بهترین نشانه اهمیت انتخابات در جمهوری اسلامی است. همانطور که رد صلاحیت‌امثال حسن خمینی بزرگترین تبلیغی بود که می شد به سود او و طرفداران تحولات و به زیان شورای نگهبان و جناح راست و شخص آقای خامنه ای و خیال خام او برای جانشین کردن فرزند خویش به جای خود انجام داد. جایگاه نوینی که مثلا حسن خمینی در سیاست کشور به عنوان یکی از نامزدهای شورای رهبری آینده بدست آورده است خود دستآورد انتخابات است ولو اینکه‌ امروز صلاحیت وی برای مجلس خبرگان تایید نشود یا به این مجلس راه پیدا نکند.

.

        پیج فیسبوک راه توده