پیآمدهای شکست داعش در سوریه و عراق برای اروپائی ها اومانیته دیمانش - ترجمه آذرنگ
|
مصاحبه هفته نامه "اومانیته دیمانش" با "ژان ایو کامو" دانشمند علوم سیاسی و متخصص جنبش های رادیکال راست افراطی!
اومانیته: قبل از حمله به شهر نیس (فرانسه) بحث در مورد خطر آغاز "جنگ داخلی" آغازشد. نظر شما در این مورد چیست؟ ژان ایو کامو: مدیر سرویس اطلاعات و امنیت فرانسه (د ـ ژـ اس ـ ای) دو بار در ماه مه در مقابل نمایندگان کمیته های پارلمانی فرانسه گفت: امکان یک جنگ داخلی در فرانسه وجود ندارد، اما رویاروئی بین گروههای راست افراطی و "جهان اسلام" وجود دارد. برخلاف آنچه برخی ها تلاش میکنند قبول آن را به مردم تحمیل کنند، این مسلمانان نیستند که خطرند! اما بعد از حملات اسلامگرایان ممکن است شبه نظامیان راست افراطی وارد عمل شوند و علیه افراد و اموال افراد شناخته شده که ریشه اسلامی دارند وارد عمل شوند و بعد از یک سری افراط گرایی، در گیری و رویا رویی قومی در جامعه آغاز شود. مدیر سازمان امنیت و اطلاعات اولین بار در مقابل نمایندگان کمیته پارلمان گفت: سرویس امنیتی اقدامهای لازم را برای خنثی کردن اقدمات ضد اجتماعی تندروهای افراطی راستگرا اتخاذ کرده است اما برای بار دوم در مقابل کمیته پارلمان از کلمات متفاوتی را برای توجیه نظارت ماموران سازمان امنیت و اطلاعات در برابر راستگرایان افراطی به کار برد. وی گفت: احتمالاً زمانی نظارت بر گروه های تند روی افراطی ضروری خواهد بود. حلقه گم شده در اظهارات وی اینست که مدیر سازمان اطلاعات هیچ نشانه دقیقی از افراد و گروه ها و جنبش هایی که در "رادار" سازمان امنیت هستند که وی مدیریت آن را برعهده دارد ارائه نشد. با اینکه واقعیت در این مورد مشخص نیست اما این طبیعی و منطقی است که رئیس سرویس های اطلاعاتی فرانسه یک الگو را در سر داشته باشد. از زمان حملات تروریستی در ماه ژانویه و نوامبر 2015 جامعه فرانسه شاهد افزایش اقدامات ضد اسلامی در فرانسه بوده است. شعارها و اقدامات راستگرایان افراطی به مدت 20 سال است شناخته شده و مشخص است و ادامه دارد، اما سناریوی آخر الزمان (جنگ قومی) تا کنون در جامعه فرانسه رخ نداده است. با این حال عمل فردی یک تروریست تأثیر بسیار زیادی در جامعه دارد. اومانیته: با این وجود آیا یک "جنگ داخلی" آغاز میشود؟ ژان ایو کامو: یک جنگ داخلی به این معنی است که دو جناح و یا جناح هایی از مردم جامعه برای رهبری و نمایندگی ملی یک کشور در اختلاف باشند. بطور مثال مقاومت مردم یک سرزمین تحت اشغال و همکاری بخشی از مردم با اشغالگران یک نمونه ساده است. در حال حاضر چنین وضعیتی در جامعه فرانسه وجود ندارد. ما اکنون در مقابل یک جنگ داخلی فرضی هستیم. فرانسه از اقدامات تروریستی فردی و گروهی رنج می برد. باید توجه کرد که مردم سازمان یافته برای مقابله با تروریسم نیستند و حمایت و همکاری با تروریست ها هم وجود ندارد. هیچ ارتشی از شهروندان فرانسوی در این عرصه گام برنداشته است که از "دولت اسلامی" در خاک فرانسه حمایت کند وهیچ ارتشی از شبه نظامیان افراطی راستگرا در میان شهروندان فرانسوی وجود ندارد. درحالیکه برای یک جنگ داخلی واقعی لازم است که هر دو گروه در سطح قدرت و یا حداقل در سطحی متناسب در برابر هم قرار گیرند که اکنون چنین نیست. ما اکنون فقط شاهد گسترش اقدامات باصطلاح مشروع دولت حاکم (فرانسه) از طریق نیروهای پلیس و ارتش برعلیه اسلامگرایان رادیکال هستیم؛ با این حال نباید از یک جامعه در رنج انتظار داشت این اقدامات وحشیانه تروریستی اسلامگرایان و نیروهای امنیتی دولت را که هدف آن به چالش کشیدن ارزشهای اجتماعی جمهوری است را تحمل کنند. باید هوشیار بود و به همبستگی احترام گذاشت و بزرگداشت شهروندان قربانی را فراموش نکرد. اسلحه ما در این مبارزه تقویت همآهنگی شعور اجتماعی و متانت در گفتار است. مراسم بزرگداشت قربانیان مفید است اما بهره گیری سیاسی از آن صحیح نیست. در حال حاضر هیچ اقدام سیاسی که قادر به مهار کردن خطر تروریسم باشد از طرف مقامات صورت نمی گیرد. اما سرکوب و جنجال سیاسی است که افراط گرایان را بیش از حد تحریک می کند. دولت به مردم می گوید کشور ممکن است با حملات بیشتری مواجه شود و باید آماده باشند. واکنش مردم در این مورد شجاعانه است اما در عین حال نا امیدی در جامعه تشدید شده است. اومانیته : آیا واکنش راستگرایان افراطی در شهر نیس فرانسه در مقابله با اسلامگرایان امکانپذیر است؟ ژان ایو کامو: باید با شفافیت به این مسأله پاسخ داد. برخی از اعضای گروههای راست افراطی امروزه در خیابانهای شهر نیس کسب و کار (فروشگاه و مغازه ) دارند. آنها نمیخواهند به خشونت متوسل شوند. خطر تروریسم در حال حاضر که عملیات خود را سازماندهی میکنند وجود دارد و اشخاصی که در یک گروه انشعابی شبه نظامی راستگرای تندرو در فرانسه با لفاظی پرخاش میکنند نیز وجود دارند، اما از نیروی سیاسی جز جبهه ملی برای جلب حمایت وجود ندارد. این گروه های کوچک افراطی راستگرا در نهایت به رژه نظامی خود و پخش اعلامیه در خیابانها راضی است و برخی از آنها با فعالیت در آموزشهای کلاسهای ورزش رزمی و غیره… قانع هستند. مسائل بسیار پیچیده ای در پشت پرده پنهان است. احتمالاً سرویس اطلاعات و امنیت کشور ممکن است نقشی در تحریک افراط گرایان راستگرای فرانسه داشته باشند؛ اما من هیچ اطلاعاتی در این زمینه ندارم. آنچه که مشهود است سرویس اطلاعات ــ امنیت به شبه نظامیان افراطی انرژی میدهد و برخی از این گروه را تشویق به اقدامات وحشیانه می کند. در واقع باید گفت که تمایل آنها را به نبرد تشویق می کند. بعلاوه گروههای افراطی اکنون در حال عادی کردن هویت خود با حمایت جبهه ملی فرانسه به رهبری لوپن در جامعه هستند. بخصوص که در شهر نیس لوپن از هواداران زیادی برخوردار است. هیچ دلیلی وجود ندارد که آنها با اقدامهای تحریک آمیز خود سرمایهگذاری و اعتبار جبهه ملی را در جامعه تضعیف کنند و از دست بدهند. اومانیته : به این ترتیب استفاده از اصطلاح "جنگ داخلی" در بحث سیاسی و رسانه ها خطر ناک است؟ ژان ایو کامو: من به هیچ وجه مایل نیستم که در مورد یک "جنگ داخلی" صحبت کنم. این صحبت یعنی تصدیق دو اردوگاه دست به اسلحله در برابر هم. اومانیته دیمانش: آیا وضعیت فعلی را باید چنین توضیح داد که مقامات براین جنگ پافشاری می کنند؟ ژان ایو کامو: درواقع باید توجه کرد که ما با پدیده هایی روبرو هستیم که یک جنبش مذهبی سیاسی تصمیم به حمله به تعدادی از کشورهای غربی را برای اهداف خود میگیرد. تجمعی که بیشتر اعضای آن از ایدئولوژی اسلامی برخور دارند. اگر چه تعداد اسلامگرایان رادیکال در میان آنها افرایش یافته است اما این افزایش در مقایسه با جمعیت مسلمان در جهان ناچیز است. شاید ترویج این افزایش به دلیل جو ضد اسلامی در فرانسه و اروپا باشد. اهداف داعش ایجاد یک جامعه همسو با ایدئولوژی آنست. یک جامعه گره خورده و متشکل. در واقع چنین جامعه ای در میان مسلمانان اروپا وجود ندارد. اومانیته دیمانش: اگر انعطاف پذیری در برابر نیروهای ارتجاعی محدود است، چه سلاحی را برای به دام نیفتادن در دام افراط گرایان باید به دست گرفت؟! ژان ایو کامو: شاید راه حل این است که رسانه ها و مقامات دولتی که هر روز هیزم به تنور نیاندازند. از جنجال و پرخاش خود بکاهند. این مسأله را مراعت کنند و با متانت سخنرانی کنند. در جریان حمله در شهر نیس، بیش از حد ما شاهد نظرات گوناگونی بودیم. اپوزیسیون راستگرا مدعی شد که اگر ما در قدرت بودیم هیچ اتفاقی رخ نمی داد. همه حملات تروریستی همواره با خطر مواجه است و ما نیاز به بهبود بیشتر هماهنگی بینالمللی بین سرویس های اطلاعاتی و امنیتی کشورهای جهان داریم. باید درک کرد که صدها و هزاران نفر از جنگجویان اسلامگرا با هویت اروپایی بعد از شکست داعش در سوریه و عراق وارد اروپا شدند و می خواهند به اقدامهای تروریستی تلافی جویانه دست بزنند. باید این افراد را کنترل و نظارت کرد.
. . . . . . . . . . . . http://www.humanite.fr/jean-yves-camus-parler-de-guerre-civile-cest-se-precipiter-vers-le-piege-tendu-par-daech-612814
به کانال تلگرام راه توده بپیوندید:
|
راه توده شماره 562 - 14 مرداد ماه 1395