آیا انتخابات و نتایج آن در جمهوری اسلامی، روی تحولات در جامعه و حاکمیت تاثیر ندارد؟

برای پاسخ به این سئوال ابتدا باید دید که می توان از کم هزینه ترین و پر ثمرترین راه یعنی از طریق انتخابات در ارکان عمده کشور تغییر ایجاد کرد یا خیر؟ آنوقت در چارچوب چنین تغییری و با نشان دادن داشتن توان چنین تغییری می توان راه های دیگر تاثیرگذاری سیاسی برای تحولات را باز مطرح کرد و به بحث و اقدام گذاشت.

اگر مردمی داشتیم فاقد آن قدرت درک شرایط و امکانات که بتوانند با بهره گیری از انتخابات مانع از رئیس جمهوری شدن امثال سعید جلیلی شوند آنوقت طرح امکانات دیگر قابل بحث و بررسی بود. اما وقتی چنین امکانی هست و مردم هم هوشیارانه از آن استفاده می کنند، چه جای طرح امکانات دیگری است که تازه معلوم نیست آن امکانات چیست؟ اعتصاب است؟ شورش است؟ تحصن ملی است؟

انتخابات یک راه اصلاحی است، انقلاب نیست، سرنگونی نیست، جنگ نیست، شورش نیست و مردم ایران این حربه را خوب می شناسند و از آن نیز بخوبی برای تحولات گام به گام بهره می گیرند.

نگاه کنیم و مقایسه کنیم انتخابات را بعنوان یک حربه اصلاحی در ایران و در یکی از کشورهای اروپائی. در فرانسه. یعنی دمکراتیک ترین کشور اروپایی.

30 سال است که حزب سوسیالیست فرانسه بر سر کار آمده و بعد جای خود را به احزاب دست راستی داده است. احزابی که مرتب نام خود را مانند دست راستی های ایران تغیییر میدهند و اتفاقا موفق تر از دست راستی ایران می توانند مردم فرانسه را فریب بدهند. در ایران این دست راستی ها گاه می شوند اصولگرا، گاه می شوند ارزشی، گاهی می شود پایداری و انواع نام های دیگر، اما مردم خیلی زود ماهیت آنها را می شناسند و رای شان را به آنها نمیدهند.

در فرانسه همین دست راستی ها با تغییر نام خود حکومت را از چنگ سوسیالیست ها در می آورند و این دور تسلسل همچنان ادامه دارد.

کدام اصلاح در این 30 سال در فرانسه رخ داده؟ جز اینکه هر حکومتی بر سر کار آمده فشار بر مردم را بیشتر از پیش کرده است. بنحوی که مردم به جای آنکه به جلو بروند آرزوی بازگشت قبلی را می کنند و به بازگشت آن رای می دهند؟ به جرات می توان گفت تغییراتی که در ایران در سایه انتخابات بوجود آمده به مراتب بیش از تغییرات در فرانسه یا انگلستان در همین دوران است. به همین دلیل است که میزان مشارکت مردم در انتخابات ها در ایران از فرانسه و انگلیس و غالب کشورهای اروپایی بیشتر است. این بدلیل جزم اندیشی مردم ایران نیست، بدلیل آن است که مردم اثر انتخابات را  بر زندگی خود را بیش از اثر انتخابات در آن کشورها می بینند. البته نظام انتخابات برای تغییر، خود دارای محدودیت هایی است. ولی این محدودیت ها را می توان از درون نظام به عقب راند و فعلا از همین امکان برای تحولات بهره گرفت ، مگر در شرایطی انقلابی که مردم با رایی که می دهند در واقع به یک انقلاب رای دهند. یعنی قبلا در بیرون خواست تحول انقلابی بوجود آمده باشد و انتخابات ابزار تحقق این خواست شود.

تلگرام راه توده:

Htpps://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده