راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

چه کسانی
در اوکرایین
حکومت می کنند؟

روز نامه سوویتسکایا راسیا- ترجمه آزاده اسفندیاری

 

"جفری پیات" سفیر ایالات متحده آمریکا در اوکرائین که این کشور را « سوپر سلو» منطقه می دانست، امروز این کشور را« بازیگر مهم در زمینه دفاعی» نامیده است. سفیر آمریکا مستقر در اوکرائین را می‌توان بالا ترین شخصیت دولتی در این کشور خواند. نخست این که او شهروند ایالات متحده آمریکاست و بنا بر موقعیت و شغل خود، هدایت‌ کننده سیاست دولت اکرائین است و دوم این که او بهتر از دیگران به این امر واقف است که با چه نوع سیاستی و در چه جهتی اوکرائین را تا بالا ترین سطوح پیش می راند. هر چند در عمل این کاری است غیر ممکن. سفیر آمریکا با بی توجهی به میهن پرستی مردم اوکرائین در نظر دارد این کشور را در زمینه‌ صنایع نظامی با تکنولوژی آمریکایی هدایت کند. کشوری که به لحاظ تکنولوژی و علم در ردیف کشورهای مطرح جهان است و در زمینه کشاورزی برترین امکانات را در اختیار دارد که بخش وسیعی از مردم این سر زمین از این طریق به زندگی اقتصادی خود سامان بخشیده اند. جفری پیات گفته است صنایع نظامی ایالات متحده آمریکا در نظر دارد برای بالا بردن قدرت دفاعی اوکرائین با صنایع نظامی این کشور همکاری کند و در این رابطه بودجه ویژه ای را نیز به این امر اختصاص داده است. هدف دیگر صنایع نظامی آمریکا همردیف ساختن محصولات نظامی اوکرائین با معیار های سازمان نظامی ناتو است. در یک اظهار نظر علنی و غیر مترقبه «لورتا سانچز» عضو کمیسیون دفاعی کنگره آمریکا در یک کنفرانس مشترک مطبوعاتی با وزیر دفاع اوکرائین «رومان رومانویچ» گفت: «هدف از همکاری نظامی ایالات متحده آمریکا با اوکرائین، بالا بردن قدرت نظامی این کشور در مقابل«سیاست‌های تجاز گرانه روسیه» وتقویت جبهه شرق اوکرائین است“. اوکرائین در تاریخ معاصر، از تکنولوژی نظامی پیش رفته ای برخوردار بوده است و در زمینه تکنولوژی غیر نظامی نیز سرآمد کشورهای پیشرفته بوده است. اوکرائین در تأمین تکنولوژی پیشرفته داخلی و فروش فرآورده های تکنیک نظامی به خارج، جزو معدود کشورهای جهان قرار داشته است. پس از سقوط اتحاد شوروی، در اوکرائین سه هزار و پانصد مؤسسه تکنیکی پیشرفته فعال بودند که بیش از هفتصد موسسه، محصولات نظامی تولید می‌کردند. در مؤسسات مذکور بیش از یک و نیم میلیون محل کار برای کارگر و کارمند و مهندس وجود داشت. طی پنج سال این مؤسسات به پنج بار کمتر از زمان اتحاد شوروی تقلیل پیدا کردند. کارخانه های ماشین سازی نیز هفت بار کم‌ تر شده‌ اند. اوکرائین در سال‌های اخیر، با وجود داشتن تکنولوژی و علم زمان اتحاد شوروی در عمل از پذیرش سفارش تجهیزات نظامی دیگر کشورها ناتوان بوده است. از جمله، قراردادی با کشور برزیل جهت ساخت و فروش راکت های پیش رفته داشته که پس از حوادث میدان کیف از انجام آن باز ماند. نمونه دیگر، بستن قرارداد با عربستان سعودی در مورد خرید هواپیماهای آنتونوف 132 (هواپیماهای دور پرواز نظامی زمان اتحاد شوروی که در جهان بدون رقیب بودند، در اوکرائین تولید می شد.م) که تا کنون به اجرا در نیامده است و همچنان روی کاغذ مانده است. قابل تأمل است که در سال‌های اخیر قسمت‌های باقی‌مانده تأسیسات صنعتی اوکرائین در اختیار کنسرن های دولتی قرار گرفته‌ اند. با این حال هنوز این کشور توانایی تکنیکی آن را دارد که در مقام دهم فروش تسلیحات نظامی جهان قرار گیرد. حال یک پرسش اساسی از سفیر ایالات متحده آمریکا در اوکرائین پیش می آید که سخن گفتن از کمک تکنیکی نظامی برای دفاع از اوکرائین در مقابل« تجاوزات روسیه» چه مفهومی دارد. تعریف و تمجید سفیر از مقام و مرتبت اوکرائین وقتی تفسیر می‌شود که سخنان چندی پیش نخست وزیر نئوفاشیست اکرائین«آرسنی یاتسنیوک» یک میلیون هکتار زمین‌ های کشاورزی دولتی به بهانه گردش مالی در اختیار کشور های خارجی قرار می گیرد. به زبان ساده چنین می‌توان نتیجه گرفت: اوکرائین به تملک ایالات امریکا در خواهد آمد.

به تلگرام راه توده بپیوندید
https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 545 راه توده - 27 اسفند ماه 1394

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت