کاظم انبارلویی سردبیر روزنامه رسالت در یادداشت هفته گذشته این روزنامه نکاتی را مطرح کرد که اگر نشانه غلبه یافتن نگاهی تازه و نه برخاسته از فرصت طلبی های کوتاه مدت باشد رویکردی مثبت است. انبارلویی در شرایطی که هم مسلکانش در جبهه پایداری یا در روزنامه کیهان شکست خود را ناشی از عوامل موهوم یا فضای غیراخلاقی تهران یا امواج نفوذی معرفی می کنند با واقع بینی تاکید می کند که "موج مثبت برخاسته از برجام، توفیق در مهار نسبی تورم، پرهیز از تندروی، رویکرد مثبت به اعتدال، در تهران و اغلب شهرها یک واقعیت بود. مردم احساس می‌کردند قرار است گشایشی در کارها صورت گیرد. این گشایش با رأی به جناح دولتی امکان‌پذیر است."

سردبیر رسالت همچنین بدرستی عدم بهره گیری از همه ظرفیت ها و "حضور نداشتن موثر شیوخ اصولگرا" را از دلایل عدم توفیق جناح خود می داند. در واقع آنان شخصیت های معتدل جناح راست را نیز از خود راندند و با ابتکار فردی که خود نیز مورد نفرت مردم است "حدادعادل" با جبهه پایداری که مورد نفرت مردم بود اتحاد کردند. وی تاکید می کند که: "اجرای برجام و نیز وعده‌های رئیس‌جمهور در گشایش مسائل سیاسی در داخل و خارج و نیز وعده‌های اقتصادی دولت با چالش‌های جدی روبه ‌روست؛ اولا باید دولت را در مواجهه با قدرت‌های جهانی به‌ویژه آمریکا کمک کرد... نقد مشفقانه، رصد هوشمندانه، همکاری صمیمانه با جناح دولتی باید تداوم یابد. این نقد باید همراه با ارائه طریق حکیمانه باشد. نباید فراموش کنیم همه ما سوار یک کشتی هستیم و در توفان‌های منطقه‌ای و جهانی، هدف دزدان دریایی قرار داریم. همه ما و همه ملت باید یکصدا علیه دشمنان اسلام، نظام، امام و رهبری باشیم".

اینها سخنان و رویکردی تازه است که در تقابل با رویکرد مقابله کور با دولت روحانی و اصلاحات و داد و فریاد درباره نفوذ و "لیست انگلیسی" است که روزنامه رسالت به سردبیری انبارلویی در دوران پیش از انتخابات سخنگوی آن شده بود. اینکه گردانندگان روزنامه رسالت سرانجام، حداقل در حرف، پذیرفته اند که همه ما سرنشین یک کشتی هستیم و منافع ایران بر فراز منافع جناحی است یک گام مثبت به پیش است که در صورت تداوم باید از آن استقبال کرد.

بدیهی است هیچکس نمی گوید که همه باید طرفدار دولت روحانی باشند و از هرچه می کند چشم بسته دفاع کنند. در خود جبهه اصلاحات و تغییر و هواداران اعتدال نیز چنین نظری وجود ندارد. بحث بر سر مخالفت های کورکورانه و کوشش برای زمین زدن دولت و اقتصاد کشور به قصد خسته کردن مردم و به امید رشد مخالفت مردم با دولت است که عملا نتیجه آن به زیان کشور تمام می شود. به ویژه که جناح راست و اصولگرایان طی هشت سال به طور یکجانبه از احمدی نژاد پشتیبانی کردند و دربرابر فساد و غارت دوران وی سکوت کردند یا در آن شریک شدند و از این نظر نقد دولت روحانی از جانب آنان اعتباری میان مردم ندارد. 

آنچه از همه نیروهای سیاسی در ایران توقع می رود پایبندی آنان به قانون و رای مردم است. اینکه یک گروه سیاسی بجای تلاش در جلب توجه مردم، امید خود را به رد صلاحیت رقبای آن توسط شورای نگهبان، یا دستگیر کردن مخالفان توسط قوه قضاییه، یا کودتای سپاه، یا تبلیغات صدا و سیما، یا مهندسی انتخابات توسط بیت رهبری بدوزد منشا همه کج اندیشی ها، فسادها و سرچشمه اصلی باخت جناح راست در انتخابات هفتم اسفند بود. اگر روزنامه رسالت که از آن به عنوان سخنگوی جناح "راست سنتی" نام برده می شود از این انتخابات چنین درسی آموخته است؛ آموخته است که باید حساب خود را از جبهه پایداری مصباح یزدی و امثال روزنامه های کیهان و جوان و وطن امروز جدا کند، باید شیوه سخن گفتن با مردم را بیابد، روش توهین و اتهام زنی را کنار گذارد، باید خواست مردم را بیش از خواست کانون های قدرت درنظر بگیرد و ... درسی درست آموخته است که باید از آن استقبال کرد و به ورود آن به جرگه نیروهای سیاسی قانونگرا خوش آمد گفت. آینده نشان می دهد که چنین انتظاری واقع بینانه است یا در روزنامه رسالت و چشم گردانندگان آن به همان پاشنه امیدهای موهوم گذشته و سمت و سوی حرکت قدرت خواهد چرخید.

به تلگرام راه توده بپیوندید

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده