راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

رسانه های ایران

دنباله رو رسانه های

 امریکا و اروپا

 

  

پیروزی "غافلگیرکننده" دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا وضعیت بحرانی رسانه‌های ایرانی و وابستگی انحصاری حیرت انگیز آنها به منابع خبری غربی را یک بار دیگر آشکار کرد. خطر این وابستگی انحصاری در آنجاست که منافع ملی ایران از زاویه خبرها و ادعاهای خبرگزاری‌ها و نشریات غرب سنجیده می‌شود که در واقع دربرابر منافع کشور ماست. دردناک ترین و ویرانگرترین نمونه آن را در جریان کشاندن ایران به ادامه جنگ با عراق دیدیم. در آن زمان و پس از پیروزی ایران در خرمشهر رسانه‌های امریکایی و غربی ناگهان و به طور یکپارچه از "خطر" حمله ایران به عراق و گویا تصرف بصره و فروپاشی رژیم صدام حسین سخن می‌گفتند. حزب توده ایران در همان زمان با آشنایی با استراتژی امریکا و شگردهای رسانه‌ای آن هشدار می‌داد‌: "امریکا می‌خواهد یک جنگ فرسایشی طولانی به ایران تحمیل نماید… نقشه امپریالیسم امریکا این است که با رساندن همه گونه کمک به عراق یک جنگ فرسایشی طولانی به ایران تحمیل کند تا ایران از لحاظ اقتصادی، نظامی تا آنجا تضعیف شود که مجبور به تسلیم گردد." (پرسش و پاسخ 12 تیر 1361) ولی مقامات ایرانی متکی به همین ترفندها و تبلیغات رسانه‌های غربی مدعی بودند که گویا امریکا خواهان "صلح" است.

مثلا در خاطرات هاشمی رفسنجانی می‌خوانیم:

«آقایان کیانوری و عموئی از رهبران حزب توده آمدند … معتقد بودند فعلا زمان برای پذیرفتن صلح و خاتمه دادن به جنگ مناسب است. من گفتم امریکا هم که موافق صلح است… » (خاطرات رفسنجانی، 1361)

چنانکه می‌بینیم شخصی مانند هاشمی رفسنجانی به عنوان مسئول جنگ باور کرده است که امریکا دنبال یک جنگ فرسایشی نیست بلکه "موافق صلح" است! این باور از کجا به وی منتقل شده بود؟ جز از طریق تبلیغات رسانه ها؟

بدینسان خطر انحصار رسانه‌ای فقط در ارزیابی و تحلیل نادرست نیست، در امکان کشاندن یک کشور به راهی بی‌بازگشت است، چرا که نه تنها مردم و نخبگان، بلکه بخشی از مسئولان کشورها نیز ارزیابی خود را از واقعیت‌های جهانی و حتی منافع ملی از روی این رسانه‌ها می‌گیرند.

جریان انتخابات امریکا یک نمونه ساده و کم خطر این بازیچه تبلیغات رسانه‌ای شدن بود ولی نشاندهنده دام های خطرناکی بود که در صورت عدم تغییر این وضع می تواند کشور ما را به کام خود کشد. برای نمونه ای از این وضع فجیع به طور تصادفی از میان مطبوعات کشور یک شماره از روزنامه "انتخاب" را مرور می‌کنیم که مربوط به روز پیش از اعلام پیروزی ترامپ است.

منابع 7 تفسیر خارجی یک شماره این روزنامه که بر روی وبسایت آن قرار گرفته به ترتیب عبارتند از :

نیویورک تایمز:

نگاهی از درون به ستاد «ترامپ» / «دونالد» این روزها خوب نمی‌خوابد / مشاوران «پدیده انتخابات» بالاخره مدیریت اکانت توییترش را از چنگش درآوردند …

پولتیکو:

"آمریکایی که ترامپ یا کلینتون خواهند ساخت / با سیاست‌های این دو کاندیدا آشنا شوید؛ از برجام تا مسئله منع حمل اسلحه"

نیویورک تایمز:

"انتخابات امریکا دستمایه جک سازی ایرانیان شده / چرا تلویزیون ایران به طور بی‌سابقه‌ای اقدام به پخش مناظره ترامپ و کلینتون کرد؟"

کریستین سایسنس مانیتور:

"ایران چه نقشی در نبرد موصل بازی می‌کند؟"

واشنگتن پست:

"توافق هسته‌ای به بار نشست: آسمان ایران پٌر از هواپیما شده"

«فارین پالسی»:

«ولادیمیر عربی» / "پوتین یک استراتژیست قهار است یا یک قمارباز جسور؟"

پایگاه آمریکایی دیفنس وان:

"عربستان به‌ سوی نبرد خونین قدرت پیش می‌رود"

رویترز:

"زندگی در قلمرو گروه تروریستی داعش چگونه است؟ / دستورالعمل ابوبکر البغدادی در مورد بردگان جنسی و ریش گذاشتن مردان" …

این واقعیتی از انحصار رسانه‌ای است. افکار عمومی ایرانیان راجع به همه چیز حتی خود ایران را هم خبرگزاری‌های غربی برای مردم ما باید بسازند.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 576  راه توده -  27 آبان ماه 1395

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت