مستاجرهای کاخ سفید

تغییر می کنند اما

سیاست امریکا خیر!

ترجمه و تدوین – جعفر پویا

چشم انداز صلح در سوریه دور است. توافق روسیه و امریکا بر سر صلح در سوریه نیز ناموفق از آب در آمد. در یک هفته ای که این آتش بس برقرار بود امریکا به نیروهای مسلح در سوریه سلاح و تجهیزات جنگی رساند و حتی به پایگاه نظامی روسیه دراین کشور حمله هوائی کرد و عده ای از نظامیان این پایگاه را کشت.

با شکسته شدن آتش بس و آغاز دوباره عملیات نظامی که همراه شده با پیشروی ارتش سوریه و حمایت هوائی روسیه از آن در حلب، بار دیگر رسانه های غربی آمار کشته شدگان جنگ در سوریه را بی وقفه تکرار می کنند بی آن که بگویند این قربانیان و آوارگان جنگی نتیجه کدام سیاست مداخله جویانه در سوریه است.

به نظر می رسد جنگ حلب مهم ترین نبرد از نظر جغرافیائی ـ سیاسی و نظامی  در سوریه است و آینده این کشور را تعیین می کند. حتی اگر به رویاروئی مستقیم روسیه و امریکا در سوریه ختم شود.

با آغاز عملیات جدید در حلب و شکست های پیاپی شورشیان، فرار آنها از شهر حلب گزارش شده است و نیروی زمینی ارتش سوریه که از یاری داوطلبان ایرانی و حزب الله لبنان نیز برخوردارند از آنها خواسته حلب را تخلیه کنند. این شورشیان علاوه بر حمایت امریکا و غرب، از کمک مالی و لجستیکی عربستان و ترکیه و برخی کشورهای کوچک اما نفت خیز و ثروتمند منطقه خلیج فارس برخوردارند.

همگان بر این نظر هستند و اعلام می کنند که جنگ سوریه راه حل نظامی ندارد و باید مذاکره کرد اما واقعیات نشان میدهد که مذاکره واقعی و نهائی پس از تثبیت موقعیت نظامی ممکن است.

برخی محافل در انتظار نتیجه انتخابات ریاست جمهوری امریکا هستند و این درحالی است که در امریکا این روسای جمهور و انتخابات ریاست جمهوری نیست که سیاست را تعیین می کند بلکه سیاست در محافل اقتصادی و نظامی تعیین شده هست و روسای جمهور از هر دو حزب مجری این سیاست ها هستند. مرکز ثقل این سیاست، حفظ و تحکیم هژمونی جهانی امریکاست. به همین دالیل، باید دید این محافل انگیزه مذاکره واقعی را دارند یا خیر؟ زیرا رئیس جمهور آینده تابع این تصمیم است.

هیلاری کلینتون مانند همسر خود رئیس جمهور اسبق امریکا تفاوت ناچیزی با جمهوری خواهان در سیاست خارجی دارد. زمانی که وی سناتور ایالات نیویورک بود خط دیپلماتیک دولت بوش (2002 ــ 2008) یعنی حمله به عراق در10 اکتبر  سال  2002 به مفهوم یک جنگ "پیشگیرانه" را دنبال کرد. وی بر خلاف اوباما  که بسیار زیرکانه مسائل دپیلماتیک و منافع سناتورهای آمریکا و شرایط زمان را درک میکند سیاست پیشینیان کاخ سفید را دنبال خواهد کرد.

هیلاری کلینتون زمانی که وزارت امور خارجه را بر عهده داشت نیز  به وضوح از بمباران لیبی و مداخله در سوریه دفاع کرد.

دونالد ترامپ قصد  لشکر کشی به خاورمیانه را ندارد.  وی  در 3 مارس در متینگ انتخاباتی خود گفت "ما هزاران میلیارد دلار در جنگ خاور میانه و شرق میانه هزینه کردیم در حالیکه زیر ساخت کشور ما در حال فروپاشی است."

افزایش گروهای جهادی ( دولت اسلامی ) ترازنامه دولت بارک اوباما و و زیر امورخارجه وی هیلاری کلینتون است .

آیا در انتخابات امریکا  عقاب اقتصادی پیروز می شود و یا عقاب نظامی؟

روسیه از سوریه حمایت میکند  و در منطقه حضور دارد .  امریکا از این حضور وحشت دارد.

آمریکا می خواهد از یک طرف  حامیان محلی خود را که تمایل به جنگ دارند  برای تشدید مداخله در منطقه حفظ کند و از طرف دیگر رضایت کسانی که خواهان  پایان استفاده از قدرت در منطقه هستند را راضی نگهدارد.  با همین سیاست است که امریکا در جهان و از جمله در منطقه خاورمیانه سنگر بندی کرده است.

 در راهنمای استراتژی وزارت دفاع امریکا که در سال 2012 منتشر شد نوشته شده "ما برای رسیدن به اهداف امنیتی خود از تاکتیک های کم هزینه تر  استفاده می کنیم". این همان جنگ نیابتی است که امریکا کنار ایستاده و آن را دامن می زند و کمک می کند.

.       :  http://www.humanite.fr/syrie-les-raisons-dun-nouvel-embrasement-616800

        پیج فیسبوک راه توده