همه جنگ‌ها و درگیری‌های دوران اخیر و از جمله حوادث لیبی، سوریه، عراق، اوکرائین، غزه، پیدایش داعش و طالبان و ایجاد روسیه هراسی، چین هراسی، مسلمان هراسی و تبلیغات مذهبی و سینمایی درباره نزدیک شدن قیامت در خدمت استراتژی جنگ و موزائیکی کردن خاورمیانه و تامین امنیت استراتژیک اسرائیل است. این استراتژی در یک جبهه اروپائی به رهبری امریکا و با چماق ناتو پیش می رود.

در این شرایط و دربرابر استراتژی ناتو، متقابلا تشکیل "سازمان همکاری شانگهای" که کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان بعنوان عضو و مغولستان، ایران، پاکستان، هند و افغانستان به عنوان ناظر در آن حضور دارند نوعی تلاش چین و روسیه برای مقابله با این استراتژی است. تشکیل گروه "بریکس" متشکل از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی نیز ضلع اقتصادی این کوشش است. حضور دو کشور برزیل و آفریقای جنوبی در این گروه بنوعی رابطه‌ای است که از طریق آن کوشش می شود امریکای لاتین و افریقا از دایره نفوذ و اثرگذاری پیمان ناتو و صندوق بین‌المللی پول خارج شوند.

در این دو جبهه، ایران باید جایگاه خود را بیابد. یا درکنار استراتژی امریکا و یا در کنار استراتژی جلوگیری از رهبری نظامی و اقتصادی امریکا بر جهان و تبدیل ملت ها به بردگان سرمایه داری.

 نشانه هايي وجود دارد که حکایت از تلاش بخشی از حاکمیت و از جمله روحانی برای پیوستن به جبهه استراتژی دوم است. یعنی دو پیمان شانگهای و بریکس. چنان که اگر میرحسین موسوی سکاندار ریاست جمهوری شده بود همین مسیر را رفته بود. اما در حاکمیت کنونی جمهوری اسلامی نیروهای پرقدرتی وجود دارند که مخالف و مانع پیوستن ایران به این جبهه اند و انواع توطئه ها و کارشکنی ها را برنامه ریزی می کنند. آنها با این تصور که امریکا پیروز این میدان است، از هم اکنون روی اسبی که فکر می کنند برنده می شود سرمایه گذاری کرده اند. بحث اصلی اینست که ایران در کدام جبهه جهانی باید و میتواند قرار بگیرد و اگر این قرار گرفتن  در جبهه دوم ناگزیر است- که بنظر ما هست- آنوقت باید دید چه دست هايي مانع این چرخش اند و برای خود زمان می خرند!

در جریان پرواز هواپیماهای روسیه از پایگاه نوژه در همدان و یا در مانورهای نظامی روسیه در خلیج فارس ما شاهد این کارشکنی ها بودیم و در آینده نیز خواهیم بود. هم در مطبوعات و حتی در میان اصلاح طلبان متمایل به راست و هم در میان جبهه راست و هم در میان بخشی از فرماندهان سپاه و امام جمعه ها این کشاکش ادامه خواهد یافت.

این سخن امروز ما نیست. در مرداد ماه 1393 که اخبار پیشروی داعش در عراق و سوریه و نزدیک شدن آن به ایران بی وقفه پخش می شد ما این نظر را با عنوان "جهان به دو جبهه تقسیم می شود- ایران در کدام سو خواهد ایستاد؟" با صراحت کامل اعلام کردیم و پس از آن هم با توجه به رویدادهای نوین آن را پی گرفتیم. بودند کسانی که بر این نظر خرده گرفتند و ما را در توهمات "راه رشد غیر سرمایه داری" دوران اتحاد شوروی معرفی کردند. اما واقعیت حکم خود را دارد و دیدیم که این حکم در ایران نیز عمل کرد و یا حرکت در جهت عمل به آن آغاز شده است.

----------------------

مقاله سال 93 راه توده:

http://www.rahetudeh.com/rahetude/2014/5ut/467/2jebhe.html

        پیج فیسبوک راه توده