زبان مشترک آزادی
دو شعر همزاد
از کسرائی
و ناظم حکمت

زبان شعر و زبان آزادی و ستیز با استبداد در همه کشورهای جهان یک زبان دارد. مهم نیست که این زبان فرانسه باشد و یا ترکی و یا فارسی و یا انگلیسی، مهم اینست که زبان احساس همه جا یکسان است. به این شعر شاعر آزادیخواه "ناظم حکمت" دقت کنید:


"ابرهای نیلی بر فراز دریا
نقره فام کشتی ای بر روی امواج
ماهی زردی درونش
جلبرگ آبی در اعماق
برهنه مردی در ساحل
غرق در اندیشه هایش می پرسد:
ابر شوم ؟
یا کشتی؟
یا ماهی و یا جلبرگ؟
***
نه آن باید شد و نه این
دریا باید شد
با همان ابر و موج و ماهی زرد و کشتی و جلبرگ آبی"
***
حالا از زبان سیاوش کسرائی بخوانید:
به من گفتی که دل دریا کن ای دوست
همه دریا از آن ما کن ای دوست
دلم دریا شد و دادم به دستت
مکش دریا به خون، پروا کن ای دوست

تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh


 

        پیج فیسبوک راه توده