کابینه جدید آقای روحانی شنبه به بعد اعلام می شود. در فاصله پایان انتخابات ریاست جمهوری تا شنبه ای که در پیش است جناح راست حکومتی حاشیه‌ها و جنجال‌های بسیاری در حول تشکیل کابینه با هدف تاثیرگذاری و گنجاندن افراطیون راست در آن بوجود آورد. آنان در حالی که به طور غیرمشروع دنبال سهم در کابینه بودند، هواداران اصلاحات و تغییرات را منع‌ می‌کردند که دنبال "سهم خواهی" در کابینه نباشند. یعنی در واقع دنبال تحقق قول‌های روحانی به مردم نباشند و مانند جناح راست فقط به صندلی و مقام بیاندیشند و به مردم و کسانی که به آنها رای داده‌اند دروغ بگویند.

البته می دانیم که تشکیل کابینه این بار با کابینه‌های گذشته تفاوت دارد. در گذشته بحث بیشتر بر سر رای آوری وزرای کابینه در مجلس و میزان هماهنگی یا عدم هماهنگی آنها با رهبر، با رئیس جمهور، با مطالبات مردم و غیره مطرح بود. این بار همه اینها هست و وضع خاص و ویژه کشور نیز هست. وضع خاصی که از یکسو با خطرهای خارجی در پیرامون ایران گره خورده و از سوی دیگر با ابهام در وضعیت آینده رهبری کشور. همه اینها جمع کردن همه نیروها و تشکیل یک "کابینه ائتلافی" را ضروری‌ می‌کند. ولی برخی‌ها بجای کابینه ائتلافی به "کابینه اعتدالی" معتقدند. کابینه اعتدالی در عمل یعنی آنکه راست‌های افراطی نهادهای انتصابی و قوه قضائیه و بنیادهای اقتصادی را بدست بیاورند، راست‌های غیرافراطی و معتدل هم در کابینه و قوه مجریه جا خوش کنند و اصلاح طلبان و طرفداران تحولات هم که مردم به آنها رای داده‌اند در واقع از دستگاه مدیریت کشور برکنار باشند و حضور کم خاصیت در نهادهای کم‌ تاثیر و ناتوانی در تحقق وعده‌های خود به مردم را بپذیرند.

اما در حقیقت کابینه ائتلافی این نیست. کابینه ائتلافی در درجه اول برای احترام به رای و خواست مردم و منافع آینده کشور بوجود‌ می‌آید. در این کابینه اصلاح طلبان و به ویژه پیگیرترین آنها نیز باید جایگاه خود را در کنار بقیه عناصر "معتدل" و "غیرمعتدل" در حساس ترین مسئولیت‌ها داشته باشند. طبعا نتیجه و برآیند چنین کابینه‌ای با توجه به شخصیت رئیس جمهور و رای مردم سیاستی "اعتدالی" به معنای در نظر گرفتن واقعیات کشور خواهد بود. اعتدال معنایش آن است که وضع را با واقع بینی نگاه کنیم، نه اینکه افراد خاصی را که خودشان به خودشان نام "معتدل" داده‌اند در پست و مقام‌ها تکرار کنیم. در بسیاری موارد همین افرادی که خود را اعتدالی‌ می‌دانند درک درستی از وضعیت کشور و بحران‌ها و خطرهای آن ندارند و به همین دلیل مورد اقبال اکثریت مردم نیستند. زیرا نماد "اعتدال" و واقع بینی خود مردم هستند. هیچکس از توده مردم عادی نگران تر نسبت به سرنوشت کشور نیست. هیچکس هم بیش از مردم آماده پذیرش سازش‌های لازم، چه داخلی و چه خارجی، برای دفع این خطرها نیست.

اعتدال یعنی تحقق خواست مردم. بنام اعتدال رای مردم را نباید دور زد، همانطور که نباید بنام مردم سازش‌هایی را- از جمله در تشکیل کابینه- که هدفش تامین امنیت و آرامش جامعه و تداوم کار دولت است تخطئه کرد. آقای روحانی وظیفه سخت جمع کردن همه این تضادها و دشواری‌ها و امروزبینی‌ها و آینده نگری‌ها را در یک کابینه در کنار هم دارد. ولی نباید اجازه داد که خواست مردم و نیاز کشور به تشکیل کابینه ائتلافی که معنایش جمع کردن همه نیروهاست جای خود را به کابینه اعتدالی بدهد که معنایش حذف دیگر نیروهاست. اهمیت حضور نیروهای پیگیر اصلاح طلب در کابینه از اینجاست، یعنی در تحمیل پذیرش حضور همه نیروها در مدیریت کشور به جناح راست حکومتی.

نیروهای تحول خواه در مجلس شورا در تشکیل این کابینه ائتلافی در کنار رئیس جمهور سهم و نقش دارند. در صورتی که توان آقای روحانی برای جمع کردن همه نیروهای در کنار هم و تحمیل کابینه ائتلافی به جناح راست حکومتی کافی نباشد، مجلس‌ هم می‌تواند نقش و سهم خود را در تشکیل چنین کابینه‌ای ایفا نماید.

 تلگرام راه توده :

        پیج فیسبوک راه توده